Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πρώτο και σημαντικό πρόβλημα της περιφέρειας, με το οποίο οφείλει να ασχοληθεί άμεσα ο επόμενος Περιφερειάρχης Πελοποννήσου;
Κατ’ αρχήν οι Υποδομές. Αρχίζοντας από τις συγκοινωνιακές. Παρ’ όλο που υπάρχει το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και παράδοσης ολόκληρου του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας – Σπάρτης μέχρι τέλος του 2011, το υπόλοιπο οδικό δίκτυο της Περιφέρειας, στο εσωτερικό των νομών δηλαδή, παρουσιάζει προβλήματα. Αναφέρω ως παραδείγματα το δρόμο Καλαμάτας – Πύλου, την περιοχή της Μάνης, τη σύνδεση Σπάρτης με Νεάπολη και Αρεόπολη, το ανατολικό τμήμα από Άργος για Λεωνίδιο, το οποίο κόβεται και δε συνεχίζει προς Μονεμβασιά, το δρόμο Πύργου – Τρίπολης, που προσφέρεται πιο πολύ για να τον αποφεύγει κάποιος αυτή τη στιγμή, παρά για να τον χρησιμοποιεί, το εσωτερικό δίκτυο της Αρκαδίας.
Είναι αδιανόητο, ότι μετά από τρία κοινοτικά πακέτα στήριξης και ένα τέταρτο που τρέχει τώρα, το λεγόμενο ΕΣΠΑ, έχουμε ακόμη τέτοιες σοβαρές ελλείψεις σε Υποδομές. Οφείλουμε να είμαστε δυναμικοί και διεκδικητικοί από εδώ και εμπρός. Απαιτούμε να ολοκληρωθούν οι μελέτες και να βγουν τα κονδύλια. Τόσο μέσω ΕΣΠΑ, όσο και από εθνικούς επενδυτικούς πόρους. Πρέπει επίσης να πιέσουμε και για επόμενο κοινοτικό πακέτο στήριξης. Ως Αιρετή Περιφέρεια, είμαστε έτοιμοι να κινηθούμε με ταχύτητα. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε μία συνετή διαχείριση: καταρχήν των στόχων και των προτεραιοτήτων που θα θέσουμε σε σχέση με τις Υποδομές και στη συνέχεια, αναφορικά με την πρόοδο των έργων.
Άλλο σοβαρό ζήτημα είναι η Αγροτική Οικονομία. Η αγροτιά της Πελοποννήσου, όπως και ολόκληρης της Ελλάδας άλλωστε, υποφέρει από την αμεριμνησία του κεντρικού κράτους. Την αναλγησία του, θα έλεγα, σε κάποιες περιπτώσεις, με πιο πρόσφατη, εκείνη του νομοσχεδίου για τον ΕΛΓΑ που στέλνει η κυβέρνηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Οι τιμές διάθεσης των προϊόντων από τους παραγωγούς, είναι ακόμη και εικοσαετίας. Με αποτέλεσμα να μην βγαίνουν καν τα έξοδα της παραγωγής. Θα επικαλεστώ γι’ αυτό, το παράδειγμα των κτηνοτρόφων μας.
Υπάρχουν επίσης προϊόντα που μένουν αδιάθετα στις αποθήκες, είτε διότι δεν έχουν βοηθηθεί οι αγρότες μας με σωστές οδηγίες και κίνητρα προκειμένου να στρέψουν τον προσανατολισμό τους σε προϊόντα που μπορούν να παρουσιάσουν ικανοποιητική ζήτηση, είτε διότι δεν υπάρχει ένα αποτελεσματικό κεντρικό πλάνο εμπορικής προώθησης (αυτό που ονομάζεται marketing plan). Σε ότι αφορά δε τον προσανατολισμό, θέλω να τονίσω την ανάγκη στροφής στην ποιοτική Γεωργία και στα βιολογικά προϊόντα.
Είμαστε έτοιμοι να παρέμβουμε δυναμικά και στα Αγροτικά. Ακολουθώντας το παράδειγμα των Περιφερειών της Γαλλίας, που με τις κατάλληλες συνέργιες πάνω στην παραγωγή και προώθηση προϊόντων, έδωσαν φτερά επιτυχίας στο λεγόμενο Τόξο του Νότου, πρόκειται να αναδείξουμε την ποιοτική αξία και ανωτερότητα των προϊόντων του ευλογημένου τόπου μας.
Επισημαίνω ότι πολλή δουλειά χρειάζεται να γίνει και σε ότι αφορά τις Υποδομές της Γεωργίας, τα εγγειοβελτιωτικά έργα, καθώς και το γενικότερο εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας πάνω στα σύγχρονα τεχνολογικά επιστημονικά δεδομένα, προκειμένου να ενισχύσουμε την Ανταγωνιστικότητά μας.
Ένα τρίτο βασικό θέμα που θα αναφέρω (και προς το παρόν θα σταματήσω εδώ) είναι η γενικότερη υστέρηση ανάπτυξης που παρατηρείται στην Περιφέρειά μας, όπως και σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια. Μία υστέρηση, η οποία έχει γίνει ακόμη βαθύτερη, λόγω της εφαρμογής της πολιτικής του Μνημονίου και της Τρόικας. Βιώνουμε εποχή ύφεσης. Μείωσης του εισοδήματος του Έλληνα. Πτώσης της καταναλωτικής του δυνατότητας. Ο τζίρος στην αγορά καταρρέει. Τα λουκέτα στις επιχειρήσεις αυξάνονται. Άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους. Οικογένειες μένουν στο δρόμο. Στην Πελοπόννησο μονάχα, μέσα σε ένα χρόνο, οι άνεργοι διπλασιάστηκαν. Η κατάσταση γενικά, πηγαίνει ολοένα προς το χειρότερο. Είναι βέβαιο ότι το Νοέμβριο, ο πολίτης θα φροντίσει να το στείλει το δικό του πολιτικό μήνυμα.
Εμείς από την πλευρά μας, ως Αυτοδιοικητικοί και ως συνδυασμός που ζητεί από τον λαό του Μωριά ψήφο θετική, ψήφο πίστης και εμπιστοσύνης, δηλώνουμε ότι με εγγύηση την πείρα και τη γνώση που έχουμε σε θέματα Περιφερειακής Ανάπτυξης, είμαστε κατάλληλοι για να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πελοποννήσου. Το σπουδαίο ανθρώπινο δυναμικό της και το φυσικό της πλούτο. Το κέρας της Αμάλθειας των προϊόντων της. Τη μοναδική παράδοση της Ιστορίας και του Πολιτισμού της. Την τουριστική της προοπτική, που είναι ανεξάντλητη. Η Πελοπόννησος μπορεί και αξίζει να φανεί πρωτοπόρα στην υπόθεση της Ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο, μακριά από τα δεσμά της στασιμότητας και της μιζέριας ενός υδροκέφαλου κεντρικού κράτους.
Τι δυνατότητες έχει η Περιφερειακή Διοίκηση να πιέσει προκειμένου να βρεθεί μία οριστική λύση στο ζήτημα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων; Συμφωνείτε ή όχι με μία ενδεχομένη λύση της δημιουργίας ενός εργοστασίου το οποίο θα λειτουργεί με καύση απορριμμάτων;
Για το ζήτημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων έχουμε μάθει να γίνεται πολύς λόγος και από ουσία τίποτα. Ζητούμε όλοι λύση για τα σκουπίδια, αλλά όταν φτάσει η ώρα να αποφασίσουμε τι θα τα κάνουμε, όλοι τα θέλουμε στο οικόπεδο του απέναντι. Ποτέ πλάι στο δικό μας. Τελικά, όλοι εγείρουν μία άρνηση. Δε γίνεται όμως να τα στείλουμε σε άλλη χώρα, ή στο διάστημα. Το πρόβλημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σύντομα και στα ίσια. Πως; Καταρχήν είναι απαραίτητο να έχουμε στα χέρια ένα πόρισμα μελέτης ειδικών επιστημόνων. Αυτοί, δε μπορεί παρά να είναι οι καλύτεροι στο αντικείμενο. Και γνωρίζουμε πως και από πού θα τους βρούμε. Βούληση χρειάζεται. Από εκεί και πέρα, είναι απαραίτητο να ανοίξει ένας διάλογος ευρείας θεσμικής και κοινωνικής εκπροσώπησης, για να δούμε τις υπόλοιπες παραμέτρους. Σε αυτό το διάλογο φυσικά, δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουν θέση και ρόλο, ούτε οι τοπικισμοί, ούτε οι τακτικισμοί, ούτε οι εγωισμοί. Και φυσικά, αυτός ο διάλογος θα πρέπει να έχει ημερομηνία περαίωσης, όχι να αποτελεί μία αόριστη περιπλάνηση στο χρόνο. Το επιθυμητό άθροισμα, είναι η σύνθεση του τι προτάσσει η Επιστήμη και τι η Κοινωνία. Που είναι η κρίσιμη διαφορά όμως συγκριτικά με το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα; Ότι από τη στιγμή που θα βγει το άθροισμα, δεν χωράει καμία έκπτωση. Καμία χάρη. Καμία υποχώρηση. Χρειάζεται αποφασιστικότητα. Και πολιτικό σθένος. Αυτά τα εγγυόμαστε. Διότι δεν είμαστε χθεσινοί στην Αυτοδιοίκηση. Έχουμε έρθει σε ρήξεις και σε συγκρούσεις στο παρελθόν, όποτε διακυβευόταν το δημόσιο συμφέρον. Δεν θα διστάσουμε να το ξανακάνουμε.
Όσο για το εργοστάσιο που αναφέρατε, απλά θα σας πω ότι δεν θέλω να προκαταλάβω κανέναν και τίποτα. Θα εξετάσουμε το θέμα από τη βάση του και θα κάνουμε εκείνο που ορίζει η Επιστήμη και ότι είναι σωστό για το κοινωνικό σύνολο. Επαναλαμβάνω! Για το σύνολο και όχι για μεμονωμένες ομάδες, ή μονάδες.
Πιστεύετε ότι η υποψηφιότητα του Πέτρου Τατούλη είναι ικανή να διασπάσει ή να διχάσει τη βάση των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας;
Ο κ. Τατούλης, θα κριθεί με τα ίδια κριτήρια που θα κριθούμε όλοι μας. Ποια είναι αυτά; Πρώτον, ποιος έχει γνώση των θεμάτων της Πελοποννήσου και πείρα για να τα αντιμετωπίσει. Δεύτερον, ποιος ξέρει την Αυτοδιοίκηση καλά και πως μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της. Τρίτον, ποιος πιστεύει αληθινά ότι με την πολιτική του Μνημονίου προκύπτουν ακόμη σοβαρότερα οικονομικοινωνικά προβλήματα και ότι είναι δυνατόν, μέσω της Ανάπτυξης των Περιφερειών μας να δοθεί εναλλακτική διέξοδος για μία θετικότερη προοπτική.
Εμείς όμως δεν θα εμπλακούμε σε μάχες χαρακωμάτων με τους ανθυποψήφιούς μας, όσοι και όποιοι και αν είναι αυτοί. Ούτε σε ανταλλαγές προσωπικών βολών. Διεκδικούμε τη θετική ψήφο του πολίτη του Μωριά και θα ανταμώσουμε μαζί σε μία κοινή νίκη για την Περιφέρειά μας και τον τόπο μας. Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον και είναι τα χαμόγελα και οι ζεστές αγκαλιές των ανθρώπων που συναντούμε καθημερινά και στους πέντε νομούς, που μας γεμίζουν με αυτή την αισιοδοξία.
Για τη βάση της Νέας Δημοκρατίας που με ρωτήσατε, αρμόδια να απαντήσει είναι η ίδια και νομίζω πως σε δύο μήνες θα της δοθεί η ευκαιρία να το κάνει αυτό.
Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τον Αντώνη Σαμαρά και με την Ντόρα Μπακογιάννη;
Με τον Σαμαρά είμαστε φίλοι. Μας συνδέουν η αγάπη τους ενός για τον άλλον και η αγάπη και των δυο μαζί για την Πατρίδα. Πέραν αυτού του γεγονότος, αναγνωρίζω στο πρόσωπό του έναν πολιτικό ηγέτη που δεν διστάζει να μπει σε σύγκρουση, όταν απαιτεί κάτι τέτοιο το εθνικό καθήκον και η κοινωνική ανάγκη. Χρειάζεται καρδιά για να είσαι πολιτικός των ρήξεων και όχι των συμβιβασμών. Και εκτιμώ πολύ τον Σαμαρά για το γνώρισμά του αυτό. Ειδικά αυτή την εποχή, η χώρα χρειάζεται μία ειρηνική επανάσταση για να βρει ξανά την Ελπίδα. Και ο Σαμαράς είναι ένας κατεξοχήν επαναστάτης πολιτικός.
Η κ. Μπακογιάννη έχει διανύσει μία συγκεκριμένη πολιτική διαδρομή, η οποία έχει θετικά στοιχεία. Τον τελευταίο καιρό, έχει λάβει κάποιες συγκεκριμένες αποφάσεις. Φαντάζομαι πως θα έρθει η ώρα να τις αξιολογήσει ο πολίτης. Είπαμε! Ο πολίτης είναι ο μόνος αρμόδιος.
Ποια είναι η θέση σας για το ενδεχόμενο να τεθεί από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας ζήτημα κατάργησης ή συγχώνευσης τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου;
Απολογιστικά, η Πελοπόννησος είναι αδικημένη στον τομέα της Εκπαίδευσης. Παρότι έχει αναδείξει κορυφαίες μορφές των Γραμμάτων και του Πολιτισμού. Και μιας και παραχωρώ συνέντευξη σε εφημερίδα που εκδίδεται στην Τρίπολη, θα μου επιτρέψετε να διερωτηθώ ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει τους σοφούς δάσκαλους που έχει δώσει στο Γένος μας η Αρκαδία, αλλά και οι άλλες περιοχές του Μωριά;
Το Πανεπιστήμιο στήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια. Και χρειάστηκε πολλή προσπάθεια γι ‘αυτό, διότι οι δυσκολίες ήταν μεγάλες, κυρίως ως προς το ζήτημα της οικονομικής του συντήρησης. Στην πορεία, ανάπτυξε καινοτόμα προγράμματα, τμήματα με πρωτοποριακά αντικείμενα, μία ποιότητα σπουδών αντίστοιχη μεγαλύτερων σε όγκο και παλαιότερων σε παράδοση ΑΕΙ. Το επιστημονικό προσωπικό εκεί, δουλεύει με μεράκι. Οι φοιτητές το εκτιμούν ως ίδρυμα. Οι κάτοικοι το αγκαλιάζουν με αγάπη.
Τι ακολουθεί από εδώ και εμπρός; Αγώνας για την αναβάθμισή του, σε πόρους, οργάνωση και προγράμματα, για την εξάπλωση της ακαδημαϊκής του ισχύος σε νέα πεδία έρευνας και γνώσης, σύνδεσή του με την παραγωγή και με τις ανάγκες της ίδιας της Πελοποννήσου. Θα σταθούμε αρωγοί, πρωτοστάτες και διεκδικητές σε αυτό τον αγώνα και σθεναρά ενάντιοι σε οποιονδήποτε, ή οτιδήποτε απειλήσει την υπόσταση ενός τέτοιου ακαδημαϊκού ιδρύματος, που βρίσκεται μάλιστα μέσα στην ιστορική, γεωγραφική και διοικητική πρωτεύουσα του Μωριά.
Συμφωνείτε ή όχι με την πιθανή κατάργηση δρομολογίων στον σιδηρόδρομο της Πελοποννήσου;
Δεν περιμέναμε τις κινήσεις της κυβέρνησης, ή τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες για να καταλάβουμε ότι πηγαίνουν να καταργήσουν εντελώς έναν Σιδηρόδρομο που εξυπηρετούσε την Πελοπόννησο από την εποχή του Τρικούπη. Οι νομάρχες της Περιφέρειας, είχαμε συνειδητοποιήσει εδώ και χρόνια ότι τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονταν για την αναβάθμιση του δικτύου, θα έπεφταν μέσα σε μία μαύρη τρύπα κακών επιλογών και άστοχων προτεραιοτήτων. Εξ ου και είχαμε προβεί σε επανειλημμένες εκκλήσεις και διαβήματα προς την κεντρική διακυβέρνηση. Θυμίζω ότι με δική μας πρωτοβουλία οργανώσαμε διαμαρτυρία στην Αθήνα, κάναμε πορεία και επιδώσαμε ψήφισμα στη Βουλή των Ελλήνων.
Φτάσαμε στο σημείο που όλοι φοβόμασταν. Αλλά δεν πρόκειται να το βάλουμε κάτω. Θα υψώσουμε διεκδικητικά τη γροθιά για να κυλήσει ξανά το τραίνο στις γραμμές του. Θα χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι για να επενδυθούν κονδύλια, στην υπόθεση της αναβάθμισης. Δε γίνεται ένα μέσο μεταφοράς τόσο σύγχρονο, τόσο επίκαιρο, τόσο φιλικό απέναντι στο περιβάλλον, που κινεί καθημερινά ολόκληρο τον πληθυσμό της Ευρώπης και συνδέει μεταξύ τους όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις και Περιφέρειες, να λείπει από εμάς. Ας αφήσουν κάποιοι τις υπεκφυγές, για να μην πούμε τις ασυναρτησίες και ας μην τα ρίχνουν όλα πάνω στην Τρόικα. Εδώ μιλάμε για ζήτημα εθνικής εμβέλειας και αναπτυξιακής σημασίας. Το Υπουργείο θα μας βρει φίλους στην επιβίωση και στην αναβάθμιση του Σιδηρόδρομου και αντιπάλους στην κατάργησή του. Δεν είναι απειλή αυτή προς τον Υπουργό. Αλλά δέσμευση προς τους πολίτες της Πελοποννήσου.
Ποια είναι η άποψή σας για τη νέα μεγάλη αύξηση στις τιμές των διοδίων που θα ισχύσει από τον προσεχή Νοέμβριο και στον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας;
Μετά από χρόνια υστέρησης σε Υποδομές, η Πελοπόννησος αποκτά έναν σύγχρονο, κλειστό, ασφαλή, γρήγορο αυτοκινητόδρομο που θα εξυπηρετεί τις Μεταφορές, τις Συγκοινωνίες, τον Τουρισμό. Αποκαλείται «μάνα των έργων». Όχι τυχαία, καθώς θα δώσει ζωή στην Περιφέρειά και θα την φέρει πιο κοντά στο εθνικό κέντρο. Αν θέλουμε να μιλάμε ρεαλιστικά, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν θα προχωρούσε η υπόθεση αυτή, χωρίς συμβάσεις παραχώρησης. Και εδώ υπεισέρχεται η παράμετρος της ανταποδοτικότητας, ως αναγκαία συνθήκη. Σε ότι αφορά τις τιμές, είναι λογικό να πούμε ότι το κράτος οφείλει να διασφαλίσει ότι δεν θα σημειωθούν ούτε στρεβλώσεις, ούτε υπερβολές. Ταυτόχρονα, οι παραχωρησιούχοι είναι σωστό να προσαρμόσουν το δικό τους ανταποδοτικό όφελος στην οικονομική αδυναμία του μέσου Έλληνα στο κέντρο μίας βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Κατ’ αρχήν οι Υποδομές. Αρχίζοντας από τις συγκοινωνιακές. Παρ’ όλο που υπάρχει το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και παράδοσης ολόκληρου του αυτοκινητοδρόμου Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας – Σπάρτης μέχρι τέλος του 2011, το υπόλοιπο οδικό δίκτυο της Περιφέρειας, στο εσωτερικό των νομών δηλαδή, παρουσιάζει προβλήματα. Αναφέρω ως παραδείγματα το δρόμο Καλαμάτας – Πύλου, την περιοχή της Μάνης, τη σύνδεση Σπάρτης με Νεάπολη και Αρεόπολη, το ανατολικό τμήμα από Άργος για Λεωνίδιο, το οποίο κόβεται και δε συνεχίζει προς Μονεμβασιά, το δρόμο Πύργου – Τρίπολης, που προσφέρεται πιο πολύ για να τον αποφεύγει κάποιος αυτή τη στιγμή, παρά για να τον χρησιμοποιεί, το εσωτερικό δίκτυο της Αρκαδίας.
Είναι αδιανόητο, ότι μετά από τρία κοινοτικά πακέτα στήριξης και ένα τέταρτο που τρέχει τώρα, το λεγόμενο ΕΣΠΑ, έχουμε ακόμη τέτοιες σοβαρές ελλείψεις σε Υποδομές. Οφείλουμε να είμαστε δυναμικοί και διεκδικητικοί από εδώ και εμπρός. Απαιτούμε να ολοκληρωθούν οι μελέτες και να βγουν τα κονδύλια. Τόσο μέσω ΕΣΠΑ, όσο και από εθνικούς επενδυτικούς πόρους. Πρέπει επίσης να πιέσουμε και για επόμενο κοινοτικό πακέτο στήριξης. Ως Αιρετή Περιφέρεια, είμαστε έτοιμοι να κινηθούμε με ταχύτητα. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε μία συνετή διαχείριση: καταρχήν των στόχων και των προτεραιοτήτων που θα θέσουμε σε σχέση με τις Υποδομές και στη συνέχεια, αναφορικά με την πρόοδο των έργων.
Άλλο σοβαρό ζήτημα είναι η Αγροτική Οικονομία. Η αγροτιά της Πελοποννήσου, όπως και ολόκληρης της Ελλάδας άλλωστε, υποφέρει από την αμεριμνησία του κεντρικού κράτους. Την αναλγησία του, θα έλεγα, σε κάποιες περιπτώσεις, με πιο πρόσφατη, εκείνη του νομοσχεδίου για τον ΕΛΓΑ που στέλνει η κυβέρνηση στην Ολομέλεια της Βουλής. Οι τιμές διάθεσης των προϊόντων από τους παραγωγούς, είναι ακόμη και εικοσαετίας. Με αποτέλεσμα να μην βγαίνουν καν τα έξοδα της παραγωγής. Θα επικαλεστώ γι’ αυτό, το παράδειγμα των κτηνοτρόφων μας.
Υπάρχουν επίσης προϊόντα που μένουν αδιάθετα στις αποθήκες, είτε διότι δεν έχουν βοηθηθεί οι αγρότες μας με σωστές οδηγίες και κίνητρα προκειμένου να στρέψουν τον προσανατολισμό τους σε προϊόντα που μπορούν να παρουσιάσουν ικανοποιητική ζήτηση, είτε διότι δεν υπάρχει ένα αποτελεσματικό κεντρικό πλάνο εμπορικής προώθησης (αυτό που ονομάζεται marketing plan). Σε ότι αφορά δε τον προσανατολισμό, θέλω να τονίσω την ανάγκη στροφής στην ποιοτική Γεωργία και στα βιολογικά προϊόντα.
Είμαστε έτοιμοι να παρέμβουμε δυναμικά και στα Αγροτικά. Ακολουθώντας το παράδειγμα των Περιφερειών της Γαλλίας, που με τις κατάλληλες συνέργιες πάνω στην παραγωγή και προώθηση προϊόντων, έδωσαν φτερά επιτυχίας στο λεγόμενο Τόξο του Νότου, πρόκειται να αναδείξουμε την ποιοτική αξία και ανωτερότητα των προϊόντων του ευλογημένου τόπου μας.
Επισημαίνω ότι πολλή δουλειά χρειάζεται να γίνει και σε ότι αφορά τις Υποδομές της Γεωργίας, τα εγγειοβελτιωτικά έργα, καθώς και το γενικότερο εκσυγχρονισμό της παραγωγικής διαδικασίας πάνω στα σύγχρονα τεχνολογικά επιστημονικά δεδομένα, προκειμένου να ενισχύσουμε την Ανταγωνιστικότητά μας.
Ένα τρίτο βασικό θέμα που θα αναφέρω (και προς το παρόν θα σταματήσω εδώ) είναι η γενικότερη υστέρηση ανάπτυξης που παρατηρείται στην Περιφέρειά μας, όπως και σε ολόκληρη την Ελληνική Επικράτεια. Μία υστέρηση, η οποία έχει γίνει ακόμη βαθύτερη, λόγω της εφαρμογής της πολιτικής του Μνημονίου και της Τρόικας. Βιώνουμε εποχή ύφεσης. Μείωσης του εισοδήματος του Έλληνα. Πτώσης της καταναλωτικής του δυνατότητας. Ο τζίρος στην αγορά καταρρέει. Τα λουκέτα στις επιχειρήσεις αυξάνονται. Άνθρωποι χάνουν τη δουλειά τους. Οικογένειες μένουν στο δρόμο. Στην Πελοπόννησο μονάχα, μέσα σε ένα χρόνο, οι άνεργοι διπλασιάστηκαν. Η κατάσταση γενικά, πηγαίνει ολοένα προς το χειρότερο. Είναι βέβαιο ότι το Νοέμβριο, ο πολίτης θα φροντίσει να το στείλει το δικό του πολιτικό μήνυμα.
Εμείς από την πλευρά μας, ως Αυτοδιοικητικοί και ως συνδυασμός που ζητεί από τον λαό του Μωριά ψήφο θετική, ψήφο πίστης και εμπιστοσύνης, δηλώνουμε ότι με εγγύηση την πείρα και τη γνώση που έχουμε σε θέματα Περιφερειακής Ανάπτυξης, είμαστε κατάλληλοι για να αξιοποιήσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Πελοποννήσου. Το σπουδαίο ανθρώπινο δυναμικό της και το φυσικό της πλούτο. Το κέρας της Αμάλθειας των προϊόντων της. Τη μοναδική παράδοση της Ιστορίας και του Πολιτισμού της. Την τουριστική της προοπτική, που είναι ανεξάντλητη. Η Πελοπόννησος μπορεί και αξίζει να φανεί πρωτοπόρα στην υπόθεση της Ανάπτυξης σε περιφερειακό επίπεδο, μακριά από τα δεσμά της στασιμότητας και της μιζέριας ενός υδροκέφαλου κεντρικού κράτους.
Τι δυνατότητες έχει η Περιφερειακή Διοίκηση να πιέσει προκειμένου να βρεθεί μία οριστική λύση στο ζήτημα της διαχείρισης στερεών αποβλήτων; Συμφωνείτε ή όχι με μία ενδεχομένη λύση της δημιουργίας ενός εργοστασίου το οποίο θα λειτουργεί με καύση απορριμμάτων;
Για το ζήτημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων έχουμε μάθει να γίνεται πολύς λόγος και από ουσία τίποτα. Ζητούμε όλοι λύση για τα σκουπίδια, αλλά όταν φτάσει η ώρα να αποφασίσουμε τι θα τα κάνουμε, όλοι τα θέλουμε στο οικόπεδο του απέναντι. Ποτέ πλάι στο δικό μας. Τελικά, όλοι εγείρουν μία άρνηση. Δε γίνεται όμως να τα στείλουμε σε άλλη χώρα, ή στο διάστημα. Το πρόβλημα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε σύντομα και στα ίσια. Πως; Καταρχήν είναι απαραίτητο να έχουμε στα χέρια ένα πόρισμα μελέτης ειδικών επιστημόνων. Αυτοί, δε μπορεί παρά να είναι οι καλύτεροι στο αντικείμενο. Και γνωρίζουμε πως και από πού θα τους βρούμε. Βούληση χρειάζεται. Από εκεί και πέρα, είναι απαραίτητο να ανοίξει ένας διάλογος ευρείας θεσμικής και κοινωνικής εκπροσώπησης, για να δούμε τις υπόλοιπες παραμέτρους. Σε αυτό το διάλογο φυσικά, δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχουν θέση και ρόλο, ούτε οι τοπικισμοί, ούτε οι τακτικισμοί, ούτε οι εγωισμοί. Και φυσικά, αυτός ο διάλογος θα πρέπει να έχει ημερομηνία περαίωσης, όχι να αποτελεί μία αόριστη περιπλάνηση στο χρόνο. Το επιθυμητό άθροισμα, είναι η σύνθεση του τι προτάσσει η Επιστήμη και τι η Κοινωνία. Που είναι η κρίσιμη διαφορά όμως συγκριτικά με το τι έχει γίνει μέχρι σήμερα; Ότι από τη στιγμή που θα βγει το άθροισμα, δεν χωράει καμία έκπτωση. Καμία χάρη. Καμία υποχώρηση. Χρειάζεται αποφασιστικότητα. Και πολιτικό σθένος. Αυτά τα εγγυόμαστε. Διότι δεν είμαστε χθεσινοί στην Αυτοδιοίκηση. Έχουμε έρθει σε ρήξεις και σε συγκρούσεις στο παρελθόν, όποτε διακυβευόταν το δημόσιο συμφέρον. Δεν θα διστάσουμε να το ξανακάνουμε.
Όσο για το εργοστάσιο που αναφέρατε, απλά θα σας πω ότι δεν θέλω να προκαταλάβω κανέναν και τίποτα. Θα εξετάσουμε το θέμα από τη βάση του και θα κάνουμε εκείνο που ορίζει η Επιστήμη και ότι είναι σωστό για το κοινωνικό σύνολο. Επαναλαμβάνω! Για το σύνολο και όχι για μεμονωμένες ομάδες, ή μονάδες.
Πιστεύετε ότι η υποψηφιότητα του Πέτρου Τατούλη είναι ικανή να διασπάσει ή να διχάσει τη βάση των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας;
Ο κ. Τατούλης, θα κριθεί με τα ίδια κριτήρια που θα κριθούμε όλοι μας. Ποια είναι αυτά; Πρώτον, ποιος έχει γνώση των θεμάτων της Πελοποννήσου και πείρα για να τα αντιμετωπίσει. Δεύτερον, ποιος ξέρει την Αυτοδιοίκηση καλά και πως μπορεί να αξιοποιήσει τις δυνατότητές της. Τρίτον, ποιος πιστεύει αληθινά ότι με την πολιτική του Μνημονίου προκύπτουν ακόμη σοβαρότερα οικονομικοινωνικά προβλήματα και ότι είναι δυνατόν, μέσω της Ανάπτυξης των Περιφερειών μας να δοθεί εναλλακτική διέξοδος για μία θετικότερη προοπτική.
Εμείς όμως δεν θα εμπλακούμε σε μάχες χαρακωμάτων με τους ανθυποψήφιούς μας, όσοι και όποιοι και αν είναι αυτοί. Ούτε σε ανταλλαγές προσωπικών βολών. Διεκδικούμε τη θετική ψήφο του πολίτη του Μωριά και θα ανταμώσουμε μαζί σε μία κοινή νίκη για την Περιφέρειά μας και τον τόπο μας. Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον και είναι τα χαμόγελα και οι ζεστές αγκαλιές των ανθρώπων που συναντούμε καθημερινά και στους πέντε νομούς, που μας γεμίζουν με αυτή την αισιοδοξία.
Για τη βάση της Νέας Δημοκρατίας που με ρωτήσατε, αρμόδια να απαντήσει είναι η ίδια και νομίζω πως σε δύο μήνες θα της δοθεί η ευκαιρία να το κάνει αυτό.
Ποιες είναι οι σχέσεις σας με τον Αντώνη Σαμαρά και με την Ντόρα Μπακογιάννη;
Με τον Σαμαρά είμαστε φίλοι. Μας συνδέουν η αγάπη τους ενός για τον άλλον και η αγάπη και των δυο μαζί για την Πατρίδα. Πέραν αυτού του γεγονότος, αναγνωρίζω στο πρόσωπό του έναν πολιτικό ηγέτη που δεν διστάζει να μπει σε σύγκρουση, όταν απαιτεί κάτι τέτοιο το εθνικό καθήκον και η κοινωνική ανάγκη. Χρειάζεται καρδιά για να είσαι πολιτικός των ρήξεων και όχι των συμβιβασμών. Και εκτιμώ πολύ τον Σαμαρά για το γνώρισμά του αυτό. Ειδικά αυτή την εποχή, η χώρα χρειάζεται μία ειρηνική επανάσταση για να βρει ξανά την Ελπίδα. Και ο Σαμαράς είναι ένας κατεξοχήν επαναστάτης πολιτικός.
Η κ. Μπακογιάννη έχει διανύσει μία συγκεκριμένη πολιτική διαδρομή, η οποία έχει θετικά στοιχεία. Τον τελευταίο καιρό, έχει λάβει κάποιες συγκεκριμένες αποφάσεις. Φαντάζομαι πως θα έρθει η ώρα να τις αξιολογήσει ο πολίτης. Είπαμε! Ο πολίτης είναι ο μόνος αρμόδιος.
Ποια είναι η θέση σας για το ενδεχόμενο να τεθεί από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας ζήτημα κατάργησης ή συγχώνευσης τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου;
Απολογιστικά, η Πελοπόννησος είναι αδικημένη στον τομέα της Εκπαίδευσης. Παρότι έχει αναδείξει κορυφαίες μορφές των Γραμμάτων και του Πολιτισμού. Και μιας και παραχωρώ συνέντευξη σε εφημερίδα που εκδίδεται στην Τρίπολη, θα μου επιτρέψετε να διερωτηθώ ποιος μπορεί άραγε να ξεχάσει τους σοφούς δάσκαλους που έχει δώσει στο Γένος μας η Αρκαδία, αλλά και οι άλλες περιοχές του Μωριά;
Το Πανεπιστήμιο στήθηκε τα τελευταία δέκα χρόνια. Και χρειάστηκε πολλή προσπάθεια γι ‘αυτό, διότι οι δυσκολίες ήταν μεγάλες, κυρίως ως προς το ζήτημα της οικονομικής του συντήρησης. Στην πορεία, ανάπτυξε καινοτόμα προγράμματα, τμήματα με πρωτοποριακά αντικείμενα, μία ποιότητα σπουδών αντίστοιχη μεγαλύτερων σε όγκο και παλαιότερων σε παράδοση ΑΕΙ. Το επιστημονικό προσωπικό εκεί, δουλεύει με μεράκι. Οι φοιτητές το εκτιμούν ως ίδρυμα. Οι κάτοικοι το αγκαλιάζουν με αγάπη.
Τι ακολουθεί από εδώ και εμπρός; Αγώνας για την αναβάθμισή του, σε πόρους, οργάνωση και προγράμματα, για την εξάπλωση της ακαδημαϊκής του ισχύος σε νέα πεδία έρευνας και γνώσης, σύνδεσή του με την παραγωγή και με τις ανάγκες της ίδιας της Πελοποννήσου. Θα σταθούμε αρωγοί, πρωτοστάτες και διεκδικητές σε αυτό τον αγώνα και σθεναρά ενάντιοι σε οποιονδήποτε, ή οτιδήποτε απειλήσει την υπόσταση ενός τέτοιου ακαδημαϊκού ιδρύματος, που βρίσκεται μάλιστα μέσα στην ιστορική, γεωγραφική και διοικητική πρωτεύουσα του Μωριά.
Συμφωνείτε ή όχι με την πιθανή κατάργηση δρομολογίων στον σιδηρόδρομο της Πελοποννήσου;
Δεν περιμέναμε τις κινήσεις της κυβέρνησης, ή τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες για να καταλάβουμε ότι πηγαίνουν να καταργήσουν εντελώς έναν Σιδηρόδρομο που εξυπηρετούσε την Πελοπόννησο από την εποχή του Τρικούπη. Οι νομάρχες της Περιφέρειας, είχαμε συνειδητοποιήσει εδώ και χρόνια ότι τα κοινοτικά κονδύλια που προορίζονταν για την αναβάθμιση του δικτύου, θα έπεφταν μέσα σε μία μαύρη τρύπα κακών επιλογών και άστοχων προτεραιοτήτων. Εξ ου και είχαμε προβεί σε επανειλημμένες εκκλήσεις και διαβήματα προς την κεντρική διακυβέρνηση. Θυμίζω ότι με δική μας πρωτοβουλία οργανώσαμε διαμαρτυρία στην Αθήνα, κάναμε πορεία και επιδώσαμε ψήφισμα στη Βουλή των Ελλήνων.
Φτάσαμε στο σημείο που όλοι φοβόμασταν. Αλλά δεν πρόκειται να το βάλουμε κάτω. Θα υψώσουμε διεκδικητικά τη γροθιά για να κυλήσει ξανά το τραίνο στις γραμμές του. Θα χτυπήσουμε το χέρι στο τραπέζι για να επενδυθούν κονδύλια, στην υπόθεση της αναβάθμισης. Δε γίνεται ένα μέσο μεταφοράς τόσο σύγχρονο, τόσο επίκαιρο, τόσο φιλικό απέναντι στο περιβάλλον, που κινεί καθημερινά ολόκληρο τον πληθυσμό της Ευρώπης και συνδέει μεταξύ τους όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις και Περιφέρειες, να λείπει από εμάς. Ας αφήσουν κάποιοι τις υπεκφυγές, για να μην πούμε τις ασυναρτησίες και ας μην τα ρίχνουν όλα πάνω στην Τρόικα. Εδώ μιλάμε για ζήτημα εθνικής εμβέλειας και αναπτυξιακής σημασίας. Το Υπουργείο θα μας βρει φίλους στην επιβίωση και στην αναβάθμιση του Σιδηρόδρομου και αντιπάλους στην κατάργησή του. Δεν είναι απειλή αυτή προς τον Υπουργό. Αλλά δέσμευση προς τους πολίτες της Πελοποννήσου.
Ποια είναι η άποψή σας για τη νέα μεγάλη αύξηση στις τιμές των διοδίων που θα ισχύσει από τον προσεχή Νοέμβριο και στον αυτοκινητόδρομο Κορίνθου – Τρίπολης – Καλαμάτας;
Μετά από χρόνια υστέρησης σε Υποδομές, η Πελοπόννησος αποκτά έναν σύγχρονο, κλειστό, ασφαλή, γρήγορο αυτοκινητόδρομο που θα εξυπηρετεί τις Μεταφορές, τις Συγκοινωνίες, τον Τουρισμό. Αποκαλείται «μάνα των έργων». Όχι τυχαία, καθώς θα δώσει ζωή στην Περιφέρειά και θα την φέρει πιο κοντά στο εθνικό κέντρο. Αν θέλουμε να μιλάμε ρεαλιστικά, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι δεν θα προχωρούσε η υπόθεση αυτή, χωρίς συμβάσεις παραχώρησης. Και εδώ υπεισέρχεται η παράμετρος της ανταποδοτικότητας, ως αναγκαία συνθήκη. Σε ότι αφορά τις τιμές, είναι λογικό να πούμε ότι το κράτος οφείλει να διασφαλίσει ότι δεν θα σημειωθούν ούτε στρεβλώσεις, ούτε υπερβολές. Ταυτόχρονα, οι παραχωρησιούχοι είναι σωστό να προσαρμόσουν το δικό τους ανταποδοτικό όφελος στην οικονομική αδυναμία του μέσου Έλληνα στο κέντρο μίας βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου