Ευτελίστηκε το ελαιόλαδο και πωλείται με τιμές δεκαετίας '80

Χαμηλότερες από τις αναμενόμενες είναι οι τιμές που διαμορφώνονται φέτος για το ελαιόλαδο, λόγω κυρίως της μειωμένης ζήτησης. Σχετικά με το θέμα ο Βουλευτής Κορινθίας κ. Κώστας Κόλλιας δήλωσε:
«Οι αρχικές, αποθαρρυντικές εκτιμήσεις για τις φετινές τιμές στο ελαιόλαδο αποδεικνύεται ότι ήταν μάλλον αισιόδοξες, αφού εντέλει τα δύο ευρώ ανά λίτρο θα είναι μάλλον η υψηλότερη και όχι η χαμηλότερη τιμή πώλησης. Μιλάμε δε για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, για το οποίο η μέση τιμή παραγωγού στην Πελοπόννησο και την Κρήτη διαμορφώνεται στο 1,80 ευρώ. Με την παραγωγή μειωμένη κατά 20%, τη ζήτηση καθηλωμένη και το καλλιεργητικό κόστος σε ανεξέλεγκτη αύξηση, οι παραγωγοί θα βρεθούν σε ακόμα χειρότερη θέση.
Είναι γεγονός ότι οι τιμές είναι χαμηλές όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ιταλία και στην Ισπανία. Όμως εκεί οι παραγωγοί δεν φτάνουν στα όρια της επιβίωσης. Στην μεν Ιταλία οι τιμές είναι ακόμα και τώρα ασύγκριτα υψηλότερες, ενώ τα έσοδα από την τυποποίηση είναι επίσης πολύ μεγάλα, στη δε Ισπανία η τεράστια παραγωγή του 1,3 εκατομμυρίων τόνων αναπληρώνει σε ένα βαθμό τις απώλειες από τις χαμηλές τιμές.
Στην Ελλάδα δυστυχώς οι χρόνιες δυσλειτουργίες, η κρατική αδιαφορία και η απουσία πολιτικής στον τομέα του ελαιολάδου, έχουν οδηγήσει τους Έλληνες παραγωγούς σε απελπισία και απόγνωση. Καμία πρωτοβουλία, καμία πρόνοια, κανένα μέτρο στήριξης, παρόλο που ήταν αναμενόμενο ότι η ευρωπαϊκή, πλέον, κρίση θα επηρέαζε πολλαπλάσια τον Έλληνα παραγωγό. Μόλις η οικονομία της Ιταλίας άρχισε να κλυδωνίζεται και αυτή, το αγοραστικό ενδιαφέρον για το ελληνικό χύμα λάδι που πηγαίνει για τυποποίηση στην Ιταλία έπεσε και μαζί κατρακύλησαν και οι τιμές. Οι Ισπανοί, λόγω του όγκου της παραγωγής, ουσιαστικά καθορίζουν την τιμή στην αγορά, παρόλο που το λάδι τους είναι υποδεέστερο του ελληνικού.
Ανάμεσα σε αυτές τις δύο υπερδυνάμεις, οι Έλληνες παραγωγοί έχουν μείνει εκτεθειμένοι και αβοήθητοι από την πολιτεία. Και δεν εννοώ μόνο τις εισοδηματικού τύπου ενισχύσεις, τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, τις αποζημιώσεις για καταστροφές κτλ. Εννοώ τις παραγωγικές ενισχύσεις, την επένδυση στην ποιότητα και την προστιθέμενη αξία. Έχουμε πει εκατοντάδες φορές για το τεράστιο έλλειμμα στην τυποποίηση, το οποίο οδηγεί το άριστο ελληνικό ελαιόλαδο στο εξωτερικό όπου νοθεύεται για φραγκοδίφραγκα, ενώ θα μπορούσε να συσκευάζεται εδώ και να πωλείται στο εξωτερικό με 10-15 ευρώ το λίτρ