Χωρίς προοπτική το σχέδιο για την αντιμετώπιση της διάβρωσης των ακτών

Η διάβρωση των ακτών είναι το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα της παράκτιας ζώνης. Αφανίζει περιουσίες και τουριστικές υποδομές, εκθέτει σε κίνδυνο από φυσικά φαινόμενα και από την ανύψωση της στάθμης της θάλασσας; Μπροστά στις επιπτώσεις από τη διάβρωση κάθε άλλο πρόβλημα στις παραλιακές περιοχές μοιάζει ασήμαντο.
Δύο είναι οι αιτίες για τη διάβρωση των ακτών:
- Η απομάκρυνση εκατομμυρίων τόνων χαλικιού και άμμου από την κοίτη των ποταμών τα τελευταία 40 χρόνια. Έτσι χάθηκε το υλικό που ‘κατέβαζαν' στη θάλασσα τα ποτάμια και τα ρέματα, και το οποίο, στη συνέχεια, τα κύματα και τα θαλάσσια ρεύματα ‘άπλωναν' στις παραλίες. Χωρίς αυτό το υλικό, η δύναμη της θάλασσας διαβρώνει, αντί να χτίζει, τις ακτές.
- Οι κατασκευές πάνω σε «μαλακές» ακτές (με άμμο, βότσαλα), όπως δρόμοι στη ζώνη των κυμάτων, μόλοι, κρηπιδώματα, καταφύγια σκαφών, οι οποίες λειτουργούν ως φράγματα που εμποδίζουν τη μεταφορά των υλικών κατά μήκος της ακτής. Έτσι σωρεύεται υλικό σε ένα σημείο και αφήνονται εκατοντάδες μέτρα ή και χιλιόμετρα εκτεθειμένα στη διάβρωση.
Η λύση στο πρόβλημα της διάβρωσης των ακτών είναι:
Να σταματήσουν οι αιτίες που το προκαλούν. Να σταματήσει άμεσα κάθε απόληψη υλικού από τα ποτάμια και κάθε κατασκευή στην παραλία. Σε δεύτερη φάση πρέπει να εξετασθεί η απομάκρυνση υφιστάμενων «σκληρών» κατασκευών όπως μόλοι και αλιευτικά καταφύγια.
Να εφαρμοστεί συνολικό σχέδιο αποκατάστασης με ήπιες μεθόδους που λειτουργούν σε συνεργασία μα τις φυσικές διαδικασίες δημιουργίας της ακτής. Οι μέχρι τώρα «σκληρές» και αποσπασματικές πρακτικές με τοίχους και προβόλους προσπαθούσαν να αντισταθούν στις δυνάμεις της φύσης χωρίς κανένα αποτέλεσμα ή και επιδεινώνοντας το πρόβλημα.