Σύμφωνα με τα στοιχεία από την Τράπεζα Ελλάδος (ΤτΕ), στη Μεσσηνία οι καταθέσεις τον Ιούνιο του 2009 (σε εκατομμύρια ευρώ) έφταναν στα 2.479. Τρία χρόνια αργότερα, την ίδια περίοδο, το ποσό μειώθηκε στα 1.743 ευρώ. Υπήρχε, δηλαδή, μια μείωση στις καταθέσεις ύψους 736 εκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, οι κατά κεφαλήν αναλήψεις σε ευρώ από τον Ιούνιο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2012 ήταν -4.512. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΤτΕ, οι καταθέσεις ανά άτομο σε ευρώ τον Ιούνιο του 2012 ήταν 10.684 ευρώ, ενώ τον Ιούνιο του 2009 ήταν 15.195. Η ποσοστιαία, δηλαδή, μεταβολή των καταθέσεων στη Μεσσηνία ήταν -29,7%. Από την Περιφέρεια Πελοποννήσου τη μεγαλύτερη ποσοστιαία μεταβολή είχε ο Νομός Αργολίδας, που έφτασε -32,3%, και ακολουθεί ο νομός μας. Αντίθετα, οι υπόλοιποι νομοί έδειξαν περισσότερη ανθεκτική βάση, με καλύτερη την Αρκαδία (-24,5%).
Σύμφωνα με τραπεζικούς κύκλους, η αβεβαιότητα για το μέλλον της χώρας, σε συνδυασμό με τις αλυσιδωτές παρενέργειες της ζοφερής και πολύπλευρης κρίσης, ήταν η αιτία που πυροδότησε τη φυγή των καταθέσεων, η οποία στο σύνολο της επικράτειας ξεπερνά τα 85 δισεκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, όπως όλα δείχνουν, τα περισσότερα από τα κεφάλαια που αποσύρονται από τις τράπεζες χρησιμοποιήθηκαν για να κλείσουν «τρύπες» σε ατομικούς, οικογενειακούς και εταιρικούς προϋπολογισμούς. Εξέλιξη που αποδεικνύει, αν μη τι άλλο, ότι τα σχέδια των μνημονίων μπορεί να στοχεύουν στη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας, αλλά την ίδια στιγμή διαλύουν και το «μαξιλάρι ασφαλείας» των αποταμιεύσεων. Κι όλα αυτά διαγράφουν οδυνηρές επιπτώσεις τόσο στο κοινωνικό όσο και στο επιχειρηματικό τοπίο. Χωρίς, φυσικά, να εξαιρούνται οι τράπεζες, για τις οποίες οι καταθέσεις είναι το απαραίτητο… οξυγόνο στη λειτουργική τους δραστηριότητα. 'Θάρρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου