Μόνο ο Στρατός θα βάλει τάξη στη χώρα λέει ο Κρανιδιώτης

Η κατάσταση πολιορκίας και η Νέμεση για τη σωτηρία
(του Φαήλου Κρανιδιώτη)
Λένε ότι προέχει η σωτηρία της οικονομίας. Οτι δεν μπορεί μια τρικομματική κυβέρνηση ισορροπιών να ελέγξει πολιτικούς και επιχειρηματίες – εκδότες για την επί δεκαετίες λεηλασία της χώρας και το σύρσιμό της στο Μνημόνιο.
Λένε να σιωπήσουμε, να κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι, ενώ οι πρώην υπουργοί, πρωθυπουργοί, οι νταβατζήδες και τα γιουσουφάκια τους, που έγδαραν την πατρίδα και απομύζησαν προϋπολογισμούς και πακτωλούς ευρωπαϊκών κονδυλίων, θα ξεφυσάνε με ανακούφιση τα κοχίμπα στα γνωστά τους στέκια. Θα τα κονομάνε κιόλας με διαλέξεις, επέστρεψαν στις πανεπιστημιακές τους έδρες ή στις όποιες ασχολίες τους.
Κι όμως, η Νέμεση είναι προϋπόθεση για τη σωτηρία της οικονομίας και την κοινωνική συνοχή. Θα νομιμοποιήσει τις πολιτικές. Ο λαός θα υπομείνει θυσίες, αν δει να τιμωρούνται οι λεηλάτες.
Κοινό μυστικό, για τους περισσότερους ο έλεγχος θα προσέκρουε στην παραγραφή και στο κατασκεύασμα περί ευθύνης υπουργών.
Οι εξαιρετικές καταστάσεις επιβάλλουν τη λήψη εξαιρετικών μέτρων. Μόνο με ανορθόδοξο αλλά θεσμικό τρόπο θα αντιμετωπιστούν κατασταλτικά αλλά και για μελλοντικό παραδειγματισμό οι προδοτικές, παρασιτικές και καταστροφικές πράξεις πολιτικών κι επιχειρηματιών.
Και η τεράστια εθνική απειλή της λαθρομετανάστευσης μόνο με το ίδιο θεσμικό εργαλείο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί, με καταδρομικούς ρυθμούς. Κι αυτό το εργαλείο είναι μόνο ένα, το άρθρο 48 του Συντάγματος περί «Καταστάσεως πολιορκίας».
Η πολιτική ηγεσία θα εκπλησσόταν από την τεράστια λαϊκή στήριξη μιας καταιγιστικής Επιχείρησης Νέμεσης.
Οι δυνάμεις της νομιμότητας, με θεσμικό τρόπο και με την εγγύηση των Ενόπλων Δυνάμεων, όχι περιθωριακοί αυτόκλητοι «εκδικητές», να σπάνε πόρτες, σε ζωντανή μετάδοση από την ΕΡΤ, και να παίρνουν σιδηροδέσμιους πολιτικούς και επιχειρηματίες, μαζί με υπολογιστές, αρχεία, τραπεζικούς λογαριασμούς, έγγραφα για υπεράκτιες εταιρίες. Το ίδιο να γίνει στα κανάλια τους, στις αθλητικές ομάδες, στις τράπεζές τους, στις εφημερίδες τους.
Τα ευρήματα να δημοσιοποιηθούν, οι υπαίτιοι κι οι συνεργοί τους να δικαστούν από τα εξαιρετικά δικαστήρια που προβλέπει το Σύνταγμα στο άρθρο 48, να τιμωρηθούν παραδειγματικά και η περιουσία τους να δημευθεί και να ρευστοποιηθεί.

Παράλληλα οι Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας να συλλάβουν και να περιορίσουν σε στρατόπεδα και έρημα νησιά όλους τους λαθρομετανάστες που δεν δικαιούνται πολιτικό άσυλο. Εκεί να κρατηθούν επ’ αόριστον μέχρι να απελαθούν ή να αποχωρήσουν οικειοθελώς. Αυτονόητη, παράλληλα, η καταγγελία του Δουβλίνου ΙΙ. Αν η Αριστερά ενοχλείται από τη χρήση των νησιών, μη βεβηλωθούν οι τόποι εξορίας της, ας μην ανησυχεί. Μόλις απελαθεί κι ο τελευταίος, προτού μαζέψουμε το συρματόπλεγμα, θα απαγγείλει ο ένας υποδεκανέας λίγο Κουράκη ή μια ωδή στη Λένα Κιτσοπούλου και στους μαύρους της, για να επανακαθαγιαστούν τα βράχια.
Θα πουν πάλι κάποιοι ότι αυτά είναι ουτοπικές ανοησίες. Αυτοί σύντομα μπορεί να βρεθούν αντιμέτωποι με την τυφλή βία του όχλου, που δεν θα θέλει να τιμωρήσει συγκεκριμένους αλλά απλά να λιντσάρει όποιον φοράει γραβάτα. Τότε θα δούμε ποιοι ήταν οι ανόητοι και οι ουτοπιστές.