Τα μαιμού λάδια σημάδι της κρίσης στο πρωτογενή τομέα

Το φαινόμενο της εισαγωγής λαδιών από τρίτες χώρες που «βαφτίζονται» ως ελληνικά ή κρητικά ελαιόλαδα από κυκλώματα που λυμαίνονται την αγορά προϊόντος δεν είναι σημερινό ούτε των τελευταίων χρόνων. 
 Οι εισαγωγείς που φέρνουν λάδι με αλλοιωμένα στοιχεία στην Ελλάδα και στην Κρήτη, σε μια περίοδο αυξημένης παραγωγής και τιμές παραγωγού καλύτερες των προηγούμενων περιόδων, έχουν ένα και μόνο στόχο την κερδοσκοπία σε βάρος των ελαιοπαραγωγών, των καταναλωτών και του κρατικού μηχανισμού! Μια από τις αιτίες της κρίσης του ελαιολάδου είναι η λαθραία εισαγωγή λαδιού αμφιβόλου ποιότητας και παραγωγής στην ελληνική και την ευρωπαϊκή αγορά από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό γιατί, μολονότι το λάδι αυτό φέρει την επισήμανση «εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο» σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, η σύνθεσή του είναι πολύ διαφορετική. Πράγματι, πολλές φορές πρόκειται για παράγωγα αραχιδέλαιου, σπορέλαιων ή άλλων προϊόντων, τα οποία διοχετεύονται στην αγορά αφού νοθευτούν με μια τεχνική καθαρισμού με ατμό και την προσθήκη χλωροφύλλης. Πράγματι, οι παράμετροι που ορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση για να ονομασθεί ως εξαιρετικά παρθένο ένα λάδι, μπορούν να επιτευχθούν με ευκολία. Αρκεί ένα μείγμα ουδέτερου λαδιού άγνωστης προέλευσης στο οποίο προστίθεται μικρή ποσότητα εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου για να καταστεί συμβατό με τα ευρωπαϊκά κριτήρια. Στη συνέχεια διατίθεται στο εμπόριο σε σημαντικά χαμηλότερες τιμές, εις βάρος του τίμιου ανταγωνισμού και των καταναλωτών.