Το Πασχαλινό Μήνυμα του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μεσσηνίας

Αγαπητά μου παιδιά, 

Απέναντι στην ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, που πολιτεύεται ο Αναστάς Κύριος, προβάλλουμε την απαισιοδοξία μας και την αβεβαιότητά μας για το αύριο. Απέναντι στην αγάπη για μία νέα ζωή, που μας προσφέρει ο Κύριος της ζωής και του θανάτου, επιδιώκουμε την απομόνωσή μας και στενάζουμε απέλπιδα μέσα στη δοκιμασία μας. Απέναντι στην ελευθερία από τα δεσμά της φθοράς και του θανάτου, που μας υποδεικνύει ο Αναστάς Κύριος, υιοθετούμε την ανασφάλειά μας και εγκλωβιζόμαστε στα αδιέξοδα που η κρίση μας επιβάλλει.Και μας διαφεύγει η πρόσκληση που μας απευθύνει ο εκ του τάφου Αναστάς Κύριος, ο οποίος «δέχεται τον έσχατον καθάπερ και τον πρώτον...
Και τον ύστερον ελεεί και τον πρώτον θεραπεύει· κακείνω δίδωσι και τούτω χαρίζεται· και τα έργα δέχεται και την γνώμην ασπάζεται· και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί», και μας καλεί να εισέλθουμε πάντες στο δείπνο της Ανάστασης με αγωνιστικότητα, χωρίς να χάσουμε την ελπίδα μας, αποβάλλον- τας κάθε εμπόδιο, πρόσκομμα η βάρος ατομισμού, ιδιοτέλειας, μίσους και απελπισίας, ώστε να αισθανθούμε όλοι μαζί, ο ένας δίπλα στον άλλον, ελεύθεροι εκφραστές της ελπίδας για το μέλλον και της αγάπης για τον συνάνθρωπο και τον αδελφό. Η πρόκληση όμως του «Χριστός Ανέστη» και η επιβεβαίωση του «Αληθώς Ανέστη» δεν είναι τότε απλά μια ηχηρή έκφραση και μόνο, αλλά ο κατεξοχήν λόγος ζωής, ελπίδας και προσδοκίας για ένα καλύτερο αύριο, για μία νέα ζωή, για μία καλύτερη ανθρώπινη κοινωνία με προοπτική και μέλλον. Για μία νέα πορεία υπέρβασης της κρίσης και της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας και των αδιεξόδων.