«Αδειάζουν» το Επιμελητήριο οι δήμαρχοι Τριφυλίας, Μεσσήνης, Οιχαλίας και Πύλου- Νέστορος για το ΠΟΠ ελαιολάδου

Ο φά­κε­λος της Μεσ­ση­νί­ας για το ΠΟΠ Κα­λα­μά­τας ε­λαι­ο­λά­δου, να κα­τα­τε­θεί ως έ­χει, προ­κει­μέ­νου να δι­α­σφα­λι­στεί η έγ­κρι­ση της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης και στη συ­νέ­χεια κα­τό­πιν δι­α­λο­γι­κής συ­ζή­τη­σης να συμ­φω­νη­θούν στις τρο­πο­ποι­ή­σεις οι ο­ποί­ες θα πρέ­πει να κα­τα­τε­θούν προ­κει­μέ­νου να προ­σφέ­ρουν πε­ραι­τέ­ρω δι­α­σφα­λί­σεις, προ­τεί­νουν με κοι­νό δελ­τί­ο τύ­που οι Δή­μαρ­χοι Τρι­φυ­λί­ας Κώ­στας Κόλ­λιας, Μεσ­σή­νης Στά­θης Α­να­στα­σό­που­λος, Οι­χα­λί­ας Φί­λιπ­πος Μπά­μης και Πύ­λου- Νέ­στο­ρος Δη­μή­τρης Κα­φαν­τά­ρης.
Στο δελ­τί­ο τύ­που α­να­λυ­τι­κά α­να­φέ­ρον­ται τα ε­ξής: «Το κύ­ριο α­γρο­τι­κό προ­ϊ­όν του νο­μού μας, το λά­δι, το ο­ποί­ο χαί­ρει παγ­κό­σμιας α­να­γνώ­ρι­σης για την ποι­ό­τη­τα και τις ευ­ερ­γε­τι­κές του ι­δι­ό­τη­τες στην υ­γεί­α και την ευ­ζω­ί­α βρί­σκε­ται έ­να βή­μα πριν την ε­πί­ση­μη α­να­γνώ­ρι­σή του ως Προ­ϊ­όν Ο­νο­μα­σί­ας Προ­έ­λευ­σης. Εί­κο­σι χρό­νια προ­σπα­θει­ών του ΠΟΠ Κα­λα­μά­τας για το ε­λαι­ό­λα­δο, κιν­δυ­νεύ­ουν να τι­να­χθούν στον α­έ­ρα έ­να βή­μα πριν την έγ­κρι­ση της Ευ­ρώ­πης και την πι­στο­ποί­η­σή του. Οι πλέ­ον αρ­μό­διοι φο­ρείς του νο­μού μας ε­πι­λέ­γουν να δι­α­τυ­πώ­σουν τις αν­τιρ­ρή­σεις και τις εν­στά­σεις τους λί­γο πριν τον τερ­μα­τι­σμό. Δε θα μπού­με στη δι­α­δι­κα­σί­α α­νά­λυ­σης του ποι­ος έ­χει δί­κιο και ποι­ος έ­χει ά­δι­κο. Ο κύ­ριος γνώ­μο­νας ό­λων μας πρέ­πει να εί­ναι το κοι­νό συμ­φέ­ρον. Σε μια α­πό τις πιο δύ­σκο­λες οι­κο­νο­μι­κά και κοι­νω­νι­κά πε­ρι­ό­δους της χώ­ρας μας, κα­λού­μα­στε να βά­λου­με πά­νω α­πό το προ­σω­πι­κό και α­το­μι­κό μας συμ­φέ­ρον, την α­νά­πτυ­ξη του τό­που μας, την ε­νί­σχυ­ση της ε­ξω­στρέ­φειας και των ε­ξα­γω­γι­κών δυ­να­το­τή­των των προ­ϊ­όν­των μας, τα ο­ποί­α θα μας ο­δη­γή­σουν στην α­νά­καμ­ψη. Πε­ρισ­σό­τε­ρο α­πό κά­θε άλ­λη φο­ρά εί­ναι α­νάγ­κη να συν­τα­χθού­με ό­λοι μα­ζί προς έ­ναν κοι­νό στό­χο. Το μέλ­λον των παι­δι­ών μας και του τό­που μας, ε­πι­τάσ­σει την κοι­νή πο­ρεί­α.
Αν θέ­λου­με πραγ­μα­τι­κά να προ­χω­ρή­σου­με τώ­ρα εί­ναι η στιγ­μή να το α­πο­δεί­ξου­με, πρώ­τα στους ε­αυ­τούς μας και κα­τ’ ε­πέ­κτα­ση σε ό­λο τον κό­σμο. Οι δι­α­φω­νί­ες και οι με­τα­ξύ μας αν­τι­πα­ρα­θέ­σεις μπο­ρούν να λυ­θούν και να προ­σπε­ρα­στούν σε δεύ­τε­ρο χρό­νο. Ε­κτός και αν η ε­πι­δί­ω­ξή μας δεν εί­ναι η πρό­ο­δος αλ­λά η ο­πι­σθο­δρό­μη­ση, εί­κο­σι χρό­νια πί­σω. Για πρώ­τη ί­σως φο­ρά ο νο­μός μας πα­ρου­σιά­ζει τέ­τοι­α πο­σο­στά α­νά­πτυ­ξης σε ό­λους τους το­μείς. Ο ί­διος ο Πρω­θυ­πουρ­γός στο τα­ξί­δι του στην Κί­να α­να­φέρ­θη­κε στο ε­λαι­ό­λα­δο αλ­λά και στην α­να­πτυ­ξια­κή ώ­θη­ση στον ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό το­μέ­α που πα­ρα­τη­ρεί­ται στη Μεσ­ση­νί­α. Η δι­κιά μας στά­ση ποι­α θα εί­ναι; Πρό­τα­σή μας εί­ναι ο φά­κε­λος να κα­τα­τε­θεί ως έ­χει, να δι­α­σφα­λί­σου­με την έγ­κρι­ση της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης και στη συ­νέ­χεια κα­τό­πιν δι­α­λο­γι­κής συ­ζή­τη­σης να συμ­φω­νή­σου­με στις τρο­πο­ποι­ή­σεις οι ο­ποί­ες θα πρέ­πει να κα­τα­τε­θούν προ­κει­μέ­νου να προ­σφέ­ρουν πε­ραι­τέ­ρω δι­α­σφα­λί­σεις.