Οι πολίτες δεν ζητούν διορισμό στο Δημόσιο αλλά μια καλή θέση στον... ιδιωτικό τομέα

Το πελατειακό κράτος τελείωσε, απλώς κάποιοι δεν μπορούν να το δεχθούν. Οι βουλευτές είμαστε πια «άχρηστοι» με την παλιά έννοια. Και αυτό θυμώνει τον κόσμο ακόμα περισσότερο». Η παραπάνω αποστροφή «επιφανούς» κυβερνητικού βουλευτή δίνει τον τόνο της ταραγμένης σχέσης πολιτών και πολιτικών την εποχή της κρίσης. Την περίοδο που τα προβλήματα περισσεύουν και οι ανάγκες του κόσμου είναι μεγαλύτερες από ποτέ, το πολιτικό σύστημα «δεν δύναται». «Και να θέλαμε να ικανοποιήσουμε τα αιτήματα που δεχόμαστε, τα χέρια μας είναι πια δεμένα». Οπως αναφέρουν στην «Καθημερινή» πολιτικοί από όλες τις παρατάξεις, τα αιτήματα έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, αλλά εμφανίζουν έντονες ποιοτικές διαφορές. «Το Δημόσιο πέθανε» σημειώνουν χαρακτηριστικά. Εκτός ότι στη συνείδηση του κόσμου έχει πια εδραιωθεί η λειτουργία του ΑΣΕΠ, το Δημόσιο δεν εγγυάται πλέον ούτε ασφάλεια ούτε υψηλές απολαβές.
Οι περισσότεροι ζητούν δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Δεν θέλουν να «τακτοποιηθούν», θέλουν μια δουλειά να μπορέσουν να ζήσουν την οικογένειά τους. Κατά κανόνα οι βουλευτές επιχειρούν να τους εξυπηρετήσουν με τις γνωριμίες που ο καθένας διαθέτει, αλλά το ποσοστό... επιτυχίας δεν ξεπερνά το 5%-10%. Σημαντικό τμήμα των αιτημάτων που φτάνουν στα γραφεία των βουλευτών αφορούν δυσλειτουργίες του Δημοσίου. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση που αναφέρει κυβερνητικός βουλευτής που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του: «Πριν από λίγες ημέρες με βρήκε ένας άνθρωπος με εμφανή αναπηρία μετά εγκεφαλικό, ο οποίος περίμενε ένα χρόνο για να περάσει από αξιολόγηση για αναπηρική σύνταξη. Εκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου για να βοηθήσω. Αν αυτό είναι ρουσφέτι, τι να πω... Οι άνθρωποι δεν ζητούν πια πολυτέλειες, ζητούν να κάνεις αυτό που δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν εκείνοι».