ΠΟΠ ελιά Καλαμάτα: Όταν το θράσος δεν έχει όρια!

ΝΕΑ διαμαρτυρία της ΠΕΜΕΠΕ (βλ.www.agrotypos.gr της 14ης τρέχοντος).Για την καταπάτηση των κεκτημένων δικαιωμάτων, των οργανωμένων σε αυτή επιχειρήσεων, από την κατάχρηση της Καλαματιανής ονομασίας προέλευσης επιτραπέζιας ελιάς. Και γιατί διαμαρτύρεται; «Για την αδιαφορία του ΥΠΑΑΤ σε καταγγελία της ότι στην Ιταλία επιβλήθηκαν πρόστιμα σε εισαγωγείς και εκφράζει την ανησυχία της ότι το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε άλλες χώρες» Χώρες που με βάση τον νέο κανονισμό ΕΕ 1151/12 ( για την έκδοση του οπίου υπόγραψε και η Ελλάδα) καταδιώκουν και τις καταχρήσεις των ελληνικών προστατευομένων ονομασιών προέλευσης ακόμη κι αν προέρχονται από την Ελλάδα.
Γιατί, λέει η ΠΕΜΕΠΕ, στην Ελλάδα η ονομασία «ελιά Καλαμάτα» αποτελεί εμπορική ονομασία δεδομένου ότι οι έλληνες εξαγωγείς την χρησιμοποιούσαν από το 1950 νόμιμα με βάση την ελληνική νομοθεσία η οποία είναι ακόμη σε ισχύ δεδομένου ότι είχε ψηφιστεί πριν την καταχώριση και προστασία της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα οι οποίες καθιερώθηκαν και ισχύουν εδώ και είκοσι χρόνια. Οι κύριοι της ΠΕΜΕΠΕ δεν μπήκαν ακόμη στην Ευρώπη κι οι δικηγόροι τους δεν έχουν ακόμη συλλάβει ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού! Στο πλαίσιο αυτό είναι φανερό ότι οι κύριοι της ΠΕΜΕΠΕ, μιας και δεν είναι σε θέση να καταργήσουν τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς, στην ουσία επανέρχονται και απαιτούν την άμεση κατάργηση της ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτα για να νομιμοποιήσουν τις καταχρήσεις τους. Τι οποίες έκαναν για το καλό της πατρίδας επειδή η παραγωγή της ΠΟΠ ελιάς Καλαμάτα στην Μεσσηνία έχει περιοριστεί λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού που ένα μέρος των ιδίων κυρίων της ΠΕΜΕΠΕ εξάσκησαν επί 20 χρόνια. Η ποσότητα της Μεσσηνιακής ελιάς σήμερα δεν έχει κριτική μάζα, λένε!. Κι αυτό όταν στην φιλοσοφία των κανονισμών για τα παραδοσιακά συστήματα ποιότητας λείπει κάθε αναφορά στην αναζήτηση μιας «κριτικής μάζας» αλλά τουναντίον στην αξιοποίηση της ποικιλομορφίας της προσφοράς. Εξ άλλου υπάρχουν αξιόλογες καταχωρισμένες ονομασίες προέλευσης με παραγωγή μερικούς μόνο τόνους (ακόμη και στην Ελλάδα) και με τιμές που φτάνουν το ευρώ κατά γραμμάριο. Ανήκοντας όμως οι κύριοι αυτοί στο πασαλίκι του Αλή πασά κατεβαίνουν στην Μεσσηνία αναζητώντας μπαρμπάδες στην Κορώνη για να τσακίσουν τους μεσσήνιους παραγωγούς. Αν αυτή δεν είναι καυκιανή κατάσταση!!! Εδώ και 3-4 χρόνια ο γράφων έφερε στον Επιμελητήριο της Μεσσηνίας πέντε δείγματα σεσημασμένα με την ονομασία ΕΛΙΕΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑ (olive kalamata) παραγωγής Ιταλίας άγνωστης προέλευσης. Ο μεσσηνιακός τύπος έγραψε τότε άφθονα για τις ιταλικές ελιές μαϊμούδες. Αλλά και πέρυσι με άλλο άρθρο μου στον μεσσηνιακό τύπο κατήγγελλα ότι ελληνικές εταιρείες , όπως μια του Βόλου της οποίας δημοσίευα τον περιέκτη με το σήμα «ΠΑΡΘΕΝΩΝ» ελιές Καλαμάτα, εξήγαγαν στην Ιταλία μαϊμούδες. Και για τις δυο αυτές περιπτώσεις προφανώς τα υπουργεία δεν είχαν χρόνο να ασχοληθούν με τέτοια ψιλοπράγματα. Από την όλη υπόθεση όμως δεν εκπλήσσει τόσο το θράσος των καταχραστών γιατί χωρίς αυτό δεν θα γίνονταν καταχραστές.