Υπάρχουν φορές που μια επιστολή αν και γραμμένη σε ένα άψυχο χαρτί, επειδή ακριβώς αποτελεί κατάθεση ψυχής, μπορεί να μετατραπεί σε κραυγή αγωνίας, κραυγή αγανάκτησης, μπορεί να γίνει φωνή διαμαρτυρίας για όλα τούτα τα παράδοξα που συμβαίνουν γύρω μας στην εποχή της κρίσης, μπορεί απλά να συγκλονίσει!
Μακάρι να μπορούσε όμως και να ευαισθητοποιήσει τους κυβερνώντες που με τις ξαφνικές αποφάσεις τους, έφεραν αντιμέτωπη την κοινωνία με μικρούς ξαφνικούς «θανάτους». Ένας από αυτούς, είναι και η εκπαίδευση που σήμερα περνά μέσα από σαράντα κύματα και μετατρέπει τα παιδιά μας σε παιδιά ενός κατώτερου θεού...
Όλα τούτα, θέλει να μας μεταφέρει η συγκλονιστική ανοιχτή επιστολή ενός δικού μας παιδιού, της 20χρονης φοιτήτριας πλέον του ΑΤΕΙ Εργοθεραπείας Αθήνας, Παναγιώτας Σαμαρά από τον Πύργο, που μέσα από την φοίτησή της στο ΕΠΑΛ Πύργου, στο τμήμα Βρεφοκομίας, σε μια δηλαδή από τις 46 ειδικότητες των ΕΠΑΛ- ΕΠΑΣ από τις 110 συνολικά που η κυβέρνηση καταργεί, κατάφερε να ακουμπήσει τα όνειρά της.
Αυτό το κορίτσι σήμερα έχει δικαίωμα να αγανακτεί για τον ξαφνικό «θάνατο» των ΕΠΑΛ, να αγωνιά για τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της που δεν θα έχουν πια μια τέτοια ευκαιρία και να υψώνει τη δική της φωνή διαμαρτυρίας απέναντι στους κρατούντες, ζητώντας να το… ξανασκεφτούν!
Να σκεφτούν τους χιλιάδες δεκαεφτάρηδες που είχαν συνδέσει το μέλλον τους με αυτές τις ειδικότητες και που τώρα μοιραία τους οδηγούν είτε στην ιδιωτική εκπαίδευση για να υλοποιήσουν τα όνειρά τους με ότι αυτό συνεπάγεται όταν όλα τα νοικοκυριά αιμορραγούν οικονομικά, είτε στο… πουθενά και στο τίποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου