Όταν τα σκουπίδια γίνονται πολιτικό παιχνίδι, τότε τρίβουν τα χέρια τους εργολάβοι

ΓΥΡΩ από τα σκουπίδια, επί δεκαετίες, παίζεται ένα κακόγουστο παιχνίδι με ομήρους Δήμους και δημότες. Ας θυμηθούμε, πέρα από την συλλογή και την διαχείριση των απορριμμάτων, οι δημοτικοί συνδικαλιστές απεργούσαν για διάφορα αιτήματα με αιχμή του δόρατος την μη περισσυλογή τους. Η θέα μιας πόλης γεμάτης σκουπίδια, πέρα από αντιαισθητικό θέαμα και τους κινδύνους, έχει μεγάλο πολιτικό κόστος, που φαίνεται ότι είναι το μόνο που ενδιαφέρει περισσότερο τους πολιτικούς. Το πολιτικό κόστος είναι η κύρια αιτία που, μέχρι σήμερα, δεν έχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων. Αντίθετα, σε όποιο Δήμο ή Κοινότητα (παλαιότερα) το θέμα έμπαινε προς συζήτηση, ξεσπούσαν καυγάδες. Η έλλειψη κεντρικών πολιτικών αποφάσεων που θα εναρμόνιζαν την διαχείριση των απορριμμάτων σύμφωνα με τις κοινοτικές Οδηγίες, οδήγησαν την χώρα σε αδιέξοδο, με επικρεμάμενο τον κίνδυνο αυστηρών και υψηλών προστίμων. Αφέθηκαν ν’ αποφασίσουν δήμαρχοι και νομάρχες (από την στιγμή που έγιναν αιρετοί) για την διαχείριση των σκουπιδιών. Η πιο εύκολη λύση για όλους ήταν η χωματερή, με όλους τους περιβαλλοντικούς κινδύνους. Δεν έχει άδικο ο δήμαρχος Καλαμάτας, όταν ισχυρίζεται ότι δωρεάν είναι μόνον η χωματερή! Όχι όμως για το ταμείο των επιπτώσεων στην υγεία των δημοτών.
ΥΠΕΡ ΕΡΓΟΛΑΒΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ
Η τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων μιας χωματερής υπήρχε, αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε. Συνήθως οι δήμαρχοι κατασπαταλούσαν πολύτιμους πόρους σε έργα βιτρίνας, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους, όπως είναι το φαραωνικό Μέγαρο Χορού, που σήμερα κανείς δεν ξέρει πως θα συντηρηθεί και το πιο βέβαιο μέλλον του είναι να χάσκει σαν κουφάρι, όπως τόσα και τόσα άλλα δημόσια κτήρια. Από τις συνενώσεις των Δήμων με το «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» όλοι οι δήμαρχοι ευνόησαν την πόλη της έδρας του Δήμου, αφού στην ουσία ο πληθυσμός της πρωτεύουσας ενός νομού ή μιας μεγάλης κωμόπολης εξασφαλίζει την επανεκλογή τους. Άσχετα με τι λένε στην αντιπολίτευση, όποιος και να ήταν δήμαρχος, δεν θα τον ενδιέφεραν οι αντιδράσεις των κατοίκων του Καρβελίου με τις 200 ψήφους, αλλά η Καλαμάτα με τις δεκάδες χιλιάδες ψήφους να μην γεμίσει σκουπίδια και την Μαραθόλακκα θα επέλεγε. Μετά το κλείσιμο των χωματερών ύστερα από δικαστικές αποφάσεις ή αποφάσεις των Δήμων, δημιουργήθηκε το πρόβλημα της ταφής τους εκτός των ορίων του Δήμου. Ο νόμος όμως απαγορεύει την ανεξέλεγκτη ταφή τους, παρά μόνον σε πιστοποιημένους Χώρους Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) και αυτό σαν προσωρινή λύση μέχρι την δημιουργία των εργοστασίων ολοκληρωμένης διαχείρισης. Είναι η περίφημη ενδιάμεση διαχείριση των απορριμμάτων. Πιστοποιημένος ΧΥΤΑ εντός της Μεσσηνίας δεν υπάρχει, αλλά ούτε και παμμεσσηνιακός φορέας διαχείρισης απορριμμάτων. Μόλις τώρα πρόκειται να δημιουργηθεί ο ΦΟΣΔΑ για την ενδιάμεση διαχείριση όλων των Δήμων της Περιφέρειας Πελοποννήσου. Μέχρι όμως να αποφασιστεί ο χώρος δημιουργίας ΧΥΤΑ, μέχρι να καμφθούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών να δεχθούν τα σκουπίδια όλης της Περιφέρειας και μέχρι να εξετάστουν οι τυχόν, για άλλους βέβαιες, προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας σε αυτά θα βοηθήσει η κάθε αστήρικτη αντιπολίτευση, θα έχουν κατασκευαστεί τα εργοστάσια ολοκληρωμένης διαχείρισης, αν δεν αντιμετωπίσει η κατασκευή τους την ίδια αντιπολίτευση. Μέχρι τότε θα θριαμβεύουν οι εργολάβοι μεταφοράς των απορριμμάτων, (μαφία των σκουπιδιών), που θα αναλάβουν ή θα συνεχίσουν να τα μεταφέρουν και να τα θάβουν τήδε κακείσε, φυσικά με το αζημίωτο από νόμιμα και παράνομα κέρδη. Μόλις αρχίζει το ματς…