Γράψαμε πολλά τους δύο προηγούμενους μήνες για την ανάγκη αποκέντρωσης των δομών του κράτους και πόσο ευεργετικό θα είναι για τις τοπικές κοινωνίες αν αναλάβουν τις υποθέσεις και τις ευθύνες της καθημερινότητάς τους. Σ’ αυτά ορθώθηκε η εύλογη κριτική που συνοψίζεται: «Μα δεν βλέπετε τι γίνεται σήμερα στους δήμους;». Η αλήθεια είναι πως στη χωλή Αυτοδιοίκηση που σήμερα έχει η χώρα δεν είναι όλα καλά κι άγια. Υπάρχουν σπατάλες και διαφθορά. Αυτές οφείλονται πρωτίστως στο ότι οι πολίτες δεν φορολογούνται απευθείας. Ετσι νιώθουν ότι χαραμίζονται ξένα λεφτά, με αποτέλεσμα να μην παρουσιάζεται ιδιαίτερη σπουδή στον δημοκρατικό έλεγχο των δαπανών. Ενα άλλο πρόβλημα που αδικεί την Τοπική Αυτοδιοίκηση σε σχέση με το κεντρικό κράτος είναι ότι η υπαρκτή διαφθορά και οι υπαρκτές σπατάλες των δήμων φαίνονται με την πρώτη ματιά, σε αντίθεση με τη διαφθορά και τις σπατάλες του κεντρικού κράτους. Για να το πούμε διαφορετικά: αν ένας δήμαρχος είναι διεφθαρμένος το ξέρει και ο τελευταίος πολίτης της πόλης του.
Οι διεφθαρμένοι υπάλληλοι του ΙΚΑ Καλλιθέας, που έβγαζαν μαϊμού επιδόματα εκατομμυρίων, ήταν χαμένοι μέσα σε τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους. Ούτε οι γείτονές τους δεν μπορούσαν να φανταστούν τα καμώματά τους. Αν ένας δήμαρχος ρίξει το βάρος της θέσης του υπέρ κάποιου «φίλου» τοπικού επιχειρηματία, το ξέρουν όλοι· όταν το κάνει ένας υπουργός, «τρέχα, γύρευε» να βρεις την υπόγεια διαπλοκή. Κάθε λεπτομέρεια της δράσης των τοπικών αρχόντων είναι στο ραντάρ των τοπικών κοινωνιών, σε αντίθεση με όσα κάνουν οι μπιζιμπόντηδες υπουργοί. Μπορεί όμως τα περιστατικά σπατάλης και διαφθοράς να είναι αναλογικά περισσότερα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση απ’ ό,τι στο κεντρικό κράτος. Προσοχή: όχι ως προς το συνολικό κόστος -οι προμήθειες υπουργείων είναι σε επίπεδο εκατομμυρίων ή δισεκατομμυρίων, και των δήμων σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ- αλλά ως προς τον αριθμό των κρουσμάτων διαφθοράς και σπατάλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου