Pages

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013

O ακήρυκτος πόλεμος της χελώνας στην Κυπαρισσία σε εξωφρενικό δημοσίευμα

Στον Κόλ­πο της Κυ­πα­ρισ­σί­ας, τα μέ­τρα για την ε­πι­βί­ω­ση της κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα έ­χουν ω­θή­σει τους ντό­πιους στο αν­τί­πα­λο στρα­τό­πε­δο. Καν­τί­νες που λει­τουρ­γού­σαν έ­ξω α­πό κά­θε κα­νό­να ως μπαρ 24ωρης λει­τουρ­γί­ας, δυ­να­τό φώ­τα και μου­σι­κή κα­τά μή­κος της πα­ρα­λί­ας δη­μι­ουρ­γού­σαν ε­χθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον για το α­πει­λού­με­νο με ε­ξα­φά­νι­ση ζώ­ο. Μπρο­στά στον κίν­δυ­νο ε­πι­βο­λής πρό­στι­μου αρ­κε­τών δε­κά­δων ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευ­ρώ, το υ­πουρ­γεί­ο Πε­ρι­βάλ­λον­τος α­ναγ­κά­στη­κε να πά­ρει μέ­τρα. Φέ­τος δεν δό­θη­καν ά­δει­ες και δεν λει­τουρ­γούν καν­τί­νες στα ό­ρια του πρώ­ην δή­μου Αυ­λώ­νος, ε­νώ α­νε­στά­λη η έκ­δο­ση οι­κο­δομ­κών α­δει­ών – η α­να­στο­λή α­φο­ρά και του­ρι­στι­κή ε­πέν­δυ­ση α­νέ­γερ­σης 40 του­ρι­στι­κών κα­τοι­κι­ών. Πα­ράλ­λη­λα, το εν­δι­α­φέ­ρον της Κο­μι­σιόν εί­ναι στραμ­μέ­νο στον Κυ­πα­ρισ­σια­κό Κόλ­πο, α­φού οι ε­ξη­γή­σεις που έ­χει δώ­σει η χώ­ρα μας έ­ως τώ­ρα δεν έ­χουν κρι­θεί ι­κα­νο­ποι­η­τι­κές.
«Δι­α­νύ­ου­με κρί­σι­μο κα­λο­καί­ρι», λέ­ει στα «ΝΕ­Α» η Πα­να­γι­ώ­τα Θε­ο­δώ­ρου, ε­πι­κε­φα­λής των ε­ρευ­νη­τι­κών προ­γραμ­μά­των του Συλ­λό­γου Αρ­χέ­λων στην Πε­λο­πόν­νη­σο. Τό­σο η ί­δια ό­σο και οι ε­θε­λον­τές που παίρ­νουν μέ­ρος στο πρό­γραμ­μα εν­το­πι­σμού, κα­τα­γρα­φής και προ­στα­σί­ας των φω­λι­ών στον Κυ­πα­ρισ­σια­κό – φθά­νουν πε­ρί­που τους 500 που ε­ναλ­λάσ­σον­ται α­πό τον Μά­ι­ο έ­ως τον Σε­πτέμ­βριο – πε­ρι­γρά­φουν την πρω­τό­γνω­ρη κα­τά­στα­ση, με την ο­ποί­α, ό­πως λέ­νε, έ­χουν βρε­θεί φέ­τος αν­τι­μέ­τω­ποι. Οι ε­θε­λον­τές προ­έρ­χον­ται α­πό ό­λο τον κό­σμο και εί­ναι κα­τά κα­νό­να φοι­τη­τές ή ε­πι­στή­μο­νες – θα­λάσ­σιοι βι­ο­λό­γοι ή άλ­λων συ­να­φών ει­δι­κο­τή­των – οι ο­ποί­οι κα­τά ο­μά­δες ξε­κι­νούν κα­θη­με­ρι­νά τα χα­ρά­μα­τα για να εν­το­πί­σουν τα ί­χνη των χε­λω­νών και να φθά­σουν στις φω­λι­ές τους. «Στις 13 Ι­ου­νί­ου ά­γνω­στοι έ­κλε­ψαν τον ε­ξο­πλι­σμό μας στη θέ­ση Βου­νά­κι: G­P5, με­ζού­ρες, ση­μει­ώ­σεις. Πριν α­πό με­ρι­κές η­μέ­ρες οι ε­θε­λον­τές μας βρή­καν το αυ­το­κί­νη­το με σκα­σμέ­να και τα τέσ­σε­ρα λά­στι­χα», λέ­ει η κ. Θε­ο­δώ­ρου.
ΣΤΟ ΜΑ­ΤΙ ΤΗΣ Ε.Ε.
«Η χώ­ρα μας α­πάν­τη­σε στην έκ­θε­ση της Κο­μι­σιόν. Τον πε­ρα­σμέ­νο Νο­έμ­βριο μά­λι­στα έ­δω­σε συγ­κε­κρι­μέ­νο χρο­νο­δι­ά­γραμ­μα δρά­σε­ων, πα­ράλ­λη­λα με υ­πό­σχε­ση ε­πι­και­ρο­ποί­η­σης της με­λέ­της που εί­χε μεί­νει στα συρ­τά­ρια», ε­πι­ση­μαί­νει η ε­πι­κε­φα­λής των ε­ρευ­νη­τι­κών προ­γραμ­μά­των. Την ά­νοι­ξη ό­μως νέ­ο κλι­μά­κιο ε­λεγ­κτών δι­α­πί­στω­σε ό­τι οι δρά­σεις δεν εί­χαν δρο­μο­λο­γη­θεί, αν­τι­θέ­τως εν­τό­πι­σαν πε­ραι­τέ­ρω υ­πο­βάθ­μι­ση. Μπρο­στά στη νέ­α αν­τί­δρα­ση της Ε.Ε. ε­λή­φθη­σαν τα έ­κτα­κτα μέ­τρα, που πε­ρι­λαμ­βά­νουν και την α­να­στο­λή της οι­κο­δο­μι­κής δρα­στη­ρι­ό­τη­τας – βε­βαί­ως, ε­ξαι­ρεί­ται η πε­ρι­ο­χή του Κα­λού Νε­ρού α­φού δεν μπο­ρεί να στα­μα­τή­σει η οι­κο­δο­μή στον οι­κι­σμό. Α­πό ε­κεί­νη τη στιγ­μή και με­τά, οι ε­θε­λον­τές του Συλ­λό­γου Αρ­χέ­λων και οι χε­λώ­νες έ­γι­ναν το κόκ­κι­νο πα­νί. Στα κα­φε­νεί­α α­κούς τους κα­τοί­κους της πε­ρι­ο­χής, ι­δι­αί­τε­ρα στο Κα­λό Νε­ρό, να μι­λούν με βε­βαι­ό­τη­τα για την ε­πι­κεί­με­νη α­πώ­λεια των πε­ρι­ου­σι­ών τους. «Θα μας πά­ρουν τα χω­ρά­φια για τη χε­λώ­να» λέ­νε, ε­νώ εί­ναι βέ­βαι­οι για τις προ­θέ­σεις των ε­θε­λον­τών. «Βρί­σκουν μια φω­λιά και μοι­ρά­ζουν τα αυ­γά σε δέ­κα για να φαί­νον­ται πολ­λές, α­φού α­νά­λο­γα με τις φω­λι­ές που βρί­σκουν παίρ­νουν λε­φτά α­πό την Ευ­ρω­πα­ϊ­κή Έ­νω­ση», λέ­νε με την ί­δια α­πό­λυ­τη βε­βαι­ό­τη­τα. «Η α­λή­θεια εί­ναι ό­τι δου­λεύ­ουν ό­λοι σε ε­θε­λον­τι­κή βά­ση και δεν υ­πάρ­χει κα­μί­α α­μοι­βή – πο­λύ πε­ρισ­σό­τε­ρο μά­λι­στα με βά­ση το πό­σες φω­λι­ές θα εν­το­πί­σου­με», λέ­ει φα­νε­ρά προ­βλη­μα­τι­σμέ­νη η κα Θε­ο­δώ­ρου. Σε ο­ρι­σμέ­νες πε­ρι­πτώ­σεις, ε­ξη­γεί, ό­ταν η φω­λιά που θα εν­το­πί­σουν οι ε­θε­λον­τές βρί­σκε­ται πο­λύ κον­τά στο νε­ρό και υ­πάρ­χει κίν­δυ­νος να πα­ρα­συρ­θούν στη θά­λασ­σα τα αυ­γά, τό­τε ε­φαρ­μό­ζε­ται η δι­ε­θνής πρα­κτι­κή του r­e­l­o­c­a­t­i­on, δη­λα­δή της με­τα­φο­ράς της φω­λιάς.
«ΜΑΣ ΠΑ­ΡΑ­ΚΟ­ΛΟΥ­ΘΟΥΝ».
Η Σάρ­λοτ Μπέλ­τσερ, φοι­τή­τρια α­πό τη Βρε­τα­νί­α, με­τέ­χει στο πρό­γραμ­μα προ­στα­σί­ας της κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα ε­δώ και τρί­α χρό­νια. «Φέ­τος μας αν­τι­με­τω­πί­ζουν με ε­χθρι­κό­τη­τα», λέ­ει. «Ξε­κι­νά­με το πρω­ί και δου­λεύ­ου­με υ­πό πα­ρα­κο­λού­θη­ση». Η 28χρονη συμ­πα­τρι­ώ­τισ­σα της Τε­ρέ­ζα Στι­ού­αρτ προ­σφέ­ρει ε­θε­λον­τι­κή δου­λειά στο Σύλ­λο­γο α­πό το 2005. Ό­πως λέ­ει στα «ΝΕ­Α», φέ­τος η δι­α­φο­ρά αν­τι­με­τώ­πι­σης των ε­θε­λον­τών εί­ναι τε­ρά­στια: «Δεν εί­ναι μό­νο ό­τι ερ­γα­ζό­μα­στε υ­πό ε­πο­πτεί­α. Τις τε­λευ­ταί­ες η­μέ­ρες δι­α­πι­στώ­νου­με μια άλ­λη τα­κτι­κή: ε­μείς εν­το­πί­ζου­με τις φω­λι­ές α­κο­λου­θών­τας τα ί­χνη που α­φή­νουν οι μη­τέ­ρες χε­λώ­νες στην άμ­μο. Τώ­ρα, λοι­πόν, κά­ποι­οι έ­χουν αρ­χί­σει να σβή­νουν αυ­τά τα ί­χνη χρη­σι­μο­ποι­ών­τας φοι­νι­κό­φυλ­λα. Πολ­λές φο­ρές, ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες φω­νά­ζουν να φύ­γου­με, την ί­δια στιγ­μή που στους πε­λά­τες τους δι­α­φη­μί­ζουν το γε­γο­νός ό­τι κά­νουν δι­α­κο­πές σε μια πα­ρα­λί­α ό­που φω­λιά­ζει έ­να α­πει­λού­με­νο εί­δος, α­κό­μη χει­ρό­τε­ρα δι­α­πι­στώ­νου­με και βαν­δα­λι­σμούς στις πε­ρι­φραγ­μέ­νες φω­λι­ές». Η κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα δεν εί­ναι και­νούρ­για «κά­τοι­κος» στον Κυ­πα­ρισ­σια­κό. Πα­λαι­ό­τε­ρα ό­μως δεν α­πα­σχο­λού­σε κα­νέ­ναν. Οι κά­τοι­κοι της πε­ρι­ο­χής ζού­σαν σχε­δόν α­πο­κλει­στι­κά α­πό την καλ­λι­έρ­γεια της γης και δεν νοι­ά­ζον­ταν αν τις κα­λο­και­ρι­νές νύ­χτες έ­βγαι­ναν στην πα­ρα­λί­α οι χε­λώ­νες για να α­πο­θέ­σουν τα αυ­γά τους στην άμ­μο. Μό­νο τα παι­διά εν­δι­α­φέ­ρον­ταν για τη χε­λώ­να, α­φού τα αυ­γά ή­ταν πρώ­της τά­ξε­ως.­.. πο­λε­μο­φό­διο στις με­τα­ξύ τους «μά­χες». Οι άν­θρω­ποι του Συλ­λό­γου Αρ­χέ­λων α­πο­δί­δουν την ε­χθρι­κή συμ­πε­ρι­φο­ρά του­λά­χι­στον έ­ως έ­να βαθ­μό στην πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση ή στην ελ­λι­πή πλη­ρο­φό­ρη­ση των κα­τοί­κων. «Πρέ­πει να ο­ρι­στεί συγ­κε­κρι­μέ­νο πλαί­σιο ώ­στε και το α­πει­λού­με­νο εί­δος να προ­στα­τεύ­ε­ται ε­παρ­κώς και οι άν­θρω­ποι να ξέ­ρουν α­κρι­βώς τι μπο­ρούν και τι δεν μπο­ρούν να κά­νουν. Το βέ­βαι­ο εί­ναι ό­τι η χε­λώ­να μπο­ρεί να α­πο­τε­λέ­σει συγ­κρι­τι­κό πλε­ο­νέ­κτη­μα της πε­ρι­ο­χής για την του­ρι­στι­κή α­νά­πτυ­ξη που ε­πι­δι­ώ­κει», το­νί­ζει η κ. Θε­ο­δώ­ρου. «Ναι στα μέ­τρα προ­στα­σί­ας, ό­χι στη συ­νο­λι­κή α­πα­γό­ρευ­ση» ΤΗ ΧΡΥ­ΣΗ ΤΟ­ΜΗ α­νά­με­σα στην α­νάγ­κη να προ­στα­τευ­θεί η χε­λώ­να κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα και στην ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κή δρα­στη­ρι­ό­τη­τα σε μια α­να­πτυσ­σό­με­νη του­ρι­στι­κή πε­ρι­ο­χή, α­να­ζη­τά ο Δή­μος Τρι­φυ­λί­ας. Ό­πως ε­πι­ση­μαί­νει μι­λών­τας στα «ΝΕ­Α» ο δή­μαρ­χος Κώ­στας Κόλ­λιας, η έν­τα­ση που δι­α­πι­στώ­νε­ται φέ­τος στην πε­ρι­ο­χή έ­χει βα­σι­κή αι­τί­α το γε­γο­νός ό­τι ε­λή­φθη­σαν ξαφ­νι­κά – και α­ναγ­κα­στι­κά – αυ­στη­ρά πε­ρι­ο­ρι­στι­κά μέ­τρα, με α­πο­τέ­λε­σμα κά­τοι­κοι και ε­πι­χει­ρη­μα­τί­ες δι­και­ο­λο­γη­μέ­να να φο­βούν­ται ό­τι ε­ξαι­τί­ας της χε­λώ­νας, δε θα μπο­ρέ­σουν να λει­τουρ­γή­σουν τα κα­τα­στή­μα­τά τους, ι­δι­αί­τε­ρα στον πα­ρα­λια­κό δρό­μο του Κα­λού Νε­ρού. O Δή­μος α­πο­φά­σι­σε να λά­βει ο ί­διος μέ­τρα για την προ­στα­σί­α της χε­λώ­νας. «Εί­μα­στε πλέ­ον στο άλ­λο ά­κρο, στη συ­νο­λι­κή α­πα­γό­ρευ­ση. Ού­τε αυ­τό μπο­ρεί να γί­νει. Στην πε­ρι­ο­χή ζουν άν­θρω­ποι και έ­χουν δρα­στη­ρι­ό­τη­τες. Αυ­τό που ε­πι­δι­ώ­κου­με εί­ναι να εκ­δο­θεί α­μέ­σως προ­ε­δρι­κό δι­ά­ταγ­μα που θα κα­θι­στά σα­φές τό­σο το πλαί­σιο της προ­στα­σί­ας, ό­σο και των ε­πι­τρε­πό­με­νων δρά­σε­ων. Η α­πα­γό­ρευ­ση που ε­πε­βλή­θη υ­πό την α­πει­λή της Κο­μι­σιόν, φο­βά­μαι ό­τι θα φέ­ρει αν­τί­θε­τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα», προ­σθέ­τει. Η πα­ρου­σί­α της χε­λώ­νας κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα στην Ελ­λά­δα εί­ναι συ­νυ­φα­σμέ­νη με δύ­ο έν­νοι­ες: της α­πει­λής κα­τά του εί­δους και της μά­χης, η ο­ποί­α κά­πο­τε δι­νό­ταν στον Κόλ­πο του Λα­γα­νά, στη Ζά­κυν­θο. Τώ­ρα έ­χει με­τα­φερ­θεί στον Κόλ­πο της Κυ­πα­ρισ­σί­ας, στη δεύ­τε­ρη ση­μαν­τι­κό­τε­ρη πα­ρα­λί­α ω­ο­το­κί­ας της στη Με­σό­γει­ο. Μια ο­λό­κλη­ρη πε­ρι­ο­χή α­πό το Κα­λό Νε­ρό Μεσ­ση­νί­ας έ­ως τις εκ­βο­λές της Νέ­δας, του πο­τα­μού που α­πο­τε­λεί φυ­σι­κό σύ­νο­ρο των Νο­μών Μεσ­ση­νί­ας και Η­λεί­ας, πα­λεύ­ει ά­τσα­λα μέ­σα στην κρί­ση να βρει προ­σα­να­το­λι­σμό για την του­ρι­στι­κή της α­νά­πτυ­ξη. Ξαφ­νι­κά, η χε­λώ­να που έ­βρι­σκε πάν­το­τε τον δρό­μο της στην τε­ρά­στια αμ­μώ­δη πα­ρα­λί­α της πε­ρι­ο­χής για να φτιά­ξει τη φω­λιά της, έ­γι­νε ε­χθρός. Πο­τέ στο πα­ρελ­θόν η κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα δεν ή­ταν αν­τι­κεί­με­νο συ­ζή­τη­σης στα κα­φε­νεί­α των γύ­ρω χω­ρι­ών, ό­πως εί­ναι φέ­τος. Και πο­τέ οι κά­τοι­κοι δεν εί­χαν φο­βη­θεί τό­σο έ­να α­πει­λού­με­νο εί­δος ό­σο φέ­τος. Το α­πο­τέ­λε­σμα εί­ναι οι χε­λώ­νες να φτιά­χνουν τις φω­λι­ές της σε α­πί­στευ­τα ε­χθρι­κό πε­ρι­βάλ­λον.Οι ε­θε­λον­τές του Συλ­λό­γου για την Προ­στα­σί­α της θα­λάσ­σιας Χε­λώ­νας Αρ­χέ­λων δί­νουν, ε­πί δε­κα­ε­τί­ες, κά­θε χρό­νο το «πα­ρών» στην πα­ρα­λί­α του Κυ­πα­ρισ­σια­κού Κόλ­που. Φέ­τος εί­δαν τον ε­ξο­πλι­σμό τους να κά­νει φτε­ρά, βρή­καν τα λά­στι­χα του αυ­το­κι­νή­του τους σκα­σμέ­να, εκ­δι­ώ­χθη­καν α­πό την πα­ρα­λί­α του Κα­λού Νε­ρού, ό­που ε­πί χρό­νια έ­στη­ναν κι­ό­σκι πλη­ρο­φό­ρη­σης του κοι­νού, και κά­θε ξη­μέ­ρω­μα που ξε­κι­νούν για να εν­το­πί­σουν τις φω­λι­ές και να τις μαρ­κά­ρουν «συ­νο­δεύ­ον­ται» α­πό ντό­πιους που αρ­κε­τές φο­ρές, ό­πως κα­ταγ­γέλ­λε­ται, ε­πι­δει­κνύ­ουν εκ­φο­βι­στι­κή συμ­πε­ρι­φο­ρά.
Ό­λα αυ­τά, υ­πό την α­πει­λή πα­ρα­πομ­πής της Ελ­λά­δας στο Ευ­ρω­πα­ϊ­κό Δι­κα­στή­ριο και την ε­πι­βο­λή τσου­χτε­ρού προ­στί­μου, α­φού α­κό­μη μί­α φο­ρά η χώ­ρα μας α­πο­δει­κνύ­ε­ται α­συ­νε­πής σε δε­σμεύ­σεις και υ­πο­χρε­ώ­σεις της. Η μά­χη της χε­λώ­νας στον Κυ­πα­ρισ­σια­κό Κόλ­πο άρ­χι­σε πέ­ρυ­σι τον Ι­ού­λιο. Τό­τε, κλι­μά­κιο ε­λεγ­κτών της Κο­μι­σιόν έ­κα­νε αιφ­νι­δι­α­στι­κό έ­λεγ­χο στην πα­ρα­λί­α ω­ο­το­κί­ας και ό,τι εν­τό­πι­σε πε­ρι­γρά­φε­ται σε έκ­θε­ση 35 σε­λί­δων: η πα­ρα­λί­α α­πο­τε­λεί ι­δι­αί­τε­ρο οι­κο­σύ­στη­μα αμ­μο­θη­νών, μέ­σα στα ό­ρια της προ­στα­τευ­ό­με­νης α­πό τη συν­θή­κη N­a­t­u­ra πε­ρι­ο­χής. Ή­δη α­πό το 2002 στα συρ­τά­ρια του πρώ­ην υ­πουρ­γεί­ου ΠΕ­ΧΩ­ΔΕ υ­πάρ­χει με­λέ­τη για τα συγ­κε­κρι­μέ­να μέ­τρα που θα έ­πρε­πε να λη­φθούν προ­κει­μέ­νου να προ­στα­τεύ­ε­ται α­πο­τε­λε­σμα­τι­κά η κα­ρέ­τα κα­ρέ­τα. Τί­πο­τα α­πό ό­σα προ­βλέ­πον­ταν δεν έ­γι­νε. Ε­πι­πλέ­ον, οι αν­θρώ­πι­νες δρα­στη­ρι­ό­τη­τες στην πε­ρι­ο­χή εί­ναι ι­δι­αί­τε­ρα ε­πι­βα­ρυν­τι­κές για το οι­κο­σύ­στη­μα.
 Της Μα­τί­νας Η­ρει­ώ­του πη­γή: ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου