Ο Αβραάμ Ζεληλίδης δουλεύει πάνω στο θέμα των πετρελαίων εδώ και 20 χρόνια. Οι έρευνες του προκύπτουν μέσα από ερευνητικές δραστηριότητες του εργαστηρίου και τα λεγόμενά του, όπως και ο ίδιος φροντίζει από την αρχή της συζήτησης να ξεκαθαρίσει, στηρίζονται σε αποτελέσματα εννέα διδακτορικών διατριβών.
Τα μοντέλα που προέκυψαν από αυτές τις έρευνες ήταν από εργασίες στην ύπαιθρο.
Βλέποντας την παρουσίαση της PGS ο κ. Ζεληλίδης ζήτησε να του διατεθούν δύο καινούριες γραμμές και δύο γραμμές παλιές, τις οποίες επανεπεξεργάστηκε με καινούρια τεχνολογία για την περιοχή γύρω από τη Ζάκυνθο και την Κεφαλονιά.
ο ίδιος παρατήρησε πως οι γραμμές αυτές έχουν πολλές λεπτομέρειες που στο παρελθόν δεν φαινόντουσαν. Εξήγησε μάλιστα στο συνέδριο πως παρατηρήθηκαν δομές τέτοιες που δίνουν την αίσθηση της εύκολης συγκέντρωσης και προστασίας των παραγόμενων υδρογονανθράκων.
«Έχοντας κάνει αναλύσεις, εκτιμώ ότι το μοντέλο που προτείνουμε μπορεί να υποστηριχθεί στις έρευνες. Και περιμένω τα οριστικά αποτελέσματα της PGS για να δούμε πώς θα παντρέψουμε τα γεωλογικά μοντέλα που προκύπτουν από μελέτες στην ύπαιθρο, με αυτά που προκύπτουν από αυτές τις έρευνες.
Στο συγκεκριμένο συνέδριο αναλύθηκαν όλες οι δραστηριότητές μας και όλες οι εξελίξεις για την Ελλάδα πάνω στο θέμα των υδρογονανθράκων.
Για Πρέβεζα, Πατραϊκό, Νότια της Κρήτης, Αιγαίο, όλες εκείνες τις περιοχές τις οποίες εμείς έχουμε δουλέψει και που πιστεύουμε πως υπάρχουν κοιτάσματα. Από όλα αυτά λοιπόν και «δείχνοντας» περιοχές, δώσαμε και προτεραιότητες. Δηλαδή ποιες από αυτές είναι πιο εύκολο να αξιοποιηθούν άμεσα. Που ίσως κρύβουν και τις περισσότερες πιθανότητες ύπαρξης μεγάλων κοιτασμάτων», εξηγεί ο κ. Ζεληλίδης στο «Γεγονός».
Οι «πολλά υποσχόμενες» περιοχές
Ο ίδιος μιλά για τους Παξούς και τα όσα ανέφερε για την περιοχή στο συνέδριο. «Για αυτό που ειπώθηκε ότι «προτείνω Παξούς», θέλω να πω επί λέξη τι έγινε. Μέσα από τις δικές μας έρευνες και αναλύσεις, για να ξεχωρίζουμε καλύτερα τις περιοχές, οριοθετήσαμε μια περιοχή και είπαμε πως από δω και πέρα θα την ονομάζουμε «Λεκάνη των Παξών». Για να τη ξεχωρίζουμε από τη Λεκάνη της Πρέβεζας, τα Διαπόντια Νησιά κλπ. Μέσα λοιπόν από μια ερώτηση που ήρθε από τον κ. Ρήγα για το ποια περιοχή θα πρότεινα σε μία εταιρία σήμερα, είπα πως η λεκάνη των Παξών είναι η πιο «εύκολη», η πιο άμεσα αξιοποιήσιμη. Δεν είπα ότι είναι η καλύτερη, αλλά αυτή που σήμερα μπορεί να αξιοποιήσει άμεσα κανείς.
Μπορούμε να μιλήσουμε για περισσότερο υποσχόμενες περιοχές. Είπα ότι και τα Διαπόντια νησιά είναι άμεσα αξιοποιήσιμα, αλλά πιθανόν τα κοιτάσματα να είναι μικρότερα. Ακόμη πιο βόρεια της Κέρκυρας επίσης, υπάρχουν ενδιαφέρουσες περιοχές και άμεσα αξιοποιήσιμες, όμως θεωρώ ότι δυτικά των Παξών, μέχρι και τα σύνορα με την Ιταλία, Νότια μέχρι την Κεφαλονιά, και Βόρεια μέχρι τη Δυτική Κέρκυρα είναι μία από τις καλύτερες λεκάνες που μπορεί να κρύβει μεγάλα κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Τα νερά δεν είναι βαθιά, άρα μια εταιρία μεσαίου μεγέθους μπορεί εύκολα να τα αξιοποιήσει. Από κει και έπειτα και η λεκάνη της Πρέβεζας είναι επίσης σημαντική και μπορεί να αξιοποιηθεί, αν και μπορεί να έχει μικρότερα κοιτάσματα. Ο Κυπαρισσιακός επίσης είναι μεγάλη δύναμη. Θεωρείται ισοδύναμη με τους Παξούς. Μάλιστα σχολιάζοντας με τον κ. Ρήγα στο συνέδριο, του είπα πως, μπορεί να είναι τυχεροί. Να πάρουν μια περιοχή για 3 εκ. και να βγάλουν 1 τρισεκατομμύριο!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου