«Ως πότε η εγκατάλειψη στην Ε.Ο. Πατρών-Τριπόλεως;»

Εκτός από τις αναπτυγμένες παραλιακές περιοχές της Αχαΐας και της Ηλείας υπάρχει και η ορεινή ενδοχώρα τους. Φτωχότερη, πληθυσμιακά αραιότερη και δυστυχώς ξεχασμένη. Εκτός από την φανταχτερή Ολυμπία Οδό που καταπίνει αχόρταγα εκατομμύρια, υπάρχει (ακόμη), παρότι η εκτεταμένη φθορά της θα δικαιολογούσε ακόμη και ένα ερωτηματικό σε αυτό, η Εθνική Οδός Πατρών Τριπόλεως, γνωστή και ως 111. Υπάρχει, αλλά η κατάστασή της, ιδίως στο κομμάτι Τριπόταμα – Δίβρη και Δίβρη – Πανόπουλο, είναι απαράδεκτη: έντονα φθαρμένη άσφαλτος, διάβρωση από λακκούβες συχνά σε όλο το πλάτος της, χάραξη γεμάτη στροφές ακόμη και εκεί που δεν δικαιολογείται. Υπάρχουν βεβαίως και οι υποσχέσεις για συντήρηση και μερική επαναχάραξή της, πλην όμως παραμένουν ως σχέδια σε κάποια συρτάρια.
Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα έχει επανηλειμμένα κάνει κριτική στη προβολή των αυτοκινητοδρόμων ως αναπτυξιακής πανάκειας και γενικά στην υπερβολική εξάρτηση των δημοσίων επενδύσεων από έργα οδοποιίας. Όμως η εγκατάλειψη της 111 επιβαρύνει τις ανισότητες παραλιακών και ορεινών περιοχών, προκαλώντας αίσθημα αδικίας στους κατοίκους των δεύτερων. Η θέση σε προτεραιότητα της βελτίωσης και μερικής επαναχάραξής της δικαιολογείται απόλυτα, προκειμένου να μειωθούν οι ανισότητες αυτές, προκειμένου οι κάτοικοι που επιμένουν να δίνουν ζωή στην ενδοχώρα της περιφέρειάς μας να μην αισθάνονται πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Όπως οι πρόσφατες φωτογραφίες μας δείχνουν, η κατάσταση και μάλιστα σε μήκος χιλιομέτρων, έχει φτάσει στο απροχώρητο.