Υπάρχει μαέστρος πίσω από την ενορχηστρωμένη επίθεση κατά της «Ενωσης Μεσσηνίας»

Γράφει ο Θανάσης Κουκοβίστας

ΑΞΙΟΠΕΡΙΕΡΓΟ είναι το γεγονός της επίθεσης εναντίον της κυοφορούμενης συμφωνίας της «Ένωσης Μεσσηνίας», διαδόχου συνεταιρισμού της φαλιρισμένης Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσσηνίας (ΕΑΣ) με ιδιωτικές εταιρείες για την αξιοποίηση της περιουσίας της, την περασμένη εβδομάδα.

Η συμφωνία της «Ένωσης» δημοσιοποιήθηκε την Δευτέρα 7 Ιουλίου. Ακολούθησε μια σιωπή 15 ημερών, μέχρι το πρώτο δημοσίευμα και στη συνέχεια την δήλωση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Θανάση Πετράκου και την ταυτόχρονη, σχεδόν, ανακοίνωση του Αγροτικού Συνεταιρισμού Καλαμάτας. Πέρα από τον «θαυμασμό» των άμεσων αντανακλαστικών, που χρειάστηκαν 15 και 17 ημέρες να κατανοήσουν την συμφωνία της «Ένωσης», είναι πολλά τα δημοσιεύματα, που εύλογα προκαλούν την εντύπωση πως πίσω από την ομαδική επίθεση υπάρχει ένας «μαέστρος» που την… ενορχήστρωσε! Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ανακοίνωση της «Ένωσης» για την συμφωνία με τις εταιρείες AGRIFREDA και «Κωνσταντόπουλος ΑΕ» ήταν πέραν του δέοντος αναλυτική. Στο φύλλο της 7 Ιουλίου, στη «ΦΩΝΗ», δημοσιεύτηκε ολόκληρη.

ΤΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Όπως συνήθως, κάθε δήλωση του βουλευτή Μεσσηνίας, Θανάση Πετράκου, περιέχει την «κασέτα» των συνθημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία φαίνεται ότι την  έχει ενστερνισθεί και αφομοιώσει. Ξεκινά, όπως σε κάθε άλλη δήλωσή του με μια επίθεση εναντίον των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που εκπρόσωποί τους κυριάρχησαν στις διοικήσεις συνεταιρισμών και ενώσεων και έτσι απαξιώθηκε ο θεσμός. Ενώ, δεν παραλείπει να υπενθυμίζει και την ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ.

Με τη σειρά μας, θα υπενθυμίσουμε στον Θανάση Πετράκο ότι το συνεταιριστικό κίνημα δεν απαξιώθηκε μόνον από τις διοικήσεις της «Πασοκονεοδημοκρατίας». Κατά κανόνα, όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης διαμαρτυρήθηκαν, όταν τα οικονομικά συνεταιρισμών και ενώσεων έφθασαν στο απροχώρητο από χρέη. Δεν υπάρχει ούτε μια διαμαρτυρία, όταν με την πολιτική του αλόγιστου δανεισμού οι διοικήσεις οδήγησαν τους συνεταιρισμούς στην κατάρρευση. Όσο έδιναν τα λεφτά και στους δικούς τους ψηφοφόρους, τσιμουδιά !!!

Αντίθετα, πίεζαν, και συνεχίζουν να πιέζουν, να δοθούν περισσότερα λεφτά, έστω και αν κάποια στιγμή θα τα πλήρωνε όλος ο ελληνικός λαός. Αυτό δεν έγινε με το «πακέτο Χατζηγάκη»; Κανένα κόμμα και κανένας πολιτικός δεν διαμαρτυρήθηκε, όταν οι αγρότες έπαιρναν δάνεια και επιδοτήσεις για βελτίωση της παραγωγής και τα κατασπαταλούσαν σε αλλότριες δράσεις. Το αντιπολιτευτικό κλάμα άρχιζε, όταν οι αγρότες αντιμετώπιζαν το φάσμα κατασχέσεων και πίεζαν να σταματήσουν. Σε συνδυασμό με την λαϊκιστική κυβερνητική πολιτική η κρατική, μέχρι πρότινος, ΑΤΕ ουδέποτε κινήθηκε να διεκδικήσει τα χρέη ούτε και άσκησε έλεγχο για το που πήγαιναν τα λεφτά που δάνειζε. Κυβερνήσεις και αντιπολίτευση καλλιέργησαν το κλίμα «δανείσου και λογαριασμό μη δίνεις, γιατί δεν θα έχεις συνέπειες».

Και για να τελειώνουμε με τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Τον νόμο 4015/2011, επί υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστα Σκανδαλίδη, δεν τον επέβαλε κανένα μνημόνιο, αλλά ήταν αποτέλεσμα της νέας ΚΑΠ και κοινοτική υποχρέωση. Εφ’ όσον ο ΣΥΡΙΖΑ ομνύει στην, έτσι κι αλλιώς, παραμονή μας στην ΕΕ, καλό θα είναι βουλευτές και στελεχη του να κρατούν αιδήμονα σιωπή. Όσο για την κατάληξη της δήλωσής του: «Για το ΣΥΡΙΖΑ η αναγέννηση του συνεταιριστικού κινήματος είναι προτεραιότητα και θα πρέπει ο αγροτικός κόσμος της Μεσσηνίας να θεωρεί βέβαιο ότι θα γίνει πραγματικότητα από την επερχόμενη κυβέρνηση της Αριστεράς».

Όπως λέμε, «με το νου πλουταίνει η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτα». Κι αυτό, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τόση σχέση με την Αριστερά όση ο… φάντης με το ρετσινόλαδο!!!

ΓΙΑ ΤΗΝ «ΕΝΩΣΗ»
Μέμφεται ο Θανάσης Πετράκος την διοίκηση της ΕΑΣ, γιατί στην έκτακτη Γενική Συνέλευση μετείχαν μόνο 40 μέλη. Όπως γάφει στην δήλωση: «Η απόφαση αυτή μάλιστα, η οποία πάρθηκε από μια συνέλευση στην οποία παρευρέθηκαν μόλις 40 μέλη (!!!), είναι στην ουσία απ’ ευθείας ανάθεση, αφού ανεξάρτητα από την δική μας ριζική διαφωνία, δεν μπήκε στον κόπο να κάνει ούτε καν  πρόσκληση για τυχον άλλους ενδιαφερόμενους».

Κατ’ αρχήν, δεν βγήκε στη γύρα η «Ένωση» να ψάξει επενδυτή, αλλά τη βρήκαν οι επενδυτές και, ως όφειλε, κάλεσε τα μέλη της σε συνέλευση, προκειμένου να αποφασίσουν επί της πρότασης που της έγινε. Θα ήταν κατανοητή η κατηγορία, αν η διοίκηση δεν είχε ειδοποιήσει όλα τα μέλη. Όμως, τα είχε ειδοποιήσει (και μάλιστα με δημόσιες προσκλήσεις και για την επαναληπτική συνέλευση) και δεν προσήλθαν, τότε είναι πρόβλημα των απόντων και όχι της διοίκησης. Και, εφ’ όσον ομόφωνα αποφάσισαν τα μέλη της συνέλευσης να δεχθούν τη συμφωνία, στα πλαιότερα των υποδημάτων τους η ριζική διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ και του κάθε άλλου που έχει αντίθετη απόψη.

Λέει και κάτι άλλο ο Θανάσης Πετράκος: «Οι Μεσσήνιοι αγρότες, όπως και όλοι οι αγρότες της χώρας μας, χρειάζονται στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, υγιείς, ισχυρούς και ανασυγκροτημένους συνεταιρισμούς, για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την λαίλαπα των πολυεθνικών». Φυσικά, η «Ένωση» δεν αντιμετώπισε καμιά λαίλαπα πολυεθνικών, αλλά την πρόταση δύο πετυχημένων ελληνικών εταιρειών. Ούτε ο Θανάσης Πετράκος, ούτε το αγροτικό του ΣΥΡΙΖΑ, παρουσίασαν κάποια πρόταση για το πως θα καταστεί υγιής, ισχυρή και θα ανασυγκροτηθεί η «Ένωση», με χρέη πάνω από 11 εκατ. ευρώ από τις προηγούμενες διοικήσεις. Πετάμε τον λόγο μας περί πολυεθνικών, που είναι «πιασάρικος» και δημιουργεί εντύπωση, προκειμένου να πάρουμε την εξουσία και μετά «στάχτη και μπούρμπερη», που λέει και ο λαός…

ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΚΕΣ

Από τους όρους που ανακοίνωσε στην συνέλευση ο πρόεδρος της «Ένωσης», Κώστας Κατσούλης, ενδιαφέρον παρουσιάζει η προοπτική να φθάσουν οι πωλήσεις τους 5.000 τόνους εμφιαλωμενου λαδιού και του 1.500 τόνους για τυποποιημένη βρώσιμη ελιά. Αυτά είναι πέρα από το μαράζωμα και την πώληση σε βαρέλια. Παράλληλα τα μεσσηνιακά προϊόντα θα εκτεθούν στις 10 από τις μεγαλύτερες διεθνείς εκθέσεις αγροτικών προϊόντων, ενώ θα διατίθενται στις αγορές 50 τουλάχιστον χωρών. Με τη συμφωνία με την AGRIFREDA μπορεί να αναστηθεί η πνέουσα τα λοίσθια παραγωγή εσπεριδοειδών, ενώ η «Κωνσταντόπουλος ΑΕ», στοχεύει ακόμα και στις πωλήσεις τυποποιημένης σταφίδας.

Το πιο σπουδαίο από όλα, είναι ότι και οι δύο εταιρείες έχουν, ήδη, ανοίξει την αγορά στο εσωτερικό και εξάγουν σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Είναι κάτι στο οποίο η «Ένωση» προσπάθησε να πετύχει, αλλά το τμήμα πωλήσεων διαλύθηκε στην ουσία. Για να ανασυσταθεί ένα σοβαρό γραφείο πωλήσεων και να ανοίξουν οι αγορές χρειάζεται χρόνος και πάρα πολλά λεφτά, που η καταχρεωμένη «Ένωση» είναι αδύνατο να βρει στις παρούσες συνθήκες. Κάτι που ομολόγησε ο πρόεδρός της, όταν παρουσιάζοντας τα οφέλη για τον συνεταιρισμό, είπε: «Πολλαπλασιάζει τις ποσότητες των προϊόντων που με τις δικές του δυνάμεις μπορούσε μέχρι τώρα να διακινεί».

Πάνω από όλα, με την συμφωνία κύριος όλων των περιουσιακών στοιχείων του παραμένει ο συνεταιρισμός. Ενώ, σπάει δεσμά και εξαρτήσεις και αποκτά την δύναμη, με τη συμφωνία, να επιβάλει στον ΟΠΕΚΕΠΕ την είσπραξη λιγότερων δικαιωμάτων ενίσχυσης για τα μέλη της. Με άλλα λόγια, οι «παράγκες» τέλος! Εκτός, και αν με τις αντιρρήσεις τους αυτό πάνε να αποτρέψουν.