Η Μεσσηνία τουριστικός και γαστρονομικός προορισμός

Ξεκινώντας με το ερώτημα "Θέλουμε τη Μεσσηνία γαστρονομικό προορισμό;" λέμε ναι! Τότε πρέπει να ξεδιπλώσουμε το χάρτη και να διαγράψουμε μακρινούς ορίζοντες. Αμεσα, αποφασιστικά και έμπρακτα, χρειαζόμαστε: Ενα στρατηγικό σχέδιο στο οποίο πρέπει να συμφωνήσουμε και να ευθυγραμμιστούμε σ’ αυτό για να έχουμε σύντομα θετικά αποτελέσματα… Ας πάμε σε στοιχεία του σήμερα, σε αριθμούς. Παρατηρούμε ότι στη Μεσσηνία λειτουργούν 2.500 επιχειρήσεις (εστιατόρια, ταβέρνες, καφενεία, ζαχαροπλαστεία, αναψυκτήρια) που φαινομενικά υπηρετούν -εμπορευματικά- την ανάγκη του ουρανίσκου και της κοιλιάς. Τι αντιλαμβάνεται ένας ξενόφερτος πελάτης σε ένα εστιατόριο της Μεσσηνίας, όταν στο τραπέζι του δεν ξεδιπλώνεται καμιά παράδοση και καμιά τέχνη· όταν στα προϊόντα και στα πιάτα που θα ζητήσει δεν υπάρχει ή δεν είναι εμφανής η τοπική προέλευση / ετικέτα και απουσιάζει ο ιδιαίτερος χαρακτήρας· όταν το λάδι ή το ξίδι στο τραπέζι δίνουν την αίσθηση του ασήμαντου, του ρυπαρού και του παραμελημένου. Αν όχι ο εστιάτορας, ποιος θα του περάσει, στην πράξη, το μήνυμα ότι η Μεσσηνία είναι η πατρίδα του ξερού σύκου και της κορινθιακής μαύρης σταφίδας, ο τόπος προέλευσης της ελιάς Καλαμών και πόσα άλλα…; Σύμφωνα με το περιοδικό "Restaurant", το καλύτερο εστιατόριο στον κόσμο για το 2012 είναι το "Noma" στη Δανία. Βασικό του συστατικό; Η χρησιμοποίηση τοπικών δανέζικων προϊόντων και η μοντερνοποίηση παραδοσιακών συνταγών. Τυχαίο; Δεν νομίζω..