Η δημοκρατία στην Ελλάδα έγινε φτωχότερη

Έλλειμμα δημοκρατίας, αμφισβήτηση έως παραβίαση των βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων, κοινωνική και οικονομική κρίση, αλλά και άμεση ευθύνη της κυβέρνησης και της Τρόικα για το δρόμο που επέλεξαν, καταγράφει η έκθεση της Διεθνούς Ομοσπονδίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Με έκθεσή της που έδωσε στη δημοσιότητα την Παρασκευή, υπό τον τίτλο «Υποβαθμίζοντας τα Δικαιώματα – Το Κόστος της Λιτότητας στην Ελλάδα», γίνεται λόγος για σαφές έλλειμμα δημοκρατίας από το 2009 και μετά. Στην έκθεση η Ελλάδα περιγράφεται ως μια χώρα στην οποία τα δικαιώματα -ατομικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά- βάλλονται ανοιχτά και έχουν παραβιαστεί σε όλα τα επίπεδα.

Αυτό γίνεται αισθητό όχι μόνο σε τομείς όπως η εργασία και η υγεία, στους οποίους το κράτος επέβαλε μέτρα λιτότητας που είχαν αρνητικές επιπτώσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά είναι ορατό και στην περιστολή των θεμελιωδών ελευθεριών, όπως η ελευθερία των μέσων ενημέρωσης ή το δικαίωμα της έκφρασης τής διαφωνίας μέσω μιας ειρηνικής δημόσιας διαδήλωσης.

Οι πολιτικές λιτότητας

Στην έκθεση γίνεται ειδικά αναφορά στις πολιτικές λιτότητας οι οποίες δεν κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις προϋποθέσεις που θέτει το Σύμφωνο του ΟΗΕ για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Αναφορικά με τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, οι περιορισμοί σε θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες, οι οποίοι τεκμηριώνονται στην παρούσα έκθεση, δεν εκπληρώνουν τις προϋποθέσεις κάτω από τις οποίες το πεδίο άσκησης των δικαιωμάτων αυτών μπορεί κατ’ εξαίρεση να περιοριστεί σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.

Δημοκρατική συμμετοχή και έλεγχος

Η έκθεση επισημαίνει, επίσης, σοβαρές παραβάσεις των βασικών αρχών της δημοκρατικής συμμετοχής και του δημοκρατικού ελέγχου, παραβάσεις οι οποίες συντελέστηκαν με τις πολιτικές και τα μέτρα που εκπονήθηκαν κατά της κρίσης, και υλοποιήθηκαν περιφρονώντας κατάφωρα τις κανονικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων. Ο τρόπος με τον οποίο υιοθετήθηκαν και εφαρμόστηκαν οι ασκούμενες πολιτικές δεν σεβάστηκαν, από τη σκοπιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα διεθνή πρότυπα, ακόμα και υπό το φως των εξαιρετικών περιστάσεων που χαρακτηρίζουν τη χρηματοπιστωτική κρίση.