Το Περιφερειακό Πάρκο επί του Κυπαρισσιακού Κόλπου, έτσι όπως αρχικώς είχε σχεδιαστεί μέσω του Προεδρικού Διατάγματος, όχι μόνο άφηνε πολλά ερωτηματικά ως προς την εξέλιξη της συγκεκριμένης περιοχής, αλλά προκαλούσε δικαιολογημένη ανησυχία στις τοπικές κοινωνίες της Νότιας Ηλείας.
Εκείνο που επιχειρήθηκε όπως διαπιστώθηκε από το πρώτο στάδιο της διαβούλευσης, δεν αποτελούσε απλώς τη στασιμότητα της πιο αναπτυσσόμενης τουριστικής ζώνης, αλλά κυριολεκτικά έβαζε «ταφόπλακα» σε οποιαδήποτε σκέψη ή πρωτοβουλία προσέλκυσης επενδύσεων και οικονομικής ανασυγκρότησης του τόπου που σαφώς επιβάλλεται να γίνει ειδικά μετά τις πυρκαγιές του 2007.
Η συνειδητοποίηση της απερχόμενης καταστροφής έθεσε τους τοπικούς φορείς σε «συναγερμό» αποτέλεσμα του οποίου υπήρξε μια διαρκής και έντονη διαπραγμάτευση, με την πολιτική εξουσία. Στελέχη της οποίας, θέλησαν νωρίτερα να... «προστατεύσουν» την παράκτια επιφάνεια της επαρχίας Ολυμπίας χωρίς να την έχουν δει, ούτε καν να την γνωρίζουν!
Εκείνο που ωστόσο αποκαλύπτεται με ηχηρά ερωτηματικά (τα οποία δεν έχουν απαντηθεί) ως προς τους πραγματικούς σκοπούς του επιδιωκόμενου Προεδρικού Διατάγματος, είναι το... απρόσμενο γεγονός της οικιστικής ανάπτυξης στον πυρήνα της ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας!
Σε αντίθεση, με την απαγόρευση δόμησης σε περιοχές που το σπάνιο και προστατευόμενο είδος, εμφανίζεται σπανίως ή τουλάχιστον σε πολύ μικρότερη έκταση και διάσταση, τέτοια, που να μην δικαιολογεί επιτακτικά την επιβολή των αυστηρών μέτρων αδρανοποίησης κάθε δραστηριότητας και εμπλοκής με το φυσικό περιβάλλον.
Ο Νομός μας μπαίνει δυστυχώς, για μια φορά ακόμη στο στόχαστρο των «εξυπνάκηδων» και των επιτήδειων και μάλιστα υπό την... ανοχή των φορέων της κεντρικής εξουσίας.
Από κει (βλ. Μεσσηνία) «κλειστά μάτια» για την ανάπτυξη. Απ’ εδώ (βλ. Ηλεία) η διατήρηση της άγριας ζωής και του «αισθητικού κάλλους» ενός τόπου, που «διψά» για έργα πνοής και αναζητά τρόπους διαφυγής από την παρατεταμένη ύφεση και υποβάθμιση...
Το σχέδιο του ΠΔ επιτρέπει περιέργως στους γείτονές μας να χτίζουν εκεί ακριβώς που ζει και πολλαπλασιάζεται κάθε χρόνο η Caretta-Caretta, δηλαδή στην περιοχή που εκτείνεται από τον ποταμό Νέδα έως το Καλό Νερό και στα όρια της συγκεντρώνεται το 82% των φωλιών της χελώνας!
Η πολιτεία εδώ αγνοεί τους κινδύνους, αλλά τους... θυμάται πολύ καλά για τη μεγάλη παραλιακή ζώνη της Νότιας Ηλείας, όπου το ποσοστό της ωοτοκίας του συγκεκριμένου είδους δεν ξεπερνά καν το 10% και αυτό, όχι πάντα σε τακτική περιοδικότητα.
Η «πονηρή» ανισότητα έχει ασφαλώς την αιτία της, καθώς πολύ σύντομα στο παραλιακό μέτωπο της Τριφυλίας και κοντά στα σύνορα με τα δικά μας γεωγραφικά όρια, έχει προγραμματιστεί η ανέγερση οικοδομικού συγκροτήματος που θα περιλαμβάνει 45 τουλάχιστον βίλες και αρκετές ακόμη συνοδευτικές εγκαταστάσεις...
Ακόμη και σήμερα στην έκταση του πυρήνα ωοτοκίας της χελώνας το ΠΔ επιτρέπει την κατάληψη του 1/3 του τμήματος της παραλίας με ξαπλώστρες, ομπρέλες κ.λ.π, όταν κάτι τέτοιο δεν το προβλέπει καν για την αντίστοιχη εμπλεκόμενη ζώνη ακτής στην Ηλεία.
Είναι προφανές, ότι κάποιοι «σπρώχνουν» τη θαλάσσια χελώνα στα μέρη μας. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα στον Κυπαρισσιακό Κόλπο, δεν μπορούν να δεχθούν άλλο την ύπαρξή της στα σημεία που εκείνη αναπτύσσεται δημιουργώντας εκ των πραγμάτων την ανάγκη συνθηκών προστασίας της.
Οι τοπικοί παράγοντες οφείλουν να αποφύγουν την «παγίδα», αν και θα μπορούσαν να είχαν προλάβει τέτοια εξέλιξη, ενεργοποιώντας πολύ νωρίτερα επενδυτικές παρεμβάσεις με συγκροτημένο όμως σχέδιο για τη χωροταξία και το περιβάλλον, και πάνω απ’ όλα με την απαιτούμενη οικολογική συνείδηση...
Του Χρήστου Πλευριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου