Ρεκόρ κακοποίησης ανηλίκων και παιδικής παραβατικότητας

Τα χρόνια που η δημοσιονομική κρίση «άγγιξε» όλα τα σπίτια και πλήγωσε ακόμη περισσότερο τους οικονομικά ασθενείς. Οι φάκελοι αυτοί δεν είναι ποινικοί. Ανοίγουν μετά από ανώνυμη ή επώνυμη καταγγελία για κακοποίηση ή παραμέληση, κατόπιν αναφοράς ενός δασκάλου ότι το παιδί δεν έρχεται στο σχολείο ή ότι κάνει bulling. «Οι κοινωνικοί φάκελοι αντικατοπτρίζουν την κρίση», λένε οι εισαγγελείς, οι οποίοι βλέπουν χρόνο με τον χρόνο να διογκώνονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ανήλικοι εξαιτίας των προβλημάτων που βιώνουν οι γονείς τους. Αμέσως, απαραίτητη είναι η παρέμβαση του εισαγγελέα, ο οποίος ζητά παρακολούθηση από επιμελητή, ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη και, εάν χρειαστεί, ιατρική παρακολούθηση. Αν κριθεί απαραίτητο, μπορεί να φθάσει ακόμη και στην αφαίρεση της επιμέλειας των γονέων και στην ανάθεσή της σε κοινωνική δομή. Μάλιστα, τη διετία 2014-2015 έγιναν 100 αφαιρέσεις επιμέλειας, οι οποίες δόθηκαν είτε σε κάποιο συγγενικό πρόσωπο είτε σε δημόσιο ή ιδιωτικό ίδρυμα… Δυστυχώς, όλες οι μελέτες σε παγκόσμιο επίπεδο καταδεικνύουν τη σχέση φτώχειας και παιδικής κακοποίησης. 
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, στις χώρες με υψηλό εισόδημα το ποσοστό θανάτων από κακοποίηση ανέρχεται στους 2,2 θανάτους ανά 100.000 παιδιά για τα αγόρια και στους 1,8 ανά 100.000 παιδιά για τα κορίτσια. Αντίστοιχα στις χώρες με μέσο και χαμηλό εισόδημα τα ποσοστά αυτά διπλασιάζονται ή και τριπλασιάζονται φτάνοντας στους 6,1 ανά 100.000 παιδιά για τα αγόρια και στους 5,1 ανά 100.000 παιδιά για τα κορίτσια. Πόσο εύκολα μπορεί ένας κοινωνικός φάκελος να μετατραπεί σε ποινικό; Το φαινόμενο δυστυχώς είναι συχνό, εάν δεν υπάρξει έγκαιρη προσέγγιση του ανηλίκου αλλά και παρέμβαση. Οσον αφορά τα αδικήματα που διαπράττουν, η αρχή γίνεται με τις παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Επονται οι κλοπές, οι σωματικές βλάβες, η διακίνηση ναρκωτικών και οι φθορές. 
Οταν πια ο ανήλικος μπει για τα καλά στον κόσμο της παραβατικότητας, αρχίζουν οι ληστείες, οι βιασμοί και οι ανθρωποκτονίες. «Η αυξανόμενη παραβατικότητα των ανηλίκων δεν αποτελεί παρά ένα από τα συμπτώματα της ευρύτερης κοινωνικής αποδιοργάνωσης που βιώνουμε ως κοινωνία και ως πολιτεία», ανέφερε η εισαγγελέας ανηλίκων Ε. Βερροιώτου σε ημερίδα με θέμα το δίκαιο των ανηλίκων. «Ο εισαγγελέας Ανηλίκων», προσέθεσε, «δυσκολεύεται χωρίς την υποστήριξη των εξειδικευμένων προσώπων να αναλάβει τη διεκπεραίωση ενός έργου σημαντικής βαρύτητας, καθότι δεν πλαισιώνεται από ειδικούς και παλεύει μόνος αντιμετωπίζοντας συνεχώς εσωτερικά διλήμματα και αναζητώντας την καλύτερη δυνατή λύση».