Στην Κυπαρισσία, ξέρετε, του Νομού Μεσσηνίας, αυτή την όμορφη επαρχιακή πόλη, υπάρχει μία αληθινή εστία πολιτισμού. Λέγεται Τρενοτεχνείο, την έφτιαξε και την «τρέχει» ο γνωστός ηθοποιός (και όχι μόνο) Νίκος Καλογερόπουλος, ο οποίος έλκει άλλωστε την καταγωγή του από την πόλη.
Τι έκανε ο Καλογερόπουλος («Μάθε παιδί μου γράμματα», «Ρεμπέτικο», «Λούφα και παραλλαγή» κ.ά.); Νοίκιασε κάποιες παλιές αποθήκες του ΟΣΕ που είχαν καταντήσει σκουπιδότοπος, τις αναμόρφωσε κι έστησε εκεί τον δικό του χώρο πολιτισμού. Συναυλίες, θεατρικά, ρεμπέτικες βραδιές, προβολές, συζητήσεις κ.ο.κ. Μόνος του ρε φίλε όλα ετούτα, ολομόναχος τα τελευταία χρόνια, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά και σίγουρα όχι από τον Δήμο Κυπαρισσίας (που πλέον λέγεται Τριφυλίας). Είμαι Κυπαρισσία αυτές τις μέρες, εξ ου και το κόλλημα, για να μην πω θυμός.
Είδα προχθές την παράστασή του «Ο Κανένας και ο Καθένας» που παρουσίασε και στην Αθήνα και πληροφορήθηκα τα καθέκαστα. «Κάλεσα όλη τη δημοτική αρχή στην πρεμιέρα του έργου και δεν ήρθε ούτε ένας», είπε από σκηνής ο Καλογερόπουλος, όχι με παράπονο όμως, μη νομίζετε, με σαρκαστική διάθεση περισσότερο. Αλλωστε τι να χάσει πλέον, το χρέος του στην πόλη το έχει εκπληρώσει και με το παραπάνω.
Θα μου πείτε, περιμένεις από μία δημοτική αρχή, από έναν δήμαρχο, να προάγει τον πολιτισμό; Εστω κι αν αυτός ο δήμαρχος εξελέγη ελέω Αντώνη Σαμαρά, παίρνοντας το χρίσμα από το κόμμα, τη Νέα Δημοκρατία; Ναι, περιμένω, αυτός θα έπρεπε άλλωστε να είναι κι ένας από τους βασικούς του σκοπούς. Από τον πολιτισμό ξεκινούν όλα.
Είναι όμως η Κυπαρισσία η πρώτη επαρχιακή πόλη με δημοτική εξουσία που τα όρια του πολιτισμού της φτάνουν μέχρι κάποιους παραδοσιακούς χορούς στην κεντρική πλατεία; Οχι φυσικά, δυστυχώς είναι πολλές. Αλλά ρε γαμώτο περιμένεις από την πόλη σου, τους άρχοντές της και τον κόσμο της να μην... ξύνουν τον πάτο. Προσδοκάς κάτι περισσότερο. «Το μέλλον μας έχει πολλή ξηρασία», όπως έγραφε και ο Κυπαρίσσιος Μιχάλης Κατσαρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου