Το αμείλικτο δάχτυλο της στοχοποίησης που η ελληνική κοινωνία χρησιμοποιεί τόσο συχνά -με κάθε ευκαιρία, θα έλεγα- «έδειξε» το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης τις τελευταίες μέρες. Σήμερα δείχνει τους πολίτες της Χίου, που απηυδισμένοι δεν θέλουν τη δημιουργία κέντρου κράτησης παραβατικών μεταναστών δίπλα στα σπίτια τους. (Σημείωση: δεν μιλάω για εκείνους που οργανωμένα έκαναν πορεία εναντίον κέντρου φιλοξενίας, αλλά για τους ανθρώπους που βοηθούν τόσο καιρό στους καταυλισμούς αλλά δεν αντέχουν άλλο να σηκώνει το νησί τους το βάρος μιας πρόχειρης μεταναστευτικής πολιτικής, εν πολλοίς ανοργάνωτης.) Είσαι ρατσιστής. Κι εσύ, κι εσύ, κι εσύ. Πολύ βαριά κουβέντα -και μόνιμη καραμέλα στην Ελλάδα- την πιπιλίζουμε σε κάθε ευκαιρία, την πετάμε απέναντι στον καθένα άκριτα, αβασάνιστα και αβίαστα, λησμονώντας ότι εκεί ακριβώς βρίσκεται η δύναμή της: στην άκριτη διάδοση.
Οι ενημερωτικές σελίδες και οι εφημερίδες βρίθουν από δημοσιεύματα του τύπου «καμία δικαιολογία για τη συμπεριφορά των κατοίκων (σ.σ. όλων;) του Ωραιόκαστρου», «βολικά τα ψέματα των ρατσιστών» (είναι ψέμα η ανησυχία των γονιών ως προς την υγεία των παιδιών τους -αναρωτιέμαι πόσοι από τους γονείς που κρίνουν ως ρατσιστές τους γονείς του Ωραιόκαστρου αφήνουν τα παιδιά τους να παίξουν με παιδιά Ρομά, για παράδειγμα). (Είδες; Κι εσύ είσαι ρατσιστής. Κι εσύ, κι εσύ.) Κανένα, όμως, δημοσίευμα σε καμία εφημερίδα δεν ασχολήθηκε με την ανύπαρκτη ενημέρωση από πλευράς κυβέρνησης σε σχέση με την εγκατάσταση των παιδιών αυτών στα σχολεία. Η άγνοιa φέρνει ρατσισμό. Ορίτζιναλ ή γιαλαντζί. Μόλις χθες οι Γιατροί του Κόσμου ανακοίνωσαν ότι έχουν εμβολιάσει όλα τα παιδιά στον καταυλισμό. Γιατί, άραγε, δεν μπήκαν στον κόπο να το ανακοινώσουν νωρίτερα, για παράδειγμα όταν πραγματοποίησαν τον εμβολιασμό, ώστε να μην πέσουν θύματα παραπληροφόρησης του κάθε δεξιού ή ακροδεξιού δημάρχου ή προέδρου συλλόγου γονέων άνθρωποι που ανησυχούν για την υγεία των παιδιών τους; Το υπουργείο Παιδείας και το υπουργείο Υγείας είχαν δεσμευθεί ότι θα ενημέρωναν και ενημέρωση δεν δίνεται για τίποτα. Ο υπουργός Παιδείας είχε δηλώσει ότι δεν θα εκμεταλλευόταν πολιτικά το γεγονός. Χθες μάλλον δεν άντεξε, είδε ότι έχει ψωμί το πράγμα και ότι έχει όλο τον κόσμο με το μέρος του για μία φορά, και δήλωσε ότι οι κάτοικοι του Ωραιόκαστρου που διαμαρτύρονται είναι νεοδημοκράτες! Προφανώς ήταν μαζί τους στο παραβάν όταν ψήφιζαν...
Και μια ιστορική αθλητική ομοσπονδία στη Θεσσαλονίκη, ο Ηρακλής, έβγαλε την εξής ανακοίνωση: «Ακούστε βρομερά σκουλήκια εκεί στο Ωραιόκαστρο που έχετε παιδιά και το παίζετε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Δύο πράγματα δεν διαλέγει ένα παιδί όταν αρχίζει το ταξίδι της Ζωής του, να γεννηθεί με αναπηρία ή να ξεριζωθεί από την γειτονιά του να γίνει πρόσφυγας. Δεχόμαστε να διδάξουμε τα προσφυγόπουλα το άθλημά μας τιμώντας έτσι τη μνήμη των προγόνων μας και τη μνήμη του Παύλου Φύσσα που τον δολοφόνησαν τα κόπρανα του Χίτλερ πριν 3 χρόνια». Τι δουλειά έχει ο Παύλος Φύσσας και η οργανωμένη ακροδεξιά με την -αυθαίρετη, οπωσδήποτε- αλλά φοβική και όχι οργανωμένη αντίδραση μιας χούφτας γονέων στη Θεσσαλονίκη; '
Όλοι κάνουν πολιτική στις πλάτες όλων. Και πάνω σε αυτήν την πολιτική πολύ εύκολα λες «βρωμερά σκουλήκια» και δολοφόνους(!) ανθρώπους που δεν τους γνωρίζεις καν... Η ελληνική κοινωνία αναπτύσσει φοβικά σύνδρομα. Είναι απολύτως φυσιολογικό σε καιρούς κρίσης. Αλλά καλό θα ήταν ο γονιός δημοσιογράφος που κρίνει αμείλικτα τον γονιό στο Ωραιόκαστρο να αναλογιστεί πόσα... ρατσιστικά -ή φοβικά- πράγματα κάνει κάθε μέρα για να προστατεύσει το παιδί του. Λίγη αυτοκριτική πριν από την όποια κριτική είναι απαραίτητη, δεν νομίζετε; Με τα αφτιά μου άκουσα γονιό να λέει ότι δεν θέλει το παιδί του να παίζει στο ίδιο προαύλιο με παιδιά που έχουν νοητική υστέρηση επειδή το βλαστάρι του μπορεί να στενοχωρηθεί ή να φοβηθεί. Είναι ρατσιστής; Ή έχει άγνοια;
Μόνο η ενημέρωση, η οργάνωση, η ψυχραιμία και η σαφήνεια εκ μέρους της κυβέρνησης μπορούν να κατευνάσουν και να καθησυχάσουν τα πνεύματα. Αλλιώς το στίγμα σήμερα θα το κολλήσω εγώ σε σένα και αύριο εσύ σε μένα. Η ελληνική κοινωνία φοβάται και έχει κουραστεί. Τα πράγματα πολύ εύκολα μπορούν να οδηγηθούν σε διχαστικές καταστάσεις και η ευκολία με την οποία αποδίδονται χαρακτηρισμοί σε μένα και σε σένα θα φέρει σπαραγμό. Είναι το τελευταίο πράγμα που μας χρειάζεται. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε, είναι να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας στον καινούριο κόσμο που μας ξημέρωσε, κοιτάζοντας πρώτα από όλα τη δική μας φάτσα στον καθρέφτη. Γαλανιάδη Εύα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου