ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ...ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΤΙΜΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

ΘΕΑΤΡΟ του παραλόγου θυμίζει η υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών σκιαγραφώντας την πραγματικότητα. Αλλά σήμερα θα σας αποκαλύψουμε τι θα συμβεί και θα επιβεβαιωθεί ότι μπορεί το όλο σκηνικό των αδειών να ήταν ένα..σκιώδες έργο σε επεισόδια σαν αυτά τα τούρκικα σήριαλ που ξέφτισαν στις οθόνες μας.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ η κόντρα έχει κορυφωθεί με ερωτήσεις στην Βουλή και διαξιφισμούς μεταξύ Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. Οι προστάτες και παραστάτες αρκετοί, όσοι υπερασπίζονται το δικαίωμα των υφιστάμενων καναλιών να εκπέμπουν, αλλά και όσων θα έχουν άδεια. Σε καμία χώρα της Ευρώπης κι ούτε καν στην Αμερική δεν συμβαίνουν τούτα σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Φυσικό ο καθένας σκοπεύει να γίνει αρεστός σε εφοπλιστές και καναλάρχες, αλλά κυρίως τα κόμματα να εισπράξουν το μερίδιο από την κρίση. Επομένως πολιτικά το θέατρο έχει πολλές προεκτάσεις....εντός κι εκτός Βουλής...
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ η χώρα βουλιάζει. Αλλά δεν είναι τα χρέη των καναλιών ή των κομμάτων ακόμα χειρότερα. Συνολικά είναι η διαφημιστική πίτα που όλοι τους συρίκνωσαν όταν ψηφίζονταν τα μνημόνια. Διότι θυμάστε ότι μεγάλες διαφημιστικές εταιρίες έριξαν κανόνι αφήνοντας έκθετα πολλά μέσα. Όταν η πίτα μίκρυνε εξαιτίας της κρίσης κανείς δεν είδε τις παράπλευρες απώλειες...
ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΆ το θέατρο είναι γνωστό. Όχι μόνο γιατί θα συνεχίσουν τα υπάρχοντα κανάλια να μεταδίδουν πρόγραμμα λόγω της επικείμενης απόφασης του ΣτΕ. Αλλά γιατί η όλη ιστορία έγινε μάλλον για να προστεθούν κι άλλοι παίκτες στην σκακιέρα. Να δοθούν κι άλλες άδειες εκτός όσων ήδη έχουν δικαίωμα να εκπέμπουν. Τραγικό πρόσωπο ο κ. Παππάς που νόμιζε ότι υπεράνω της Δημοκρατίας και του ΣτΕ είναι οι υπουργικές αποφάσεις της ημέρας...Αυτές που αναιρούνται ανά πάσα στιγμή...
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ να μην μιλήσουμε. Για το περιφερόμενο πτώμα της Ελληνικής Δημοσιογραφίας που από λειτούργημα το κατάντησαν έτσι. Στο βωμό της διαπλοκής και της πολιτικής. Η Δημοσιογραφία όμως υπάρχει. Εκεί που η είδηση έχει αξία. Κι όχι στο υδροκέφαλο κράτος των Αθηνών. Όχι στο κράτος των χαρτογιακάδων και καρεκλοκένταυρων. Εκεί που οι δημοσιογράφοι με πενιχρό μισθό δίνουν την μάχη για τον πολίτη. Προ καιρού μάλιστα κάποιος πασίγνωστος τηλεπαρουσιαστής σε πλούσιο γεύμα στο Μεγάλο ξενοδοχείο δίπλα στο Σύνταγμα, βλέποντας τους διαδηλωτές έξω από τη Βουλή, απορούσε εξάλλου γιατί "κάνουν ακόμα διαδήλωση τα μπιφτεκάκια....". Φυσικά να μην μιλήσουμε για το ρόλο του ακουστικού από το κοντρόλ εν ώρα ειδήσεων....Αυτά...ουφ τα είπα και ησύχασα...
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ τι να πούμε. Αυτοί που την πληρώνουν είναι όσοι βρίσκονται πίσω από τις κάμερες και στους δρόμους. Αυτοί πληρώνουν το τίμημα. Άδικο και άτιμο. Να μην το αναλύσουμε μέρες που είναι...
ΕΞΑΛΛΟΥ θυμόνται όλοι ποιοι έκλεισαν την ΕΡΤ, ποιοι μόχθησαν να κλείσουν το Alter, να φύγουν από τη χώρα άξιοι ή μορφωμένοι δημοσιογράφοι γιατί δεν άντεχαν. Αλλά εμείς αντέχουμε. Γιατί όταν επιβεβαιωθεί η ρήση του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ ότι "ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ανέβει στο σβέρκο σου αν δεν σκύψεις πρώτα..." τα λέει όλα. Επομένως τώρα ο Χάρρυ Κλύν δικαιώνεται. Που σε ένα δίσκο του τη δεκαετία του 80 μονολογούσε "..αχ και να είχαμε κανάλια πολλά και σοβαρά.."'
GREEKMME.BLOGSPOT.GR