Στην Ελλάδα πάντα τα λαμόγια επιβιώνουν…

Το κυνήγι του φοροφυγά στην Ελλάδα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Έτσι λοιπόν εδώ στο νότο των Βαλκανίων, αντί να «τσιμπήσει» το κράτος τους… καρχαρίες και τα κάθε λογής λαμόγια που αλωνίζουν στην αγορά, εξαντλεί την αυστηρότητα και τους ελέγχους του στα μικρά… ψάρια, απλά για τα μάτια του κόσμου. Διότι καμία κυβέρνηση – πέρα από τα λόγια – δεν έχει αποδείξει ότι θέλει πραγματικά να πατάξει την φοροδιαφυγή, δίχως να… ενοχλήσει.
Αντί να «καθαρίσουμε» ως κράτος απ’ όλους εκείνους που ασελγούν επί χρόνια σε βάρος της οικονομίας, η κρατική μηχανή προχωρά στον έλεγχο των μικρέμπορων και μικροπαραγωγών. Διότι όπως φαίνεται στη χώρα το πρόβλημα δεν είναι το λαθρεμπόριο, τα φέσια εκατομμυρίων και τα κανόνια στην αγορά από ανθρώπους που κατά καιρούς βρέθηκαν κοντά στην εξουσία, αλλά το πρόβλημα εντοπίζεται αν στη λαϊκή ο έμπορος θα έχει POS, τη σχετική πινακίδα και αν κόβει απόδειξη για τα 30 και 50 λεπτά του ευρώ… Επί της ουσίας φυσικά, επιβεβαιώνεται η επικρατούσα για αρκετές δεκαετίες άποψη μέσα στην κοινωνία, η οποία αναφέρει ότι όποιος δεν χρωστά ή δεν… κλέβει, δεν πρέπει να τυγχάνει σεβασμού κι εκτίμησης από το κράτος και την… αγορά! Κακά τα ψέματα.
Η ανικανότητα του κρατικού μηχανισμού και η έλλειψη πολιτικής βούλησης, δημιουργεί χώρο ικανό στα κάθε είδους «παράσιτα» να επιβιώνουν σε βάρος των έντιμων και εν πολλοίς ηλιθίων φορολογούμενων που δίνουν μάχη για να τα βγάλουν εις πέρας. Έτσι στο… στόχαστρο πάντα θα βρίσκονται εκείνοι που αδυνατούν να αποφύγουν τους ελέγχους. Με αφορμή μάλιστα και την επικαιρότητα και διάφορες υποθέσεις που… σκάνε, όπως αυτή στο χώρο της ενέργειας, αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα… μεγάλα ψάρια κι όλοι εκείνοι που ζημιώνουν πραγματικά το κράτος με πολλά εκατομμύρια, απλώς… χαϊδεύονται, δίνοντας «κουράγιο» στα υπόλοιπα λαμόγια να συνεχίσουν και κάνοντας όλους τους υπόλοιπους να αισθανόμαστε το λιγότερο μακάκες. Του Κώστα Β. Τσερεντζούλια