Ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία, κύριε Σπίρτζη...

Θυμόμαστε όλοι εκείνες τις επιγραφές κατά μήκος της Κορίνθου - Πατρών με τις οποίες το ελληνικό κράτος(!) προειδοποιούσε τους οδηγούς: Προσοχή: «Στα επόμενα 2 χλμ. συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα (sic)»; Δεν μπορεί να μην τις θυμάστε, για μια 20ετία τις βλέπατε μπροστά σας. Και κάνατε τον σταυρό σας. Μουσείο εθνικής πρωτοτυπίας πρέπει να ιδρυθεί στην Ελλάδα, να βάλουμε αυτές τις πινακίδες μαζί με άλλα, εντελώς δικά μας κειμήλια, απομεινάρια μιας νοοτροπίας που επιτρέπει να ανεχόμαστε αυτού του είδους τις επιγραφές ενώ περνούσαμε επί σαράντα χρόνια από έναν δρόμο που δεν έλεγε να τελειώσει. Δεν ξέρω πού αλλού στον κόσμο ένα κράτος προειδοποιεί ότι «συμβαίνουν δυστυχήματα».
Ούτε πού αλλού στον κόσμο χρειάζονται σαράντα χρόνια για να γίνει ένα έργο. Και να που σήμερα η Κορίνθου - Πατρών δόθηκε στην κυκλοφορία από τον Αλέξη και τον Σπίρτζη. Ο οποίος τόλμησε να πει, άκουσον-άκουσον, ανακοινώνοντας το γεγονός ότι η σήραγγα της Παναγοπούλας θα πάρει το όνομα του πολιτικού μύθου Ανδρέα Παπανδρέου, ότι o Ανδρέας «μας ενέπνευσε όλους, όπως ο Αλέξης Τσίπρας»! Και παραλίγο, σου λέει, να πέσουν τα καινούρια τα ντουβάρια και να πάνε στράφι τα εγκαίνια και τα όνειρα των οδηγών να φτάνουν από την Κόρινθο στην Πάτρα και πίσω... ζωντανοί. Μην κάνετε έτσι. Εδώ έχει χαθεί κόσμος στον δρόμο-καρμανιόλα και σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ ξεμαλλιάζεστε για το ποιος ήταν ο Ανδρέας και ποιος είναι ο Αλέξης. Καμία σχέση ο ένας με τον άλλον, αν και ο μικρός προσπαθεί να του μοιάσει ως και στη χροιά της φωνής! Πάντως ο πρώτος είχε την τρομερή τύχη να είναι πρωθυπουργός όταν οι κρουνοί της Ευρώπης άνοιξαν. Ο δεύτερος, είχε την τρομερή ατυχία να είναι πρωθυπουργός όταν στέρεψα