Το πρόβλημα της κυβέρνησης και του υπουργείου Εργασίας δεν είναι ότι το μερίδιο των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα που αμείβονται με λιγότερα από 600 ευρώ τον μήνα μεικτά έχει ξεπεράσει πλέον το 33% αλλά το αν η μεγαλύτερη ζημιά έγινε επί των ημερών της σημερινής κυβέρνησης ή επί των ημερών της προηγούμενης.
Ενώ όμως ο πολιτικός διάλογος διεξάγεται σε αυτό το επίπεδο, ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα συνεχίζει να κατρακυλάει σε ολοένα και χαμηλότερα επίπεδα εις βάρος των ίδιων των εργαζομένων που αναγκάζονται να τα βγάλουν πέρα με λιγότερα από 500 ευρώ τον μήνα καθαρά, του ασφαλιστικού συστήματος που βλέπει τις καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίες να αντικαθίστανται ολοένα και περισσότερο από θέσεις μερικής απασχόλησης και του φορολογικού συστήματος που δεν εισπράττει φόρο εισοδήματος παρά τη μείωση της ανεργίας.
Η κυβέρνηση έχει ποντάρει πολλά στη μείωση της ανεργίας καθώς είναι από τους οικονομικούς δείκτες στους οποίους μπορεί να αναφερθεί για να υποστηρίξει ότι έγινε και κάτι θετικό σε αυτή τη διετία.
Βέβαια, τα στοιχεία που δόθηκαν χθες στη δημοσιότητα από το σύστημα Εργάνη – το οποίο και μετράει αναγγελίες προσλήψεων ή απολύσεων και όχι αριθμό εργαζομένων- δημιουργούν μια εικόνα η οποία δεν είναι αληθινή.
Το γεγονός ότι οι προσλήψεις ξεπέρασαν τις απολύσεις στο 9μηνο κατά 265.871 στο εννεάμηνο, δεν σημαίνει ότι δημιουργήθηκαν 265.871 θέσεις εργασίας.
thetocgr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου