ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΠΕΝΘΟΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ- ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

  Η ΠΟΛΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΜΕΝΗ ΕΛΠΊΖΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

                                  ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ

ΤΡΙΗΜΕΡΟ πένθος κηρύχτηκε στην Κυπαρισσία, καθώς κάθε ημέρα από την Τρίτη μέχρι σήμερα Πέμπτη, η πόλη συνοδεύει στην τελευταία τους κατοικία τους 3 νεαρούς μαθητές που έχασαν την ζωή τους στο πολύνεκρο τροχαίο της Τερψιθέας.

Σοκαρισμένη είναι ακόμα όπως δηλώνει η Προισταμένη του τμήματος Επειγόντων και εξωτερικών ιατρείων του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας κ. Δήμητρα Νικολοπούλου λέγοντας ότι "αυτό που συνέβη ήταν αδιανόητο, στα 29 χρόνια που εργάζομαι ανάλογο περιστατικό δεν έχω συναντήσει, με νέα παιδιά να τα βλέπεις μέσα σε φορείο, μέσα σε σακούλες, βαριά τραυματισμένα, είναι ασσύλληπτο" καθώς "από τη πρώτη στιγμή γιατροί έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες μαζί με τους νοσηλευτές και δυστυχώς μετά κατέληξε το τρίτο παιδί στο Νοσοκομείο του Ρίο". Εξήγησε ότι όλα τα τμήματα είχαν ετοιμότητα με διαχείριση των επειγόντων περιστατικών σε κάθε τομέα, για να προσθέσει ότι "έχω δει τροχαία μεμονωμένες περιπτώσεις αλλά πρώτη φορά με νέα παιδιά, αυτό που είδαμε μας ξεπερνά, τα επείγοντα στο νοσοκομείο αποτελούν την πρώτη γραμμή που δίνεται μάχη" για να συμπληρώσει ότι "οι γιατροί υπερέβησαν τον εαυτό τους μαζί με τον αναισθησιολόγο μας κ. Νιάρχο, ο κ. Κωστούλας, κι όλοι οι γιατροί οι οποίοι εμπλέκονται σε χειρουργικά θέματα κι άμεσης ανταπόκρισης ήταν παρόντες κι έδωσαν την ψυχή τους".

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΑΛΛΟ ΑΙΜΑ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ

Ένας 18 μαθητής που γνώριζε τα παιδιά από την τάξη τους δήλωσε ότι "ραγίζουν καρδιές όσα ζούμε, είναι μοιραίο αυτό που έγινε, συλληπητήρια στους γονείς, από εδώ και πέρα όλοι με προσοχή, γιατί φωνάζουμε ότι δεν θέλουμε άλλο αίμα στην άσφαλτο, οπότε σίγουρα ήταν κρίμα παιδιά 15 ετών να φεύγουν χωρίς να ζήσουν" για να επισημάνει ότι "γνώριζα τα 2 παιδιά στο τμήμα μου, σήμερα τέτοια εποχή ένα παιδί σε τέτοια ηλικία δεν έχει πλήρη επίγνωση της ζωής, πρέπει να προσέχουμε ο ένας τον άλλο και πολλές φορές παιδιά δεν ακούν τους γονείς τους κι εκεί είμαστε κοντά να τους προσέχουμε και να τους μιλάμε ως φίλοι". 

ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΜΑΘΗΜΑ ΟΔΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ

Η εκπαιδευτικός του ΕΠΑΛ κ. Βάσω Αργυροπούλου τόνισε ότι "τα συναισθήματα είναι αδύνατο να περιγραφούν, είναι μια πραγματική τραγωδία, δεν είναι η πρώτη φορά που το ζούμε, έχουμε χάσει 2 παιδιά στη περιοχή μας, αλλά ο αριθμός των θυμάτων και η ηλικία τους το κάνει πιο τραγικό, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα στα παιδιά και το κάνουμε, γιατί μας χρειάζονται".

Η κα Αργυροπούλου έστειλε ένα μήνυμα μιλώντας όπως είπε ως μάνα κι όχι ως εκπαιδευτικός λέγοντας ότι "είχα συζήτηση σε τάξη με παιδιά, διαπιστώνω ότι το 50-60% παιδιών έχουν πάρει μηχανάκι ή αυτοκίνητο να οδηγήσουν, ορισμένες φορές με συναίνεση του γονέα κι άλλες φορές κρυφά, με αποτέλεσμα να έχουμε επικίνδυνα περιστατικά" άρα "απαιτείται περισσότερη παιδεία στα σπίτια μας, μαζί με τις προσπάθειες των εκπαιδευτικών γιατί τα πονάμε σαν δικά μας παιδιά, να περάσουμε κάποια μηνύματα, οπότε είναι απαραίτητο να γίνεται τακτικά ενημέρωση για σωστή οδική συμπεριφορά με ειδικούς, διάλογο, να βλέπουμε βίντεο με σοβαρά τροχαία και τραγικές καταστάσεις γιατί έτσι μπορεί να εμπεδωθεί ως παράδειγμα προς αποφυγή για θλιβερά περιστατικά".