Ένα ρεπορτάζ-οδοιπορικό στους οίκους ανοχής της Αθήνας κάνουν οι New York Times, αποκαλύπτοντας πως ακόμη και το πιο αρχαίο επάγγελμα του κόσμου έχει πληγεί από την οικονομική κρίση, με τις περισσότερες να επιλέγουν αυτό το επάγγελμα από ανάγκη και όχι από επιλογή.
Ένας υποψήφιος πελάτης μπαίνει σε ένα στενό, μισοφωτισμένο δωμάτιο στο υπόγειο ενός διαλυμένου κτιρίου στο κέντρο της Αθήνας. Η 22χρονη Έλενα βγάζει την ρόμπα της και στέκεται όρθια. Η 59χρονη Ευαγγελία, η υπεύθυνη του οίκου ανοχής, αρχίζει αμέσως: «Η κοπέλα μου είναι άψογη», λέει. «Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα». Στη συνέχεια αποκαλύπτει το «μενού» και προσθέτει πως «το κορίτσι μου κάνει τα πάντα στο κρεβάτι». Χωρίς να βγάλει τα γυαλιά του, ο μεσήλικας άνδρας τρίβει το πηγούνι του και κοιτά την Έλενα, μια ιερόδουλη με καταγωγή από τη Ρωσία και την Πολωνία, καθώς πειράζει τα ξανθά μαλλιά της και κάνει στροφές πάνω στα ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες της. «Εντάξει», λέει τελικά.
Η τιμή; 20 ευρώ.
Καθόμουν, συνεχίζει ο δημοσιογράφος των New York Times, σε μια μικρή απόσταση σε έναν μικρό καναπέ καλυμμένο με ένα πλαστικό μέσα σε έναν οίκο ανοχής, και γινόμουν μάρτυρας αυτής της παλιάς συναλλαγής. Βρισκόμασταν στην οδό Φυλής –έναν στενό δρόμο με διώροφα κτίρια που φιλοξενούσαν τους αθηναϊκούς οίκους ανοχής για το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου αιώνα.
Ακόμα περισσότερες γυναίκες στην πορνεία
Το εμπόριο αυτό είναι πιο δύσκολο τώρα λόγω της «χαμένης» δεκαετίας της Ελλάδας από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, η οποία δεν άφησε κανένα επάγγελμα αλώβητο. Η κατάρρευση της οικονομίας και η άφιξη δεκάδων χιλιάδων μεταναστών ώθησαν ακόμη περισσότερες γυναίκες στην πορνεία –ακόμη κι αν οι τιμές έχουν πέσει τόσο χαμηλά.
Σε μια εποχή που γίνεται τόσος λόγος για τις σχέσεις των δύο φύλων, με τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο τολμούν πλέον να υψώσουν τη φωνή τους, το κίνημα #MeToo φαίνεται να απέχει πολύ από αυτό εδώ το δωμάτιο με τα κόκκινα και μοβ φώτα, όπου το σώμα είναι προς πώληση και ένα χαμηλό τραπέζι είναι γεμάτο με προφυλακτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου