Επιτέλους στο …σπίτι μας. Χρειάστηκαν τέσσερες δημαρχοντίες για ν΄ αποκτήσουμε γήπεδο με χλοοτάπητα στο Κοπανάκι. Μπορεί να μην είναι το Μαρακάνα, αλλά ούτε είναι και ο …τάφος του Ινδού. Ένα όνειρο ζωής, έγινε πραγματικότητα και οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Παναγιώτη Κατσίβελα, τον Γιάννη Μερκούρη και τον Γρηγόρη Παπαδόπουλο για την ολοκλήρωση του έργου. Υπάρχουν κάποιες εκκρεμότητες που ελπίζουμε να τακτοποιηθούν και αυτές, αλλά δεν είναι ώρα για …μουρμούρες. Μόνο οι πάγκοι να μπουν και να φτιαχτούν τα υδραυλικά στα αποδυτήρια και …καλή αρχή και καλή συνέχεια.
Δημ. Γιαννόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου