Στην Ελλάδα του 2019 η δημαρχία δεν είναι γυναικεία υπόθεση

Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε που η Αθήνα είχε γυναίκα δήμαρχο, την Ντόρα Μπακογιάννη, πριν αποχωρήσει πρόωρα από τη δημαρχία για να αναλάβει το Υπουργείο Εξωτερικών, τον Φεβρουάριο του 2006. Στις δημοτικές εκλογές της 26ης Μαΐου, φαβορί για την θέση του δημάρχου Αθηναίων είναι ο γιος της, Κώστας Μπακογιάννης. 
Σε περίπτωση που κινδυνεύσει η εκλογή του από κάποιον άλλον υποψήφιο και δεν «σαρώσει» από τον Α΄ Γύρο, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δύσκολα να κινδυνεύσει από γυναίκα υποψήφιο. Ο λόγος; Επειδή στην πρωτεύουσα της χώρας υπάρχουν μόνο δύο υποψήφιες γυναίκες από τους συνολικά 14 υποψήφιους. Σε αντίθεση με τα ψηφοδέλτια των Ευρωεκλογών, όπου σε 1,195 υποψηφιότητες, οι άνδρες υποψήφιοι είναι 685 (57,3%) και οι γυναίκες υποψήφιες 510 (42,7%), σύμφωνα με το Παρατηρητήριο της Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων, στις δημοτικές εκλογές το ποσοστό είναι πολύ πιο χαμηλό.
  Στην Ελλάδα του 2019 η δημαρχία δεν είναι γυναικεία 
Οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί για τις δημοτικές εκλογές. Για παράδειγμα, σε 54 μεγάλους Δήμους της χώρας, μετρήσαμε 306 υποψηφιότητες. Ωστόσο, οι γυναίκες που διεκδικούν θέση σε κάποια Δημαρχία είναι μόνο 39, δηλαδή το 12,25%. Το ποσοστό αυτό, όμως, δεν καθρεφτίζει την εικόνα του φαινομένου, καθώς στους περισσότερους Δήμους δεν υπάρχει γυναίκα υποψήφια δήμαρχος, άρα το ποσοστό των ανδρών αγγίζει το απόλυτο 100%. Η Αθήνα δεν είναι η μόνη πόλη που κατέχει αυτό το αρνητικό ρεκόρ. Οι περισσότεροι Δήμοι της Αττικής δεν έχουν γυναίκα υποψήφια, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Δήμο των Αχαρνών (8 υποψηφιότητες, καμία γυναίκα) και του Αμαρουσίου (6 υποψηφιότητες καμία γυναίκα). 
 Οι μεγαλύτερες πόλεις της χώρας έχουν το πολύ μία γυναικεία υποψηφιότητα, με ακράδαντα παραδείγματα τη Θεσσαλονίκη (μόνο την Κατερίνα Νοτοπούλου), Πάτρα (καμία γυναίκα) και σε κανένα μεγάλο Δήμο της Κρήτης πλην του Ηρακλείου, που έχει μόνο μια γυναίκα υποψήφια. Ο μόνος Δήμος που έχει τρεις γυναίκες υποψήφιες είναι της Καλαμάτας, αλλά οι υποψήφιοι είναι εννιά. Σημειώνεται, ότι στις Ευρωεκλογές υπάρχει κανονισμός που προβλέπει συγκεκριμένο αριθμό γυναικών για το κάθε ευρωψηφοδέλτιο. Διαφορετικά, θα παρατηρούσαμε κι εκεί ανάλογα φαινόμενα. Επομένως, αν το Παρατηρητήριο της Γ.Γ. Ισότητας των Φύλων ανησυχεί για τις Ευρωεκλογές, για τις Δημοτικές έπρεπε να καταθέσει δριμύ κατηγορώ. www.huffingtonpost.gr/