Την εποχή των πρώτων Ελλήνων φιλοσόφων δεν υπήρχαν τα σημερινά τεχνολογικά μέσα, εργοστάσια παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη, πυρηνικά εργοστάσια κ.α. που παράγουν τα προϊόντα που καθημερινά αφειδώς καταναλώνουμε. Τότε ο Χείλων είχε παρατηρήσει ότι η πλειονότητα των πολιτών υπερέβαλε σε όλους τους τομείς. Παρά το γεγονός ότι πέρασαν 3.000 χρόνια από τότε που ο Χείλων είπε το μέτρο άριστο αυτό παραμένει επίκαιρο. Με άλλα λόγια η συμπεριφορά των περισσότερων ανθρώπων αν και πέρασαν τόσα χρόνια δεν έχει αλλάξει. Σχεδόν παντού κυριαρχεί η υπερβολή.
Για πολλούς στη ζωή υπάρχουν δύο χρώματα, το μαύρο και το άσπρο, υπάρχει το θέλω, και το δεν θέλω, υπάρχει το εγώ, το δικό μου, γιατί αυτό μας βολεύει ιδιαίτερα για πράγματα αφορούν τους άλλους. Κανένας δεν θέλει τον κάδο απορριμμάτων έξω το σπίτι του, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει διότι δεν υπάρχει τρόπος να φεύγει και να έρχεται όταν τον χρειαζόμαστε, συνεπώς, ο κάδος θα πρέπει κάπου να τοποθετηθεί. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι η ανακύκλωση, η συχνή αποκομιδή των απορριμμάτων, και να πλένεται για να μην μυρίζει άσχημα, και είναι εστία μόλυνση. Αυτή είναι μια πρόταση. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι, δεν γίνεται να έχουμε το σκύλο χορτάτο και το σακί με την ξηρά τροφή γεμάτο.
Κατανοώ της περιβαλλοντικές ευαισθησίες κάποιων συμπολιτών μου που διαμαρτύρονται για την εξόρυξη των υδρογονανθράκων στον Κυπαρισσιακό κόλπο, αλλά όχι όλων. Όχι όλων, διότι θεωρώ ότι η περιβαλλοντική μας ευαισθησία δεν μπορεί να είναι επιλεκτική. Το περιβάλλον δεν έχει σύνορα, είναι ενιαίο. Η κλιματική αλλαγή είναι εμφανείς. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι πραγματικά ενδιαφερόμαστε για τα περιβαλλοντικά θέματα όταν δεν κάνουμε τα ποιο απλά πράγματα, όπως π.χ. την ανακύκλωση των απορριμμάτων κλπ. Δεν συνάδει να θεωρούμε τους εαυτούς μας περιβαλλοντικά ευαίσθητους και αλόγιστα να καταναλώνουμε, – να σπαταλάμε ενέργεια, και μετά να μιλάμε για προστασία του προβάλλοντος.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα μας προειδοποιούν είναι εδώ, και ας μην έχουν γίνει εδώ εξορύξεις υδρογονανθράκων! θεωρώ ότι δεν [πήραμε το μήνυμα. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να θεωρεί τις εξορύξεις στον Κυπαρισσιακό κόλπο ευλογία. Αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να λέει ότι δεν έχει ανάγκη το πετρέλαιο και τα παράγωγά του. Το Σαββάτο βράδυ 14-7-2019 στο Δημαρχείο της Κυπαρισσίας έγινε μια ενημέρωση με την μορφή διαμαρτυρίας τις εξορύξεις στον Κυπαρισσιακό. Είναι εύλογες οι ανησυχίες και οι φόβοι, αλλά όπως είπα ποιο πάνω αν θέλουμε το πετρέλαιο και τα παράγωγά του δεν αρκεί το δεν θέλω. Θεωρώ ότι το υπουργείο περιβάλλοντος διαθέτη επιστήμονες που γνωρίζουν τους όποιους κινδύνους υπάρχουν, αν υπάρχουν, και έχουν τις ίδιους με μας φόβους, και τις ίδιες περιβαλλοντικές ευαισθησίες. Τόσο αυτοί όσο και οι οικογένειές τους στην ίδια με μας χώρα ζουν, άρα αντικειμενικά και εκείνοι πρέπει να έχουν το ίδιο με εμάς ενδιαφέρον.
Επιπτώσεις στον τουρισμό. Στη Θάσο με τεχνολογία του 1981 γίνεται εξόρυξη, δεν γνωρίζω ποιες είναι οι επιπτώσεις στο περιβάλλον και στον εκεί τουριστικό τομέα αλλά αυτό μπορούμε να το μάθουμε. Σε αυτό που συμφώνησα απόλυτα με τον ένα από τους δυο ομιλητές, και νομίζω ότι είναι και το κλειδί για την προστασία του περιβάλλοντος. είναι όπως είπε ο ομιλητής, ο κ. Μιχάλης Μαραγκάκης, να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας. Σε εκείνο που διαφώνησα είναι ότι, πριν προηγηθεί διάλογος και ακουστούν ερωτήσεις και απόψεις τον παρευρισκομένων, έφεραν ένα κείμενο διαμαρτυρίας να το υπογράψουμε.
Θεωρώ ότι, αν η προστασία του περιβάλλοντος δεν γίνει κοινωνική υπόθεση με διευρυμένα αντανακλαστικά, δεν κάνουμε τίποτα, θα συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε. Θα συμφωνούσα να μην γίνουν εξορύξεις πετρελαίου αν συμφωνούσαμε σαν κοινωνία να μειώσουμε κατά 30% την κατανάλωση ενέργειας, νούμερο που θεωρώ εφικτό, και αν αξιοποιήσουμε στο μέγιστο βαθμό την παραγωγή καθαρής ενέργειας. Δηλαδή να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου