Όχι στο δρόμο του θανάτου από Μεσσηνία, Ηλεία και Αχαΐα

Νέα κινητοποίηση για την άμεση έναρξη των εργασιών κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Πατρών – Πύργου – Ολυμπία – Τσάκωνα πραγματοποιήθηκε στο Βουπράσιο, στα όρια των Νομών Αχαΐας και Ηλείας. 
Στην κινητοποίηση συμμετείχαν αυτοδιοικητικοί αλλά και άλλοι φορείς από την Αχαΐα, την Ηλεία και τη Μεσσηνία, με αίτημα: Να υπάρξει νέα χάραξη, με σεβασμό στους υπάρχοντες οικισμούς και το περιβάλλον, παρακάμπτοντας τους οικισμούς νότια της Πάτρας και τη λίμνη Καϊάφα. Να καταργηθούν όλα τα διόδια στους οδικούς άξονες όλης της χώρας και να γίνουν όλα τα έργα υποδομής λαϊκή περιουσία, ώστε να κυκλοφορεί ελεύθερα και με ασφάλεια ο λαός, χωρίς να πληρώνει χαράτσια. 
Ο υπουργός Υποδομών και η κοροϊδία… 
Μένεα κατά του υπουργού Υποδομών, Κώστα Καραμανλή, πνέουν οι κάτοικοι των νομών της Δυτικής Ελλάδος, καθώς σε αυτόν αποδίδουν την καθυστέρηση στα έργα του δρόμου Πατρών – Πύργου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο υπουργός έπαυσε τις πληρωμές [καταβολή προκαταβολών] στις πέντε εργολαβίες που έχουν υπογράψει και τα έργα βρίσκονται σε αναμονή. Εάν επιμείνει σε αυτή την ανερμήνευτη και αψυχολόγητη τακτική του, τότε η κατασκευή του έργου οδεύει στην ανυπαρξία -τα έργα δε θα γίνουν ή, εάν γίνουν όπως επιθυμεί ο υπουργός, να τα εκχωρήσει δηλαδή στην κοινοπραξία που κατασκεύασε και την Κορίνθου – Πατρών [Ολυμπία Οδός], θα εκτελεστούν με απίστευτη καθυστέρηση, λόγω των μακροχρόνιων δικαστικών περιπετειών που θα ακολουθήσουν. Δε θα μείνουν με σταυρωμένα χέρια οι πέντε εργολαβίες, δε θα δεχτούν τις αποζημιώσεις που τους υπόσχεται ο υπουργός ώστε να παραιτηθούν από την εκτέλεση των έργων. Ο υπουργός, λοιπόν, αυτάρεσκα και χωρίς επιχειρήματα, δηλώνει ότι με τις οκτώ εργολαβίες [οι τρεις είναι ακόμη «ορφανές»] ο αυτοκινητόδρομος δε θα είναι έτοιμος εγκαίρως, ότι δηλαδή αυτή η κατάτμηση του έργου θα δημιουργήσει προβλήματα και δε θα παραδοθεί εγκαίρως. 
Πώς έφτασε σε αυτό το αυθαίρετο συμπέρασμα ο κ. Καραμανλής, ο θεός κι η ψυχή του [ή οι πιθανές δεσμεύσεις του]. Η στάση του είναι απαράδεκτη. Ας βγει στην αγορά και να πει με στοιχεία αποδεικτικά ότι το έργο με τους οκτώ εργολάβους είναι ασύμφορο και ότι, αντίθετα, με τη μια κοινοπραξία θα εκτελεστεί σε χρόνο-ρεκόρ -ναι, αλλά πρώτα πρέπει να μας πει πώς θα τα βγάλει πέρα δικαστικά με τους νυν εργολάβους που θα απαιτήσουν τεράστια ποσά ως αποζημίωση. Εδώ προκύπτει και ένα θέμα τιμής για τους εργολάβους, εάν θα αποδεχτούν την αποζημίωση, μετά την απαξίωση προς αυτούς από τον υπουργό, ο οποίος τους θεωρεί με τη στάση του ακατάλληλους, άμα τε και ανεπαρκείς. Είναι τεράστιες οι κατηγορίες για ένα έργο εθνικής σημασίας, όσο κι αν το χρήμα είναι το παν και ίσως το μόνο που ενδιαφέρει τον κάθε εργολάβο. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα επείγον έργο ζωτικής σημασίας για τη χώρα -είναι ο δρόμος στον οποίο συμβαίνουν τα περισσότερα δυστυχήματα, εκτός εάν ο υπουργός δε λαμβάνει υπ’ όψιν του την κρισιμότητα της περαίωσης του έργου.