Το Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου στη σημερινή του συνεδρίαση (05 Μαΐου 2020) συζήτησε εκτός ημερησίας διάταξης και έλαβε κατά πλειοψηφία απόφαση – ψήφισμα για το Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας».
Ψήφισμα – Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου για το
Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»
Ψήφισμα – Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου για το
Νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Εκσυγχρονισμός Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»
Το Νομοσχέδιο για το δήθεν εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, κατατέθηκε στη Βουλή εν μέσω πανδημίας και ενώ η Βουλή υπολειτουργεί, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς επαρκή διαβούλευση για το σύνολο των άρθρων και με στόχο να ακυρώσει τη νομική
προστασία του περιβάλλοντος.
Το Νομοσχέδιο αντίκειται στη διεθνή, κοινοτική και εθνική νομοθεσία. Μεταξύ των άλλων:
Παραβιάζει Συνταγματικές διατάξεις, την Εθνική Νομοθεσία, Ευρωπαϊκές οδηγίες και
Διεθνείς συμβάσεις. Επιφέροντας ίσως μελλοντικά πρόστιμα που θα πληρωθούν από το Ελληνικό Δημόσιο.
Ανοίγει ο δρόμος για λατομεία, ξενοδοχεία και εξόρυξη υδρογονανθράκων σε περιοχές
Natura 2000 και επιπλέον καταργείται αντισυνταγματικά ακόμη και αυτό το δικαίωμα των ΟΤΑ να αποφασίζουν εάν θα δώσουν άδεια διέλευσης στις έρευνες για εξορύξεις υδρογονανθράκων στις δημοτικές τους εκτάσεις.
Υποβαθμίζει και υπονομεύει τη νομική προστασία του περιβάλλοντος, μέσα από την υποβάθμιση του ελεγκτικού ρόλου του Δημοσίου, μιας και οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) θα ελέγχονται από ιδιώτες «αξιολογητές» επιλεγμένους και αμειβόμενους από τον κάθε επενδυτή, γεγονός που καθιστά την όλη διαδικασία της αδειοδότησης αδιαφανή και διάτρητη θέτοντας μάλιστα ασφυκτικές προθεσμίες στο Δημόσιο για γνωμοδοτήσεις.
Υποβαθμίζονται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών που είναι
ανεξάρτητοι επιστημονικοί/περιβαλλοντικοί φορείς και γνωμοδοτούν για τα σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και τις ενδεχόμενες δραστηριότητες μέσα σε αυτές και αντικαθιστώνται με ένα μοντέλο αυστηρά ελεγχόμενο από το κεντρικό κράτος, χωρίς πραγματική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΜΚΟ και της κοινωνίας
των πολιτών.
Προωθεί την αλόγιστη επέκταση των μεγάλων εταιρειών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), κυρίως των αιολικών, που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και οικονομική επιβάρυνση των καταναλωτών για την εξασφάλιση υπερκερδών των
επενδυτών. Η κατάργηση της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και οι υπόλοιπες “διευκολύνσεις” υπέρ των βιομηχανιών ΑΠΕ, όπως και ο καθορισμός χρήσεων γης στις περιοχές Natura, δημιουργούν τετελεσμένα πριν από την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ που έχει ανεπίτρεπτα καθυστερήσει και προκαταλαμβάνουν τις υπό εκπόνηση Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες για τις
προστατευόμενες περιοχές. Ευνοούνται πάλι οι μεγαλο-επενδυτές, δημιουργώντας διακρίσεις εις βάρος των μικρών αλλά και των ενεργειακών κοινοτήτων.
Αποδομεί τις λειτουργίες των δασικών υπηρεσιών, αφού ο νόμος καταργεί αντισυνταγματικά την αριθμητική πλειοψηφία των δασικών υπαλλήλων του δημοσίου στις ΕΠΕΑ καθιστώντας τες σκιώδεις και ανίσχυρες για την υποστήριξη των συμφερόντων του δημοσίου έναντι ιδιωτών και γενικότερα των δασών έναντι καταπατήσεων.
Αφαιρεί σημαντικές αρμοδιότητες από την Αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια από τις τοπικές κοινωνίες.
Αγνοεί τις αντιρρήσεις και τις σοβαρές ενστάσεις του συνόλου των περιβαλλοντικών οργανώσεων όπως η WWF και Greenpeace και επιστημονικών φορέων της χώρας τόσο επί του περιεχομένου του όσο και για τον περιορισμένο χρόνο που δόθηκε για διαβούλευση.
προστασία του περιβάλλοντος.
Το Νομοσχέδιο αντίκειται στη διεθνή, κοινοτική και εθνική νομοθεσία. Μεταξύ των άλλων:
Παραβιάζει Συνταγματικές διατάξεις, την Εθνική Νομοθεσία, Ευρωπαϊκές οδηγίες και
Διεθνείς συμβάσεις. Επιφέροντας ίσως μελλοντικά πρόστιμα που θα πληρωθούν από το Ελληνικό Δημόσιο.
Ανοίγει ο δρόμος για λατομεία, ξενοδοχεία και εξόρυξη υδρογονανθράκων σε περιοχές
Natura 2000 και επιπλέον καταργείται αντισυνταγματικά ακόμη και αυτό το δικαίωμα των ΟΤΑ να αποφασίζουν εάν θα δώσουν άδεια διέλευσης στις έρευνες για εξορύξεις υδρογονανθράκων στις δημοτικές τους εκτάσεις.
Υποβαθμίζει και υπονομεύει τη νομική προστασία του περιβάλλοντος, μέσα από την υποβάθμιση του ελεγκτικού ρόλου του Δημοσίου, μιας και οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) θα ελέγχονται από ιδιώτες «αξιολογητές» επιλεγμένους και αμειβόμενους από τον κάθε επενδυτή, γεγονός που καθιστά την όλη διαδικασία της αδειοδότησης αδιαφανή και διάτρητη θέτοντας μάλιστα ασφυκτικές προθεσμίες στο Δημόσιο για γνωμοδοτήσεις.
Υποβαθμίζονται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών που είναι
ανεξάρτητοι επιστημονικοί/περιβαλλοντικοί φορείς και γνωμοδοτούν για τα σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και τις ενδεχόμενες δραστηριότητες μέσα σε αυτές και αντικαθιστώνται με ένα μοντέλο αυστηρά ελεγχόμενο από το κεντρικό κράτος, χωρίς πραγματική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, των ΜΚΟ και της κοινωνίας
των πολιτών.
Προωθεί την αλόγιστη επέκταση των μεγάλων εταιρειών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), κυρίως των αιολικών, που έχουν ήδη προκαλέσει υποβάθμιση του περιβάλλοντος και οικονομική επιβάρυνση των καταναλωτών για την εξασφάλιση υπερκερδών των
επενδυτών. Η κατάργηση της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και οι υπόλοιπες “διευκολύνσεις” υπέρ των βιομηχανιών ΑΠΕ, όπως και ο καθορισμός χρήσεων γης στις περιοχές Natura, δημιουργούν τετελεσμένα πριν από την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ που έχει ανεπίτρεπτα καθυστερήσει και προκαταλαμβάνουν τις υπό εκπόνηση Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες για τις
προστατευόμενες περιοχές. Ευνοούνται πάλι οι μεγαλο-επενδυτές, δημιουργώντας διακρίσεις εις βάρος των μικρών αλλά και των ενεργειακών κοινοτήτων.
Αποδομεί τις λειτουργίες των δασικών υπηρεσιών, αφού ο νόμος καταργεί αντισυνταγματικά την αριθμητική πλειοψηφία των δασικών υπαλλήλων του δημοσίου στις ΕΠΕΑ καθιστώντας τες σκιώδεις και ανίσχυρες για την υποστήριξη των συμφερόντων του δημοσίου έναντι ιδιωτών και γενικότερα των δασών έναντι καταπατήσεων.
Αφαιρεί σημαντικές αρμοδιότητες από την Αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια από τις τοπικές κοινωνίες.
Αγνοεί τις αντιρρήσεις και τις σοβαρές ενστάσεις του συνόλου των περιβαλλοντικών οργανώσεων όπως η WWF και Greenpeace και επιστημονικών φορέων της χώρας τόσο επί του περιεχομένου του όσο και για τον περιορισμένο χρόνο που δόθηκε για διαβούλευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου