Ο «θρύλος» του Κάστρου της ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ και πως η οικογένεια Παλαιολόγου στο Βυζάντιο το ανακαίνισε!

 

Αν δεν φτάσετε στην άκρη της Κυπαρισσίας και δεν δείτε το φημισμένο Κάστρο των Γιγάντων, δεν έχετε φτάσει στο «πικ» των δυνατοτήτων σας. Πατήστε τα χώματα των Βυζαντινών και θαυμάστε τη δεσποτική θέα από το λιμάνι της Κυπαρισσίας στο γνωστό ως κάστρο της Αρκαδίας ή Κάστρο των Γιγάντων, όπως αναγράφεται από τον 13ο αιώνα στο περίφημο "Χρονικόν του Μορέως".

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

Ο τόπος όπως είναι φυσικό κατοικείται αδιάλειπτα από τα πανάρχαια χρόνια. Οι Βυζαντινοί στη θέση αρχαίας οχύρωσης έκτισαν το δικό τους κάστρο. Σύμφωνα με τη Μυθολογία, η Κυπαρισσία υπήρξε κτίσμα των «Γιγάντων», όπως περιγράφεται μέσα από προσωποποιήσεις των ορμών της θάλασσας. Οι  ονομαζόμενοι γίγαντες φαίνεται πως έχτισαν και την ακρόπολή της στην οποία πυργώθηκε το κατοπινό βυζαντινό φράγκικο κάστρο της. Ένα κάστρο χτισμένο με «κυκλώπεια» τείχη, με πέτρες μήκους 4μ. και πλάτους 1,64μ., και άλλες μήκους 1,38μ. και πλάτους 1,80μ. οι οποίες (λόγω του μεγέθους τους) ενέπνευσαν την ονομασία «κάστρο των Γιγάντων».

Το κάστρο στη μορφή που σώζεται σήμερα είναι Φράγκικο. Κτίστηκε στα θεμέλια ενός παλιότερου Βυζαντινού φρουρίου. Οι Φράγκοι το κράτησαν μέχρι το 1460, οπότε το κατέλαβαν οι Τούρκοι. Το κάστρο απελευθερώθηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση, αλλά οι ζημιές που προκλήθηκαν κατά τις μάχες εκείνης της περιόδου, μαζί και η φθορά του χρόνου, το κατέστρεψαν σχεδόν ολοσχερώς. Τα ύστερα χρόνια, το 1970, έγινε μια προσπάθεια αναστήλωσης και τότε κτίστηκε και ένα μικρό αμφιθέατρο, όπου το καλοκαίρι φιλοξενούνται καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Ενώ το νέο όνομα, «Αρκαδία», πιθανώς οφείλεται στην μετακίνηση- εγκατάσταση πληθυσμών από την Αρκαδία. Για την ιστορία, η Αρκαδία ήταν ένα από τα 12 κάστρα του Μοριά που αντιστάθηκαν στη Φραγκική εισβολή, και για τους δύο επόμενους περίπου αιώνες παραμένει υπό την κατοχή των Φράγκων ενώ το 1261 αποτελούσε ξεχωριστή Βαρονία.

Πώς θα σας φαινόταν να αναβιώσετε στη μνήμη σας την ιστορία των Παλαιολόγων με μια επίσκεψη στο φημισμένο κάστρο της Κυπαρισσίας; Καθώς το  1432, το Κάστρο περνάει στην κατοχή των Παλαιολόγων και ξανακυματίζει η σημαία με τον βυζαντινό αετό. Στα χρόνια αυτά, το φρούριο της Κυπαρισσίας ανακαινίζεται στα πλαίσια της οργάνωσης των παράκτιων περιοχών της Βυζαντινής επικράτειας. Στις 4 γωνίες του φρουρίου χτίζονται προπύργια, ένα εκ των οποίων άντεξε στο πέρασμα των αιώνων και είναι ο πύργος της ανατολικής πλευράς, ο οποίος φέρει το όνομα «Πύργος του Ιουστινιανού». Η μυθολογία θέλει στους «Γίγαντες» να χτίζουν το κάστρο τους στο ύψωμα αυτό του Ιουστινιανού, επειδή το εξέλαβαν ως εγγυητήριο επιτυχίας. Ήδη από την Μυκηναϊκή εποχή, το κάστρο γνώρισε μεγάλη ακμή κατά την ελληνιστική περίοδο, ενώ στην θέση που βρίσκεται σήμερα το κάστρο βρισκόταν η αρχαία ακρόπολη. Πάνω σε αυτή την αρχαία πόλη κτίστηκε Βυζαντινό φρούριο.

Στους αιώνες που ακολουθούν, καθώς το κάστρο της Κυπαρισσίας δέχεται πολλές καταστροφές και ανακατασκευές από τους κατακτητές, Τούρκους και Ενετούς, προσλαμβάνει μια παλίμψηστη ταυτότητα επιδράσεων και ιστορικών συγκυριών. Οπότε, συνδυάστε ιστορία με πελοποννησιακή γαστρονομία και μεταβείτε στην Κυπαρισσία για απλό άγριο θυμάρι και άγριο σκόρδο, για αλμυρήθρες ή σπαράγγια και καγιανά με ταλαγάνι καθώς και για καπνιστό χοιρινό και λουκάνικο με πορτοκάλι αλλά και για σαλάτα με λαλάγγια και σφέλλα. Για το τέλος, ένα σφηνάκι μαστίχα με φράουλα σας απογειώνει!