ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Επίτιμος Υπαρχηγός ΕΛ.ΑΣ. ε.α.
Η ευφυΐα είναι υπέροχο προσόν, το ευφυολόγημα είναι ωραίο. Η τόλμη είναι επίσης σπουδαίο προσόν.
Η πανουργία είναι επίσης ελάσσων, αλλά ωραία. Η σύνεση, έλεγε ο kromwejj είναι η ηγετική αρετή.
Η φιλαλαλήθεια και η Χρηστότητα είναι απλές και ευγενείς, η σκεπτικότητα και η διακριτική κολακεία είναι εκλεπτυσμένες και ωραίες.
Η ευπροσηγορία είναι η ομορφιά της αρετής.
Στο μέτρο που είναι ανιδιοτελής, η υπηρετικότητα είναι ευγενές χαρακτηριστικό.
Η ευπρέπεια και η κοσμιότητα είναι ωραίες.
Οι υπέροχες ιδιότητες εμπνέουν τον σεβασμό, οι ωραίες ιδιότητες την συμπάθεια.
Αυτοί που επιθυμούν κυρίως το ωραίο, δεν συγχρωτίζονται πάρα μόνο με εύχαρεις, προσηνείς και ευπρεπείς εταίρους, περιμένοντας να βρεθούν σε δυσχερή θέση για ν' αρχίσουν να αναζητούν ειλικρινείς, σοβαρούς και σταθερούς φίλους.
Από την άλλη, η μεγάλη εκτίμηση και ο θαυμασμός καθιστούν αδύνατη την οικειότητα.
Όσοι συγκεράζουν τα δύο είδη αισθημάτων, διαπιστώνουν ότι η συγκίνηση του υπέροχου, είναι πιο έντονη απ' αυτήν του ωραίου, αλλά στον βαθμό που δεν εναλλάσσεται με την τελευταία ή δεν συνοδεύει, εξαντλείται και δεν μπορεί να παραταθεί επί μακρόν, μας λέει ο ΕΜ. ΚΑΝΤ.
Με τον όρο "ιδιότητα του χαρακτήρα" εννοούμε την ύπαρξη μιας καθορισμένης μορφής έκφρασης της ψυχής ενός ανθρώπου, που καταπιάνεται με τα προβλήματα της ζωής.
Ο χαρακτήρας λοιπόν είναι κατά βάση έννοια που διαθέτει και κοινωνικό περιεχόμενο.
Δεν μπορεί να γίνει λόγος για χαρακτήρα, παρά μόνο όσον αφορά στις σχέσεις του ανθρώπου με τους συνανθρώπους του, με το περιβάλλον.
Ο χαρακτήρας θεωρείται ως η ψυχική τοποθέτηση, δηλαδή ως ο τρόπος που ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει το περιβάλλον του.
Είναι η γραμμή προσανατολισμού του, που αποτελεί την βάση της τάσης του προς επιβολή. Η τάση αυτή είναι συνδεδεμένη με το κοινωνικό συναίσθημα, ήτοι το συναίσθημα της κοινωνικής συμβίωσης.
Οι αντιλήψεις που έχουμε για τον άνθρωπο περνούν μέσα από τη μεταφυσική, κι αποτελούνται από τόσα πολλά και τόσο ακαθόριστα στοιχεία, που δύσκολα μπορούμε να διαλέξουμε ανάμεσα τους εκείνα που μας αρέσουν.
Στις αντιλήψεις αυτές δεσπόζει η άποψη πως ο άνθρωπος ποικίλει ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τα αισθήματά του.
Καθένας μας είναι μια συνοδεία από έννοιες, που στη μέση της βαδίζει ασύλληπτη η πραγματικότητα.
Η άγνοια μας είναι πραγματικά πολύ μεγάλη.
Απόδειξη, ότι τα πιο πολλά ζητήματα κι ερωτήματα που υποβάλλονται σε εκείνους που ασχολούνται, με τη μελέτη του ανθρώπου, παραμένουν αναπάντητα.
Αγνοούμε ποια είναι η φύση της διάρκειας της ανθρώπινης ύπαρξης, του ψυχολογικού και του φυσιολογικού χρόνου. Ξέρουμε ότι αποτελούμε ένα σύνολο από ιστούς, όργανα, υγρά και συνείδηση.
Οι σχέσεις μας ανάμεσα στα εγκεφαλικά κύτταρα και στη συνείδησή μας παραμένουν ακόμη ένα μυστήριο, ενώ δεν γνωρίζουμε επαρκώς την φυσιολογία αυτών των κυττάρων.
Μέχρι ποιου σημείου μπορούμε να μεταβάλουμε τον οργανισμό μας, με τη δύναμη της θέλησης : Ποιά επεξεργασία έχει στο πνεύμα η κατάσταση των οργάνων του σώματος;
Πως μπορούν τα σωματικά και τα διανοητικά χαρακτηριστικά που το κάθε άτομο κληρονομεί από τους γονείς του να μεταβληθούν από τον τρόπο της ζωής του, από τις χημικές ουσίες των τροφίμων, από το κλίμα, την πειθαρχία, τη φυσιολογία και την ηθική;
Ποιός είναι ο ρόλος της πνευματικής, ηθικής, αισθητικής και μεταφυσικής λειτουργίας;
Ποιος είναι ο ρόλος επίσης του θρησκευτικού και αισθησιακού συναισθήματος;
Αγνοούμε επιπλέον ποιό περιβάλλον είναι περισσότερο πρόσφορο, για την ανάπτυξη του πολιτισμένου ανθρώπου, στον υπέρτατο βαθμό.
Ο χαρακτήρας επηρεάζεται από τις φυσικές καταβολές και την εκπαίδευση.
Ο Αριστοτέλης υποστήριξε ότι η "φύσις", το "ήθος" και ο λόγος", καθορίζουν τον ανθρώπινο χαρακτήρα.
Μπορούμε να τις συγκρινουμε με μια κατευθυντήρια γραμμή που συνδέεται με το άτομο και του επιτρέπει, χωρίς πολύ σκέψη να εκδηλώνει σε κάθε περίπτωση, την ξεχωριστή του προσωπικότητα.
Οι ιδιότητες του χαρακτήρα αποκτώνται από πολύ νωρίς, ώστε να εκφράσουν μια ορισμένη συμπεριφορά του ατόμου.
Σχετικά με τα ψυχικά φαινόμενα, όσα αφορούν τη διαμόρφωση των ιδιοτήτων του χαρακτήρα, πρέπει να αρνηθούμε αποφασιστικά την αρχή της κληρονομικότητας.
Αν βρίσκουμε κοινά χαρακτηριστικά σε μια ολόκληρη οικογένεια, σε ένα λαό ή σε μια φυλή, αυτό οφείλεται απλά και μόνο στο γεγονός, ότι ένας μιμείται τον άλλον και αναπτύσσει ιδιότητες, που βλέπει στους άλλους.
Σε όσους υποστηρίζουν ότι τα παιδιά μοιάζουν πολύ συχνά με τους γονείς τους, υποστηρίζεται ότι το παιδί προσπαθώντας να επιβληθεί, μιμείται ένα πρότυπο από το περιβάλλον του, που κι αυτό προσπαθεί με τη σειρά του να επιβληθεί ή το έχει ήδη κατορθώσει.
Κάθε γενεά διαμορφώνεται έτσι με αυτόν τον τρόπο, παίρνοντας δηλαδή ως παραδείγματα την προηγούμενη και παλεύοντας με τις δυσχέρειες που προκαλεί η τάση επιβολής. Εν τέλει στις πιο δύσκολες περιστάσεις, μένει προσκολλημένη σε ότι έμαθε.
Οι περισσότεροι επιστήμονες της συμπεριφοράς συμφωνούν στη διαπίστωση ότι οι εμπειρίες που ο καθένας αποκτά μέσα στις δύο (2) πρώτες δεκαετίες της ζωής, συμβάλλουν καθοριστικά στην παγίωση σταθερών τρόπων σκέψης, συναισθηματικών αντιδράσεων και συμπεριφοράς.
Σας ευχαριστώ
Δημήτριος Μητρόπουλος.
" Αναδιφήσεις στην Ιστορία , για να μη σβήσει
το καντήλι της μνήμης."
12-6-1798. Θάνατος του Ρήγα Φεραίου.
Με τα λόγια "Λύσσαξε Τούρκε! δεν εξαλείφει με ημάς τον σπόρο της ελευθερίας, οι εκδικηταί μας γρήγορα θ' αναστηλώσουν", ξεψύχησε ο Ρήγας.
Αιχμαλωτίστηκε από την αυστριακή αστυνομία και παραδόθηκε στον Πασά του Βελιγραδίου, όπου και φυλακίστηκε με άλλους οκτώ συντρόφους του.
Αφού βασανίστηκαν πολύ, δολοφονήθηκαν δια στραγγαλισμού και τα πτώματά τους ερρίφθησαν στον Δούναβη ποταμό.
7-6-1821.
Έπεσε στο Δραγατσάνι της Μολδαβίας, το πρώτο ένοπλο τακτικό τμήμα, ο Ιερός Λόχος.
Είχε συγκροτηθεί από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Αυτοί οι "Ρομαντικοί μαχητές της ελευθερίας", που οι περισσότεροι ήταν μαθητές και σπουδαστές των ελληνικών κοινοτήτων των παραδουνάβιων περιοχών και ρωσικών πόλεων, κατετάγησαν στις τάξεις του Αλέξανδρου Υψηλάντη, με την κύρηξη της επανάστασης του 1821.
Στις 7 Ιουνίου, στο Δραγατσάνι, ένα μικρό και ασήμαντο χωριό, από τους 373 Ιερολοχίτες που πολέμησαν, οι 160 έπεσαν νεκροί, ηρωικώς μαχόμενοι, 200 περίπου διεσώθησαν, ενώ 30 αιχμαλωτίστηκαν και οδηγήθηκαν στην Πόλι, όπου εφονεύθησαν.
Σύνθημά τους ήταν το "Ευκόλως οι Έλληνες δεν παραδίδονται...!"
Στο Εθνικό μουσείο Αθηνών, φυλάσσονται μια Στολή Ιερολοχίτου και η λόγχη, στον κοντό της οποίας φερόταν η τιμώμενη Σημαία του λόχου.
6-6-1822. Πυρπόληση της Τουρκικής Ναυαρχίδος από τον Κων/νο Κανάρη.
"Απόψε Κωσταντή, θα πεθάνεις, είπα στον εαυτό μου", αναφέρει ο γενναίος πυρπολητής.
Και μ' αυτή την απόφαση του θανάτου, κατάφερε ο θαλασσόλυκος ναύαρχος το τολμηρό εγχείρημα της Πυρπόλησης της Τουρκικής Ναυαρχίδος στη Χίο.
20-6-1824. Η καταστροφή των Ψαρών, από τους Τούρκους.
Υπήρξε, το αποκορύφωμα των συμφορών στις ελληνικές θάλασσες.
Όταν ο Τουρκικός στόλος έφτασε στο νησί, οι νησιώτες ήταν μόνοι τους, με μοναδικό υπερασπιστή τον ναύαρχο Αποστόλη Νικολή.
Οι Τούρκοι διέθεταν 100 πλοία και 10.000 στρατό...
Η καταστροφή του νησιού υπήρξε ολοσχερής.
Έπεσαν νεκροί 4.000 Ψαριανοί και σώθηκαν ως πρόσφυγες μόνο 10.000. Το νησί έγινε....." Ολόμαυρη ράχη. "
1-6-1825. Πτώση της Τριπολιτσάς.
Με αρχηστράτηγο τον Κολοκοτρώνη ο οποίος ήταν ενισχυμένος από την αγάπη και εμπιστοσύνη του λαού, ενισχήθηκε η άμυνα της Τριπολιτσάς.
Συγκέντρωσε, έξι χιλιάδες πολεμιστές και έθεσε σε ηγετικές θέσεις τους :
Δημήτριο Υψηλάντη και Μακρυγιάννη.
Όμως, ο Ιμπραήμ ήταν κατά πολύ ισχυρότερος και έτσι κατάφερε με κεραυνοβόλο και άψογη από στρατιωτική άποψη προέλαση να καταλάβει την Τρίπολη.
11-6-1835. Πέθανε ο πυρπολητής Ανδρέας Μιαούλης.
Σε ηλικία 66 ετών.
Προερχόταν από οικογένεια ταπεινής καταγωγής, αλλά με τον παράτολμο χαρακτήρα του κατάφερε να απόκτηση μεγάλη περιουσία και να διακριθεί στην τοπική κοινωνία της Ύδρας.
Σύνθημά του ήταν :
"Με τη βοήθεια του Σταυρού επιτεθείτε".
Ετάφη στον Πειραιά, στην "ακτή Μιαούλη", για να θυμόμαστε έτσι τα κατορθώματά του.... κι εκείνον.
21-6-1913. Η νικηφόρα μάχη του Κιλκίς.
Οι Βούλγαροι χωρίς ουσιαστικά να κηρύξουν τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδος, από τις 17 Ιουνίου με επικεφαλής τον στρατηγό Ιβάνωφ σχεδίαζαν την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, έχοντας ως ορμητήριο το Κιλκίς.
Είχαν οχειρώσει την πόλι με τα πλέον σύγχρονα οχυρωματικά τέλεια μέσα και διέθεταν 46 τάγματα πεζικού, 12 πυροβολαρχίες και 1 σύνταγμα ιππικού.
Στη Μπαλτζά, το σημερινό Μελισσοχώρι, ο Αρχιστράτηγος, Βασιλέας Κωνσταντίνος, είχε εγκατεστημένο το αρχηγείο του και μαζί με τον Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ήταν αποφασισμένοι και συγχρονισμένοι στη σκέψη του Σολωμού :
"Πέφτουμ' εμείς, το έργο μας, για τη Πατρίδα μένει".
Με τις εντολές τους ο άρτια οργανωμένους ελληνικός στρατός, κατάφερε σε μια μόνο ημέρα να κυριεύση τη μείζονα περιοχή από Σκεπαστό Άσσηρο - Μάνδρες - Γαλλικό - Ξυλοκερατιά - Γυναικόκαστρο - Γευγελή - Ευζώνους – Αργυρούπολη – Ακροποταμιά - Κρηστώνα και να φτάσει απέναντι στο Κιλκίς.
Η Ελληνική λόγχη εθριάμβευσε... Ο εχθρός ετράπη σε φυγή, αντιλαμβανόμενος τον μάταιο του αγώνα.
Στο Κιλκίς η Μακεδονία κέρδισε τη Λευτεριά της.
19-6-1913. Η απελευθέρωση των Σερρών.
Η πόλις πανηγυρίζει, διότι, μετά από επτά αιώνες σκλαβιάς είναι και πάλι ελεύθερη.
Οι Βούλγαροι φεύγοντας κατέκαψαν την πόλι και την γύρω περιοχή. 100 νεκροί και 4050 καμένα σπίτια, ο τραγικός απολογισμός.
Η λεβέντικη ψυχή του Έλληνα Φαντάρου με δύναμι, θάρρος, πείσμα και πατριωτικό φρόνημα, θα επιτύχει το δύσκολο εγχείρημα της απελευθέρωσης και της υπόλοιπης Ανατολικής Μακεδονίας.
"Σήμερα καταργείται για πάντα η δουλεία επτά αιώνων και τελείται το Εθνικό Πάσχα των Σερραίων", θα προσφωνήσει, ο Ηρωϊκός Μητροπολίτης Απόστολος.
10-6-1944 :
Το ολοκαύτωμα του Διστόμου - Λειβαδιάς.
223 κάτοικοι κάθε ηλικίας, θανατώθηκαν από τους Ναζί, στο Δίστομο.
"Πάνω σε τούτο το μικρό χωριό άφησαν οι Ούνοι να ξεχυθεί όλη τους η κτηνωδία που φώλιαζε μέσα τους....."
Η έκθεση του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ανέφερε, ότι "τα σφαγέντα παιδιά υπολογίζονται σε 50% - 60% των σφαγιασθέντων.
Στο Δίστομο τα πτώματα ετάφησαν σε τάφους κοινούς, εντός των κήπων των οικιών ".
Η θυσία τους, είναι ακόμη ένα σύμβολο αιώνιο αγώνων και θυσιών, για την ελευθερία.
Πηγη : Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό "Λυδια".
Σας ευχαριστώ.
Δημήτριος Μητρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου