Ολοένα και πιο προσφιλής γίνεται στους παραγωγούς της Τριφυλίας η υδροπονική καλλιέργεια, σε μια περιοχή-πρότυπο θερμοκηπιακών καλλιεργειών. Όπως εξηγεί στην «ΥΧ» ο Κώστας Θεοδωρόπουλος, από τη «Γεωργική Ανάπτυξη ΑΕΕ» που ασχολείται τουλάχιστον 15 χρόνια με την υδροπονική καλλιέργεια, «την τελευταία δεκαπενταετία έχουν πολλαπλασιαστεί τα στρέμματα που χρησιμοποιούνται για υδροπονική καλλιέργεια και υπολογίζω ότι πρέπει να έχουν φθάσει τα 200-250 στρέμματα. Αρκετοί παραγωγοί εξοικειώνονται με αυτόν τον τρόπο καλλιέργειας, ενώ μέσω των πανεπιστημίων αναπτύχθηκε μία τεχνογνωσία που ανταποκρίνεται στις τοπικές συνθήκες καλλιέργειας. Εμείς στο ξεκίνημα πήραμε από τους Ολλανδούς και στη συνέχεια αποκτήσαμε τη δική μας τεχνογνωσία, που είναι απόλυτα χρήσιμη για όλους μας».
Όπως υπογραμμίζει, «το συγκριτικό πλεονέκτημα της υδροπονίας είναι η αύξηση της παραγωγικότητας ανά στρέμμα, που φτάνει το 30%». Η κύρια καλλιέργεια αφορά κυρίως αγγούρια και ντομάτες. «Η ντομάτα και το αγγούρι ψηλώνουν αρκετά, αλλά οι κορμοί τους μπορούν και ξαπλώνουν στο έδαφος, σε αντίθεση με τη μελιτζάνα και την πιπεριά, που πρέπει να ψηλώνουν συνέχεια, διεκδικώντας 4-5 μέτρα ύψος στο θερμοκήπιο», σημειώνει ο κ. Θεοδωρόπουλος. Όσον αφορά τις ποιοτικές διαφορές, αναφέρει ότι «στην υδροπονία τα φυτοπροστατευτικά προϊόντα και οι παρεμβάσεις στο έδαφος είναι μειωμένα. Επίσης, από άποψη οργανοληπτικών συστατικών, στο τελικό προϊόν έχουμε καλύτερη ποιότητα, αφού έχουμε τις λιγότερες επεμβάσεις».
Από την πλευρά της ΔΑΟΚ Τριφυλίας, ο Αντώνης Παρασκευόπουλος τονίζει ότι οι υδροπονικές καλλιέργειες καταλαμβάνουν το 8%-10% της συνολικής θερμοκηπιακής καλλιέργειας, δηλαδή περίπου 220 στρέμματα με κύριες παραγωγές ντομάτα, αγγούρι και λιγότερες πιπεριές. «Ένα από τα προβλήματα είναι ο πολυκερματισμός, που δεν επιτρέπει τη δημιουργία μεγάλων μονάδων θερμοκηπίων, ενώ σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η έλλειψη εξειδικευμένων συμβούλων», υπογραμμίζει ο κ. Παρασκευόπουλος. «Άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα είναι η διαχείριση των υποστρωμάτων που δεν υπηρετείται μερικές φορές στον σωστό χρόνο, λόγω της αύξησης του κόστους αντικατάστασής τους. Η μη αντικατάσταση των υποστρωμάτων υποβαθμίζει την ποιότητα και βοηθά στην ανάπτυξη παθογόνων. Είναι σαφές ότι οι μεγάλες ηλικίες δεν ανταποκρίνονται με θετικό τρόπο στη χρήση της ευφυούς γεωργίας και αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο για τη διαχείριση των καλλιεργειών», προσθέτει. Όπως ξεκαθαρίζει, πρέπει να ληφθεί υπόψη η αύξηση της παραγωγικότητας, η αναβάθμιση της ποιότητας και τα μειωμένα προβλήματα φυτοπροστασίας. «Η αντιμετώπιση των προβλημάτων θα οδηγήσει στην αύξηση των θερμοκηπίων με υδροπονική καλλιέργεια», καταλήγει. ΠΗΓΗ Υπαιθρος χώρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου