Περιφερειακό Επιμελητηριακό Συμβούλιο Πελοποννήσου: ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ Η ΕΛΑΙΟΛΑΠΡΑΓΩΓΗ ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΑ

 Αποδέκτες της επιστολής οι Χρήστος Σταϊκούρας Υπουργός Οικονομικών, Κωνσταντίνος Σκρέκας Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γεώργιος Γεωργαντάς Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Άδωνις Γεωργιάδης Υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων. Επίσης κοινοποιήθηκε στους βουλευτές της Πελοποννήσου, τον Περιφερειάρχη τα ΚΕΕΕ/Επιμελητήρια της Χώρας και την ΓΣΕΒΕΕ-ΕΣΕΕ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ

“Αξιότιμοι κύριοι Υπουργοί,

Η ενεργειακή κρίση που βιώνουμε επιφέρει αρνητικά αποτελέσματα στην οικονομία. Με την παρούσα επιστολή μας θέλουμε να επισημάνουμε τους σοβαρούς κινδύνους που εγκυμονεί η κρίση αυτή για τον κλάδο παραγωγής του εθνικού μας προϊόντος, του ελαιολάδου. Είναι γνωστή η μεγάλη οικονομική και κοινωνική σημασία της παραγωγής και εξαγωγής αυτού του προϊόντος, αφού συμβάλει σημαντικά στο ΑΕΠ της χώρας μας,  με περίπου 1 δις ευρώ,  είναι άμεσα εξαγώγιμο και συμβάλει θετικά στο εμπορικό ισοζύγιο. Συμβάλει, επίσης, στο εισόδημα 500.000 περίπου ιδιοκτητών ελαιόδεντρων,  1.300 ελαιοτριβείων, 32 Πυρηνελαιουργείων και περίπου 600 τυποποιητηρίων, καθώς επίσης και του ανθρώπινου δυναμικού που εργάζεται στους ελαιώνες και στις ανωτέρω επιχειρήσεις. Η χώρα μας είναι η 3η σε μέγεθος χώρα παραγωγής ελαιολάδου στον κόσμο, με μέσο όρο παραγωγής 300.000  τόνους  ανά έτος. Φέτος η παραγωγή αναμένεται να είναι αυξημένη κατά 30.000 τόνους.

Τα ελαιοτριβεία λειτουργούν εποχικά και η ελαιοκομική περίοδος έχει ξεκινήσει σε μια συγκυρία αρνητική, αναφορικά με τα έξοδα λειτουργίας τους και ιδιαίτερα το ενεργειακό κόστος, που θα τα οδηγήσει σε αδιέξοδο στο οποίο θα συμπαρασείρουν αγρότες και όλες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά που στηρίζονται στη δική τους παραγωγή εντός της παραγωγικής αλυσίδας, γεγονός που θα έχει επιπτώσεις συνολικά στην οικονομία της χώρας μας. Συγκεκριμένα:

• Έως το 2019, το πραγματικό ενεργειακό κόστος για τα Γ22 βιοτεχνικά Τιμολόγια, όπως αυτά των ελαιοτριβείων, τα οποία έχουν συμφωνημένη ισχύ μεγαλύτερη από 35 KVA, πριν τις αυξήσεις, ήταν 0,078 €/KWh. (στο παράδειγμα χρησιμοποιείται η τιμή ενός αντιπροσωπευτικού Παρόχου τον Δεκέμβριο 2019)
• Μετά τον υπολογισμό της απαραίτητης ενέργειας σε KWh αλλά και των λοιπών ρυθμιζόμενων χρεώσεων (ΔΕΔΔΗΕ κλπ.) για την παραγωγή ενός τόνου ελαιοκάρπου, το κόστος ρεύματος σε ευρώ έως το 2019 για ένα ελαιοτριβείο ανά τόνο παραγόμενου ελαιόκαρπου, προκύπτει ότι ήταν περίπου 10 ευρώ ο τόνος.
• Σήμερα το ενεργειακό κόστος έχει εκτιναχθεί σε 0,80 €/KWh. Υπολογιζόμενης της επιδότησης, η οποία για το μήνα Σεπτέμβριο  ήταν 0,34 €/KWh,  η τελική τιμή είναι περίπου  0,80 – 0,34 = 0,46 €/KWh   (στο παράδειγμα χρησιμοποιείται η τιμή ενός αντιπροσωπευτικού Παρόχου ). Σημειώνεται ότι υπάρχουν και πάροχοι όπου η τελική τιμή μετά την επιδότηση έφτασε έως 0,60€/KWh. Έτσι, σήμερα μετά την αύξηση των τιμολογίων ρεύματος, το κόστος για ένα ελαιοτριβείο,  ανά  τόνο παραγόμενου ελαιόκαρπου θα κυμαίνεται από 10 εύρω που ήταν το 2019  σε  60 έως 80 ευρώ ο τόνος, ανάλογα με τον πάροχο ηλεκτρικής ενέργειας. Η μεταβολή αυτή είναι της τάξεως από 600% έως 700%  χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η αύξηση στις ρυθμιζόμενες χρεώσεις (ΔΕΔΔΗΕ κ.λπ.) αφού υπολογίζεται μόνο η αύξηση στην  καταναλισκόμενη  ενέργεια (Kwh).
• Έως το 2019 ο μέσος όρος αμοιβής ενός ελαιοτριβείου ήταν περίπου 70€ ανά τόνο ελαιόκαρπου (συμπεριλαμβανομένων όλων των εξόδων). Με τις σημερινές αυξήσεις στο κόστος ενέργειας η αμοιβή του ελαιοτριβείου, (χωρίς να υπολογιστεί καμία άλλη αύξηση πχ σε υλικά, εργατικά κλπ), θα πρέπει να αυξηθεί από 130 έως 150 ευρώ ανά τόνο ελαιόκαρπου κι αν υπολογιστούν και οι υπόλοιπες αυξήσεις το  εκθλιπτικό δικαίωμα θα πρέπει να φθάσει έως 180€ ανά τόνο ελαιοκάρπου, το οποίο σε τιμές παραγόμενου ελαιολάδου θα προσεγγίσει ποσοστό άνω του 25% με 30 %, αμοιβή που ο παραγωγός θα αδυνατεί να καταβάλει  αφού το εισόδημα που θα αντλήσει από την πώληση του ελαιολάδου θα φθάσει οριακά να καλύψει τα δικά του έξοδα συγκομιδής. Αυτό ενέχει τον σοβαρό κίνδυνο να μην συγκομιστούν μεγάλες ποσότητες ελαιοκάρπου.

Προσθέτοντας στα ανωτέρω και τα λοιπά προβλήματα του κλάδου όπως η έλλειψη εργατικών χεριών, τα υψηλά ημερομίσθια  και το κόστος παραγωγής τόσο στο χωράφι όσο και στο ελαιοτριβείο οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο για την παραγωγή και προώθηση του βασικού προϊόντος της ελληνικής οικονομίας με όλα τα παρελκόμενα για την συνολική μας οικονομία και την τύχη αγροτών και επαγγελματιών του κλάδου.