Για έντονο αγοραστικό ενδιαφέρον που ανεβάζει τις τιμές γράψαμε την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά αυτά που συμβαίνουν φέτος στην αγορά ξεπερνούν σε επιστημονική φαντασία ακόμη και τον… Ιούλιο Βερν. Από Πέμπτη 1/12, σε όλα τα ελαιοπαραγωγικά κέντρα επικρατεί αγοραστικό αμόκ, τα περσινά (!) ισπανικά “έξτρα” έπιασαν τα 5,5€, ο βιομηχανικός άσσος τα 5€, οπότε το 4,901 για το Π.Ο.Π. Σητείας στη Σκοπή ή το 5,03 στη Συκιά της Λακωνίας μοιάζουν να φαίνονται “λίγα”. Στη Δυτική Πελοπόννησο (Μεσσηνία, Ηλεία) η τιμή παραγωγού ξεπερνά τα 4,60€/κιλό, ενώ στην Κεντρική Ελλάδα έχουν σχεδόν εξισωθεί οι τιμές των διαφόρων ποιοτικών κατηγοριών και όλα πια θεωρούνται σαν “λάδια”. Αποτέλεσμα, λαμπάντε να μην υπάρχουν ή να υπάρχουν μόνο “πατσαλιασμένα” ώστε να προβιβαστούν σε παρθένα και σε έξτρα ακόμα.
Η ανισορροπία της αγοράς επιτείνεται από την έλλειψη βυτίων με αποτέλεσμα ακόμη και κλεισμένες συμφωνίες να μένουν ανεκτέλεστες ενώ στο μεταξύ οι τιμές να έχουν ξεπεραστεί από το διαρκές ανοδικό κύμα.
Προφανώς όλα αυτά δημιουργούν μια ονειρική κατάσταση ευφορίας για τους ελαιοπαραγωγούς αφήνοντας όλα τα δύσκολα ερωτήματα στους επόμενους κρίκους της αλυσίδας, δηλαδή τους ελαιοτριβείς, εμπόρους και μεσίτες, τυποποιητές, με τελικό παρονομαστή τον καταναλωτή, ειδικά αυτόν που θα αναζητήσει ένα καλό, αυθεντικό έξτρα παρθένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου