ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ
Του Σωτήρη Βλάχου
Αμέτρητες είναι οι ανοικτές πληγές στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Πολλές από τις οποίες η σημερινή κυβέρνηση της δεξιάς υποσχέθηκε να αντιμετωπίσει.
Οι καθυστερήσεις αλλά και η εγκατάλειψη συνεχίζονται. Οι άνθρωποι και ο πολιτισμός υπόκεινται τις συνέπειες.
Όταν τα πράγματα φτάσουν στο δια ταύτα, οι νεοφιλελεύθεροι καταφεύγουν στη δικαιολογία των κόστων -δεν υπάρχει λεφτόδεντρο.
Έλα όμως που υπάρχει αλλά ανθίζει μόνο σε ιδιωτικούς λογαριασμούς σε φορολογικούς παραδείσους
ΤΕΡΑΣΤΙΑΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΕΡΓΑ
Τα έργα που εκκρεμούν έχουν τεράστια σημασία για τη ζωή των ανθρώπων και τον πολιτισμό.
- Οδικός άξονας Πύργου, Καλού Νερού, Τσακώνας.
- Οδικός Άξονας Καλαμάτας-Ριζόμυλου-Πύλου-Μεθώνης.
- Οδικός άξονας Ριζόμυλου – Κορώνης.
Με εξαίρεση τον τρίτο άξονα, που εργασίες έχουν προχωρήσει σε κάποιο βαθμό, οι πρώτοι δύο βρίσκονται ακόμα σε στασιμότητα.
Χώροι παγκόσμιας κληρονομιάς και αξίας, όπως η Πύλος και η Μεθώνη, αλλά και οι υπόλοιποι που αποτελούν πλούτο φυσικής ομορφιάς, βρίσκονται ακόμα στη μοίρα οδικών δικτύων που αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα για να αποφασίσεις το ταξίδι.
Στην αρχαία Μεσσήνη έχει πλήρως αποκαλυφθεί μια πόλη που εντυπωσιάζει -δεν ξέρουμε αν αυτή η λέξη είναι αρκετή για να αποδώσει το συναίσθημα.
Χώροι λατρείας, Δημόσια λουτρά, θέατρα, γυμναστήρια, αποχετευτικό και ύδρευση για όλους, 2500 σχεδόν χιλιάδες χρόνια πριν.
Ανοίγοντας το διαδίκτυο μετά την επίσκεψη στο χώρο, δικαιώνεσαι για τον θαυμασμό που ένοιωσες. Μια σειρά εκτιμήσεις εξισώνουν την πολιτιστική αξία της αρχαίας Μεσσήνης με αυτήν του Παρθενώνα – μια μάλιστα τη θεωρεί ανώτερη.
Η ΕΕ χρηματοδότησε τα έργα και το ελληνικό κράτος δεν έχει ακόμα βάλει ούτε στους προγραμματισμούς του την κατασκευή οδικού δίκτυου κάποιων χιλιομέτρων που να ανταποκρίνεται στην περίπτωση.
Δεν είναι όμως μόνο αυτά τα έργα που εκκρεμούν. Μόνο στα επείγοντα και απολύτως απαραίτητα, θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριληφθούν η αναβάθμιση του Διεθνούς Αερολιμένα Καλαμάτας, τα λιμάνια Καλαμάτας και Κυπαρισσίας, η επαναλειτουργία έστω και μερική του Σιδηροδρομικού δικτύου, το καταστραμμένο, απαρχαιωμένο και επικίνδυνο οδικό δίκτυο που συνδέει πόλεις και χωριά του νομού Μεσσηνίας.
Αυτά, για να μην αναφερθούμε σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που πήρε όλα τα εύσημα από όλους τους επισήμους όταν στήριξε τη ζωή με το ξέσπασμα της πανδημίας και τώρα ξεκινά ξανά το ξήλωμα και η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του.
Θα σταθούμε για την ώρα, μόνο στα οδικά δίκτυα. Με έμφαση αυτά που ενώνουν τις πόλεις της Πελοποννήσου και δίνουν πρόσβαση στην υπόλοιπη Ελλάδα και στον κόσμο σε χώρους παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς -Πύλος, Μεθώνη, Κορώνη, Αρχαία Μεσσήνη.
Τα δίκτυα αυτά δεν αποτέλεσαν ποτέ προτεραιότητα για το σύγχρονο ελληνικό κράτος.
Δεν ξέρουμε αν υπάρχει ακόμα και ως σκέψη η προστασία από τον άμεσο κίνδυνο να κατεδαφιστούν οποιαδήποτε στιγμή μπροστά στα μάτια μας, θησαυροί όπως το Κάστρο της Μεθώνης.
ΤΑΞΙΚΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
Για πάνω από δυόμιση χιλιάδες χρόνια υπάρχουν ταξικές κοινωνίες. Στις οποίες τα συμφέροντα των αρχόντων είχαν προτεραιότητα απέναντι στα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου, ή και έρχονταν σε κάθετη αντίθεση με αυτά.
Όμως ο πολιτισμός δεν γινόταν θυσία στο βωμό της εξυπηρέτησης των ταξικών συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης.
Πριν δυόμιση και πάλι περίπου χιλιάδες χρόνια, ο Ικτίνος, ο ίδιος που έκτισε τον Παρθενώνα, θυσίασε 20 χρόνια για να κτίσει το μνημείο του Επικούριου Απόλλωνα στη Πελοπόννησο, σε υψόμετρο 1100 περίπου μέτρων κάτω από υλικές δυνατότητες που το καθιστούσαν ένα τρομακτικά δύσκολο εγχείρημα.
Ήταν τεράστιων κόστων έργο για τις τάξεις που το χρηματοδοτούσαν, που αφαιρούσε τεράστια ποσά από τον προσωπικό πλούτο.
Το έκαναν όμως αφήνοντας ως κληρονομιά ένα μικρό Παρθενώνα, με κάθε έννοια της λέξης.
Ακόμα και στη Φεουδαρχία, την τόσο σκληρή εποχή, δεν υπήρχε μόνο το στυγνό κέρδος.
Ο καπιταλισμός αφαίρεσε από όλα κάθε άλλη αξία εκτός από τη χρηματική.
«Έσπασε χωρίς οίκτο τους πολυποίκιλους φεουδαρχικούς δεσμούς που συνδέανε τον άνθρωπο με τους φυσικούς ανώτερους του και δεν άφησε κανέναν άλλο δεσμό ανάμεσα σε άνθρωπο και σε άνθρωπο, εκτός από το γυμνό συμφέρον, από την αναίσθητη "πληρωμή τοις μετρητοίς"... (Καρλ Μαρξ - Φρήντριχ Ενγκελς: Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου