ΑΦΙΕΡΩΜΑ-Τα παλιά επαγγέλματα της ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ που χάθηκαν ή άλλαξαν μορφή

 

Η ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΠΟΛΗ ΤΙΣ ΔΕΚΑΕΤΊΕΣ 30-50 ΕΣΦΥΖΕ ΑΠΟ ΖΩΗ

Ασπρόμαυρο φωτογραφικό στιγμιότυπο από την πλατεία της Αρκαδιάς, από καρτ ποστάλ εποχής.

Η φωτό απεικονίζει τους λούστρους την δεκαετία του 1920-1930 που κάποτε απλώνοντας σε όλη την πόλη με το κασελάκι τους και τα σύνεργα...

Διαχρονικό το επάγγελμα του αυτοκινητιστή την δεκαετία του 1953 όπως χρονολογείται η φωτογραφία της εποχής

Η Κυπαρισσία, που έχει τις ρίζες της στον 12ο αιώνα π.Χ. αφού αναφέρεται από τον Όμηρο για συνεισφορά πλοίων στον πόλεμο της Τροίας, αναπτύσσει γύρω από το Κάστρο την Παλιά Πόλη, που είναι κηρυγμένη από το ΥΠ.ΠΟ ως παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός και αρχαιολογικός τόπος. Αυτό τον σημαντικό τόπο θέλουν οι κάτοικοι να αναδείξουν, αλλά και να τον κάνουν γνωστό σε όλη την Ελλάδα για την ιστορική σημασία, τη μοναδικότητά, την απαράμιλλη ομορφιά του και την εξαίσια θέση του, τα οποία αναδεικνύονται μόλις περπατήσει κάποιος στη Παλιά Πόλη και ανέβει να αγναντέψει από το Κάστρο όλη τη πόλη και τη γύρω περιοχή. Το Μεγάλο Καλντερίμι αποτέλεσε το μεγάλο τμήμα της αγοράς της πόλης πρι επεκταθεί δυτικά στην κάτω Πόλη και αποτελεί φυσικά ένα από τα πιό εντυπωσιακά τμήματα του μεγάλου δικτύου λιθόστρωτων καλντεριμιών (3 χιλιόμετρα περίπου συνολικό μήκος) που σώζεται στη καρδιά του παλιού εμπορικού κέντρου, το Σταυροπάζαρο και λόγω της ιστορικότητας του και του μεγέθους του (30 μέτρα πλάτος) αποτελεί ιδανικό χώρο για τη διεξαγωγή το παζαριού.

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης από την ιστοσελίδα μας που έχουμε κάνει στο παρελθόν θα αναφερθούν με την βοήθεια συνεργατών που θέλουμε να μας στείλουν υλικό τα ακόλουθα επαγγέλματα: Λούστρος,,τσαγκάρης και κορδέλα, η μοδίστρα) και ο ράφτης), η υφαντρα, ο παγωτατζής, ο λατερνατζής , φωτογράφος και καρεκλάς (κατασκευαστής καρέκλας). Το άρωμα εποχής που άφησαν ανεξίτηλα στην αγορά αξίζει να τιμήσουμε με αναφορά στα επαγγέλματα που χάθηκαν από την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Μάλιστα παρελθόν αποτελούν πλέον τα...τσαγκαράδικα, ενώ ο παραδοσιακός κουρέας -παραμένει στο επάγγελμα ο γιός του- ήταν συνώνυμο με το όνομα αείμνηστου Σάκη Διονυσόπουλου που ήταν ο τελευταίος πραγματικός κουρέας της εποχής. Οι ταβέρνες όπως αυτή του Καλιτσάνου χάθηκαν που έμπαινες στην ανοιχτή θύρα του μαγαζιού και μοσχομύιζαν τα βαρέλια από το ευλογημένο κρασί ή τα είδη διατροφής με την οκά από το διπλανό κατάστημα του Μητσάκου. Παιδικές μνήμες για μια πόλη που αλλάζει....

Γ.ΜΠΟΖΙΚΑΣ