ΕΝΩΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ: ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΜΩΣ;

 ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΜΩΣ...

ΠΑΡΩΝ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ- ΕΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Ο Αριστοτέλης στην αναφορά του για τα πολιτικά δεδομένα έλεγε κάποτε ότι «το χειρότερο πράγμα στην πολιτική είναι να σε κυβερνούν κατώτεροι σου». Αν ζούσε στη σημερινή εποχή και ιδίως μετά την εποχή του πολυτεχνείου για την μεταπολίτευση δεν ξέρω αν θα επανάσταση διατύπωνε ακριβώς την ίδια φράση.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι το επίκαιρο θέμα του πολυτεχνείου αποτελεί πόνημα πολιτικής αέναής ιστορίας και παράλληλα ελευθερίας και Δημοκρατίας. Είχα την ευκαιρία στα χρόνια της σχολής δημοσιογραφίας να γνωριστώ με τον θρύλο ήρωα εκφωνητή του πολυτεχνείου τον κύριο Παπαχρήστου ο οποίος μας είχε δώσει και συνέντευξη. 
Σε μία από αυτές μάλιστα μας είχε πει για την γενιά της μεταπολίτευσης και για το πως οι γενιές ίσως πληρώσουν ακριβά είναι τίμημα που δεν τους αναλογεί.
Ίσως παραμένει επίκαιρο το ψωμί παιδεία ελευθερία που ακούστηκε σύνθημα. 
Το ΨΩΜΙ παραμένει άεναο σύνθημα το οποίο δυστυχώς κατακλύστηκε από τους καιρούς των μνημονίων αλλά και τις αλλεπάλληλες η κυβέρνηση της μεταπολίτευσης με ογκώδη πολιτικά λάθη. Μάλιστα ο Παπαχρήστος μιλούσε για την γενιά το λίγα χρόνια των 700 € και σίγουρα αναλογιζόταν και τις γενιές μέχρι και τα τρακόσια ευρώ.
Το ΠΑΙΔΕΙΑ παραμένει μια άλλη μεγάλη άλλη την υπόθεση. Με συνεχή πειράματα απο τον εκάστοτε υπουργό παιδείας διαχρονικά το θέμα της παιδείας παραμένει ένα άλυτο πρόβλημα. Εξάλλου όπως παραδεχόμαστε σε αυτή τη χώρα στην Ελλάδα τελικά όλα είναι θέμα παιδείας και ίσως δεν έχουν άδικο.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι ένα άλλο μεγάλο ιδανικό για το οποίο εξέπεμψε η φωνή του πολυτεχνείου. Μία ελευθερία που δυστυχώς ακόμα και στις μέρες μας κάποιοι φαίνεται να μην την εννοούν ως έκφραση Δημοκρατίας. Μάλλον ατόπημα αποτελεί εκείνη η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης για απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τεσσάρων ατόμων τις μέρες του πολυτεχνείου. Εκεί που θέλουμε να ξεχάσουμε άλλες εποχές κάποια απλώς μας τις υπενθύμισαν. Και δικαιολογημένα και πολύ σωστά η ένωση δικαστών και εισαγγελέων μίλησε για την συνταγματικότητα αυτής της απόφασης κάποιες φαεινός εγκέφαλός της κυβερνησης ξεστόμισε ξεδιάντροπα.
Πριν ολοκληρώσω ήθελα να αποσαφηνίσω ότι στην εποχή του Παπαχρήστου είχα την ευκαιρία να συνδεθώ και με το συλλογικό σταθμού Α 100-ο οποίος μάλιστα πρωτεργάτης του εξέπεμπαν την εποχή του πολυτεχνείου και να μετέδιδαν το σταθμό του πολυτεχνείου στα νότια προάστια της Αττικής. Αυτό εξάλλου ήταν και το μήνυμα της ελευθερίας μέσα από τα ερτζιανά κύματα. Και αυτό το μήνυμα παραμένει όχι μόνο επίκαιρο και διαχρονικό για να μας θυμίζει ότι ακόμα και σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτά που θα δοκιμαστούν αυτή τη δεκαετία. 

Να είστε σίγουροι ότι αυτό θα το δούμε στην πράξη και τα επόμενα χρόνια:  το πολυτεχνείο λοιπόν ζει η δημοκρατία όμως;