Τα χωριά των Κοντοβουνίων στην Τριφυλία- Μεσσηνία βρίσκονται σήμερα σε μια κρίσιμη καμπή

 

Τα χωριά των Κοντοβουνίων βρίσκονται σήμερα σε μια κρίσιμη καμπή. Ο πληθυσμός μειώνεται σταθερά, οι υποδομές δοκιμάζονται και πολλοί οικισμοί μοιάζουν να βαδίζουν προς μια αθόρυβη εγκατάλειψη. Κι όμως, μέσα σε αυτό το σκηνικό υποχώρησης, η ανθρώπινη παρουσία, όσο περιορισμένη κι αν είναι, εξακολουθεί να αποτελεί τον βασικό κρίκο που συγκρατεί το νήμα της ζωής.

Οι λίγοι κάτοικοι που επιμένουν να ζουν στα χωριά, αλλά και όσοι επιστρέφουν έστω και εποχικά, λειτουργούν ως σταθερά σημεία αναφοράς. Με την καθημερινότητά τους, από έναν αναμμένο φούρνο μέχρι μια απλή καλημέρα στο δρόμο, δημιουργούν εικόνες που αποδεικνύουν ότι ο τόπος δεν έχει παραδοθεί στη λήθη. Η φιλοξενία τους, λιτή και αυθεντική, μεταφέρει ένα αίσθημα ζεστασιάς και συνέχειας, που είναι κρίσιμο για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής.

Η παρουσία αυτών των ανθρώπων κρατά ανοιχτούς δρόμους, σπίτια και μικρές εστίες ζωής. Κάθε επιστροφή ενός απόδημου, κάθε μικρή κίνηση αναβίωσης, κάθε δράση σε ένα παλιό σχολείο ή σε ένα παραδοσιακό καφενείο, ενισχύει την ιδέα ότι τα Κοντοβούνια μπορούν να ανακτήσουν έστω και ένα μέρος από τη χαμένη τους δυναμική.

Σε αυτό το πλαίσιο, η πεζοπορική βιωματική ομάδα «Τα Γεράκια» επιχειρεί τα τελευταία χρόνια να αναδείξει αυτή τη μικρή αλλά υπαρκτή χαραμάδα ελπίδας. Με δράσεις μέσα στους ίδιους τους οικισμούς, με πεζοπορίες, καταγραφές, φωτογραφικό υλικό και σύντομα βίντεο, δίνει ξανά ορατότητα σε χωριά που κινδυνεύουν να σβήσουν από τον χάρτη.

Παράλληλα, αξιοποιώντας ιστοσελίδες και ομάδες κοινωνικής δικτύωσης, «Τα Γεράκια» μεταφέρουν αυτή την πραγματικότητα σε ένα ευρύτερο κοινό. Καλούν περιηγητές, φυσιολάτρες και φίλους των χωριών να τα επισκεφθούν ξανά, να γνωρίσουν τους ανθρώπους τους, να στηρίξουν τις τελευταίες ζωντανές εστίες, να αφήσουν ένα μικρό αποτύπωμα παρουσίας.

Το μήνυμα που προκύπτει είναι σαφές και απτό: όσο υπάρχουν άνθρωποι – και όσο υπάρχουν ομάδες που στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες – τα Κοντοβούνια δεν είναι χαμένα. Μπορούν να ξαναγίνουν τόποι επισκέψιμοι, αναγνωρίσιμοι και ζωντανοί. Η χαραμάδα φωτός μπορεί να φαίνεται μικρή, αλλά σε χωριά που αργοσβήνουν, αυτή η μικρή χαραμάδα μπορεί να γίνει η αρχή μιας ήσυχης, αλλά ουσιαστικής αναγέννησης.