Αλλα λόγια να αγαπιόματε απο το Επιμελητήριο..

Την στιγμή που όλη η Ελλάδα είναι στο κόκκινο και οι Μεσσηνιακές επιχειρήσεις κλείνουν μία μετά την άλλη αφού δυσκολεύονται να πληρώσουν ακόμη και το ρεύμα τους ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας με μεγάλη εμπειρία στα ξενοδοχειακά ασχολείται με επιστολές που σίγουρα δεν θα τις διαβάσει κανείς από αυτούς που τις στέλνει αλλά θα κλείσουν κάποιες σελίδες των εφημερίδων όπως κάνουν συνήθως όλες οι επιτολές του. Έλεος ..!! ρε Γιώργο πια..
H όλη επιστολή έχει ως εξής:
Προς
Υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου
Κοιν.:
1. Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων κ. Κώστα Σκανδαλίδη
2. Περιφερειάρχη Περιφέρειας Πελοποννήσου κ. Π. Τατούλη
3. ΜΜΕ
Θέμα: «Γη υψηλής παραγωγικότητας στη Μεσσηνία και ισόρροπη ανάπτυξη»
Κύριε Υπουργέ,
Αφού σας ευχηθούμε «κάθε επιτυχία» στο δύσκολο έργο, που μόλις αναλάβατε, θα θέλαμε να θέσουμε υπόψη σας, με αφορμή συγκεκριμένο σοβαρό πρόβλημα της περιοχής μας, κάποιες σκέψεις για την ανάπτυξή της.

Η Κ.Υ.Α της προκατόχου σας και του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία καθορίζονται τα κριτήρια για το χαρακτηρισμό εκτάσεων ως Αγροτικής Γης Υψηλής Παραγωγικότητας (ΦΕΚ 1528 Β 2010), όπως διευκρινίστηκε με μεταγενέστερη ίδια (ΦΕΚ 555 Β 2011), οδηγεί ήδη στην περιοχή μας σε καταχρηστική εφαρμογή των εν λόγω κριτηρίων και εν τέλει σε …παραγωγική αχρήστευση σημαντικού, και δη παραθαλάσσιου, τμήματος της Μεσσηνίας και εκμηδενισμό της αξίας του.
Ανάμεσα στις εκτάσεις, που έχουν ήδη χαρακτηριστεί ως Αγροτική Γη Υψηλής Παραγωγικότητας, συγκαταλέγονται ακόμη και χέρσες εκτάσεις, που δεν έχουν καλλιεργηθεί εδώ και πολλά χρόνια, ούτε βέβαια αναμένεται να καλλιεργηθούν, βραχώδεις εκτάσεις ή εκτάσεις με ελάχιστη αυτοφυή φυτοκάλυψη. Συγκαταλέγονται επίσης, γήπεδα στα οποία έχουν ήδη εγκατασταθεί παραγωγικές δραστηριότητες του δευτερογενούς ή τριτογενούς τομέα ή και κατοικίες, των οποίων η επέκταση πλέον παντελώς αποκλείεται….. Με τον τρόπο αυτό, ολόκληρα τμήματα της Μεσσηνίας καταδικάζονται σε υπανάπτυξη, γεγονός που έχει δίκαια αναστατώσει τις τοπικές κοινωνίες.
Η άποψή μας για την ανάπτυξη της Μεσσηνίας συνοψίζεται στα ακόλουθα:
Η κυρίαρχη κατεύθυνση, που εμείς θεωρούμε ότι θα πρέπει να προσδιορίζει ποσοτικά και ποιοτικά της ανάπτυξη της περιοχής μας είναι η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της Μεσσηνίας, αυτών δηλαδή που τη διαφοροποιούν από άλλες περιοχές και είναι δυνατόν να αποτελέσουν τη σταθερή αναπτυξιακή της βάση. Δεδομένου μάλιστα, ότι η Μεσσηνία διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα για την περαιτέρω ανάπτυξη όλων των παραγωγικών τομέων (και του πρωτογενούς και της μεταποίησης και του τουρισμού και γενικά των υπηρεσιών), η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της οδηγεί σε μια κατά το δυνατόν ισόρροπη ανάπτυξη των παραγωγικών τομέων, ώστε η τοπική οικονομία να μην έχει στο μέλλον καθοριστική εξάρτηση από ένα μόνο παραγωγικό τομέα και να μην υφίσταται τις καταστροφικές συνέπειες ενδεχόμενων διακυμάνσεων στον τομέα αυτό.
Θεωρούμε, επίσης, προφανές, ότι η περαιτέρω ανάπτυξη της Μεσσηνίας θα πρέπει να τηρεί απόλυτα τις αρχές της αειφορίας, να είναι δηλαδή βιώσιμη όσον αφορά στο φυσικό και το κοινωνικό περιβάλλον, αλλά και στην οικονομική της διάσταση. Η βιώσιμη ανάπτυξη θα πρέπει να αποτελέσει γνώμονα στο σχεδιασμό έργων και δραστηριοτήτων, όχι μόνο γιατί αυτό επιβάλλει η κοινοτική νομοθεσία, αλλά γιατί έχει καταστεί πλέον συνείδηση, ότι η μη τήρηση των αρχών της αειφορίας, στην πράξη οδηγεί σε βραχυχρόνια και αμφίβολα αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα ήμασταν οι πρώτοι που θα χειροκροτούσαμε παρεμβάσεις προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, που παράλληλα θα εξασφάλιζαν την οικονομική και κοινωνική βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών.
Στην περίπτωση, όμως της καταχρηστικής εφαρμογής των κριτηρίων καθορισμού εκτάσεων ως Αγροτικής Γης Υψηλής Παραγωγικότητας, πρόκειται για ένα ψευδεπίγραφο χαρακτηρισμό, αφού στόχος της προστασίας δεν είναι η αγροτική γη, αλλά το φυσικό περιβάλλον, που προσεγγίζεται με τρόπο γενικό, χωρίς μέριμνα για την παραγωγική χρήση των χαρακτηριζόμενων εκτάσεων.
Όταν, η Πολιτεία δεν μπορεί ή δεν προλαβαίνει να λάβει μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, όπως ορίζει η εθνική και κοινοτική νομοθεσία, προβαίνει σε γενικές «δεσμεύσεις» εκτάσεων, που στην ουσία τις αχρηστεύει… Ας σημειωθεί, ότι ακόμη και σε άμεσα προστατευόμενες από τη σκοπιά του φυσικού περιβάλλοντος περιοχές (π.χ. εντός των ορίων των περιοχών Natura), που συγκεντρώνουν πολύτιμους φυσικούς πόρους, δεν αποκλείεται παντελώς η παραγωγικής χρήση (π.χ. τουριστικές εγκαταστάσεις) αλλά περιορίζεται με συγκεκριμένες διατάξεις.
Το γεγονός αυτό αποτελεί μεγάλη αντίφαση, αφού στις εκτάσεις Υψηλής Παραγωγικότητας αποκλείεται κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα, πλην της Γεωργίας, που δεν μπορούμε πλέον ρεαλιστικά να θεωρούμε ότι θα επανέλθει στις εν λόγω περιοχές και θα στηρίξει την ανάπτυξή τους. Οι λόγοι είναι πολλοί και γνωστοί και πιστεύουμε ότι ουδείς σήμερα τους αμφισβητεί…
Κατόπιν των ανωτέρω, παρακαλούμε να παρέμβετε για την επίσπευση της σύνταξης των σχετικών χαρτών, που να καθορίζουν τα όρια της Αγροτικής Γης Υψηλής Παραγωγικότητας με κριτήρια, που να ισχύουν στην πράξη (υφιστάμενη κατάσταση), και γενικά για τον καθορισμό των χρήσεων γης στη Μεσσηνία, μέσω της αναθεώρησης του Περιφερειακού Πλαισίου Χ.Σ.Α.Α, με τρόπο ρεαλιστικό, που να λαμβάνει υπόψη του τις ανάγκες και δυνατότητες ανάπτυξης των επί μέρους περιοχών. Μέχρι τότε, θα πρέπει να δοθούν σαφείς οδηγίες στις υπηρεσίες εφαρμογής, ώστε να άρουν όλες τις υπερβολές και αδικίες της μέχρι σήμερα εφαρμογής της επίμαχης ΚΥΑ