3 Τριφύλιοι και Μεσσήνιοι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Η τοποθέτηση Μάκαρη και υπογραφές να μην γίνουν εκλογές για Πρόεδρο ξανά

 

ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ- ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ η τοποθέτηση του Μανώλη Μάκαρα αλλά και συνέδρων από την Μεσσηνία και 3 από την Τριφυλία στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Η είδηση πάντως της ώρας είναι ότι συγκεντρώνονται υπογραφές ώστε να μην στηθούν κάλπες για εκλογή Προέδρου ξανά, πρόταση η οποία τίθεται σε ψηφοφορία.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΕΙΣ ΣΥΝΕΔΡΩΝ ΤΗΣ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ-ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ

Η ελληνική κοινωνία έχει ανάγκη από έναν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που και ακούει τα «θέλω» της αλλά και να τα μετασχηματίζει σε συνεκτικό σχέδιο και εφαρμόσιμες πολιτικές. 

Σύνθημά μας "ακούμε την Κοινωνία, ακολουθούμε τον λαό"

Για να κερδίσει αξιοπιστία ως κυβερνητικό κόμμα μαζί με την πολιτική του «τι» χρειάζεται και μια πολιτική του «πως» θα γίνουν όσα προτείνει.. Νομίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να περάσει το ίδιο ποτάμι δυο φορές. Δεν πρέπει να επιστρέψει στη νηπιακή φάση των γενικόλογων συνθημάτων. Πρέπει να προχωρήσει μπροστά και από απλή ηχώ της κοινωνίας να γίνει δύναμη μετασχηματισμού της με κοινωνικούς αγώνες και συγκεκριμένες πολιτικές, αξιοποιώντας την πείρα και τη συλλογική γνώση που έχει  αποκτήσει.

Για να προχωρήσει μπροστά δεν πρέπει να επαναλάβει αποτυχημένες λογικές του παρελθόντος. Αν η ήττα της σημερινής κυβέρνησης ήταν θέμα προσωπικών αντιπαραθέσεων και διαξιφισμών αυτή θα έπρεπε να είχε ήδη συμβεί. Διότι στους περισσότερους τέτοιους διαξιφισμούς ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ο νικητής. Όμως πρωθυπουργός είναι ο κ. Μητσοτάκης. Χρειάζεται λοιπόν πολιτικό σχέδιο, συγκεκριμένες πολιτικές, διαθέσιμα κοινωνικά υποκείμενα, κόμμα σοβαρό και ενωμένο. Και πάλι, για να δουν άσπρη μέρα οι λαϊκές τάξεις, δεν αρκεί να αλλάξει ο πιανίστας. Χρειάζεται, να αλλάξει η παρτιτούρα της πολιτικής και το ίδιο το «ακροατήριο», να μην αναθέτει απλώς αλλά να γίνει πρωταγωνιστής.

Η ανάδειξη της κοινωνίας σε ρόλο πρωταγωνιστή δε γίνεται με την αδιαμεσολάβητη σχέση του ηγέτη με το λαό αλλά με την ύπαρξη ενός δομημένου μαζικού κόμματος που λειτουργεί συλλογικά και δημοκρατικά και αναπτύσσει ισχυρούς και σταθερούς δεσμούς με την κοινωνία. Άλλωστε  πρόκειται κι εδώ, για παλιά  και αποτυχημένη μορφή συγκρότησης του πολιτικού υποκείμενου που συχνά, ανεξάρτητα από προθέσεις, καταλήγει στη συγκρότηση προσωπικής πελατείας του αρχηγού, ιδίως όταν αξιοποιείται ως υποκατάστατο του κόμματος και όχι ως πρόσθετος πόρος στην υπηρεσία του συλλογικού σκοπού.