ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΛΟΓΩ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

Με μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς με μικρή συμμετοχή, πραγματοποιήθηκε χθες στο αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας η ημερίδα με θέμα «Κρίση και υγεία στη Μεσσηνία», η οποία διοργανώθηκε από το σύνολο των φορέων του νομού. Η ημερίδα κάλυψε εκτενώς τόσο ζητήματα υγείας στη Μεσσηνία και λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ όσο και τα προβλήματα των εργαζομένων στο χώρο της υγείας και των γιατρών. Από την πλευρά του, ο καρδιολόγος, πρόεδρος του Συλλόγου Ειδικευόμενων Γιατρών του ΕΣΥ Μεσσηνίας, Μανώλης Μάκαρης, παρουσίασε ενδιαφέροντα στοιχεία από το Νοσοκομείο Καλαμάτας, όπου στα χρόνια της οικονομικής κρίσης έχουν αυξηθεί τόσο οι εισαγωγές ασθενών όσο και τα κρούσματα εμφράγματος του μυοκαρδίου. Αντίθετα, ο αριθμός των γιατρών συνεχώς μειώνεται.
Αύξηση ασθενών
Κατά την εισήγησή του ο κ. Μάκαρης τόνισε ότι στη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης οι δομές του δημόσιου συστήματος υγείας δέχονται τους κλυδωνισμούς της αναγκαστικής υποχρηματοδότησης, ενώ οι δείκτες υγείας του πληθυσμού κατακρημνίζονται. Παρουσιάζοντας στοιχεία από το Νοσοκομείο Καλαμάτας απέδειξε πόσο έχουν αυξηθεί οι εισαγωγές. Έτσι, από 22.000 άτομα που νοσηλεύτηκαν το 2003, αυξήθηκαν σε 29.000 άτομα το 2012. Αντίστοιχα, στις παθολογικές κλινικές παρουσιάσθηκε αύξηση από 6.100 το 2003 σε 10.300 άτομα το 2012. Αναλύοντας τους λόγους, ο κ. Μάκαρης επισήμανε ότι υπάρχει αύξηση νοσηρότητας πληθυσμού. Ενδεικτικά, ανέφερε σημαντική αύξηση των εμφραγμάτων την περίοδο της κρίσης, ενώ κι άλλα νοσήματα δείχνουν αυξητικές τάσεις την περίοδο της κρίσης. «Από μια πρώτη ανάλυση των στοιχείων έχει παρατηρηθεί αύξηση των περιπτώσεων αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου σε νέους ανθρώπους, σύμφωνα με τους συναδέλφους του Ακτινολογικού Τμήματος, όπως έχει παρατηρηθεί και αύξηση των περιστατικών που χρήζουν διασωλήνωσης και μηχανικής υποστήριξης της αναπνοής, σύμφωνα με τους συναδέλφους του Αναισθησιολογικού Τμήματος», τόνισε ο κ. Μάκαρης. Άλλοι λόγοι, σύμφωνα με το γνωστό καρδιολόγο, είναι η αδυναμία έγκαιρης πρόσβασης στο γιατρό της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και η αδυναμία πρόσβασης στο φάρμακο.