Εν έτει 2014 υπάρχουν ακόμη περιοχές στην Ελλάδα όπου αστικά λύματα συχνά καταλήγουν σε χειμάρρους, ρέματα, ποτάμια, λίμνες, στη θάλασσα. Μάλιστα, η απουσία αποχετευτικού δικτύου και βιολογικού καθαρισμού και η διατήρηση του… παραδοσιακού συστήματος των βόθρων «χάρισαν» το 2007 στη χώρα μας μια ευρωκαταδίκη. Και επειδή η ελληνική Πολιτεία δεν συμμορφώθηκε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την έσυρε για δεύτερη φορά στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΔΕΕ) το 2013, με την Κομισιόν να ζητεί από την Ελλάδα περί τα 13 εκατ. ευρώ και επιπλέον 47.462 ευρώ για κάθε ημέρα που θα περνά από την έκδοση της καταδικαστικής απόφασης του Ευρωδικαστηρίου (αναμένεται σε λίγους μήνες) έως τη λειτουργία των μονάδων επεξεργασίας.
Το μεγάλο πρόβλημα
Το μεγαλύτερο πρόβλημα διαχείρισης αστικών λυμάτων παραμένει στην Αττική. Για το σύνολο του νομού απαιτούνται 22 εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, οι οποίες θα εξυπηρετούν τους 53 οικισμούς που έχουν υποχρέωση να τις διαθέτουν. Σήμερα όμως υφίστανται μόνο οι μισές και στα σχέδια οι υπόλοιπες, κυρίως στην Ανατολική Αττική όπου εντοπίζεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) Βορείων Μεσογείων, στη θέση «Πλατύ Χωράφι», θα εξυπηρετεί τους Δήμους Σπάτων – Αρτέμιδος και Ραφήνας – Πικερμίου. Ωστόσο η υπόθεση έχει κολλήσει, καθώς οι δημοτικές Αρχές δεν δέχονται τη λύση που προτείνει το υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ).
«Υπαιτιότητα του δήμου δεν υπάρχει» υποστηρίζει ο δήμαρχος Σπάτων – Αρτέμιδος κ.Δημήτρης Μάρκου, τονίζοντας ότι ο δήμος δεν ήταν ποτέ υπεύθυνος για την εκτέλεση των έργων. «Εχουμε πρόθεση να επιλύσουμε το θέμα. Είναι ανεπίτρεπτο να έχουμε βόθρους στην εποχή μας. Υπάρχουν όμως σφοδρές αντιδράσεις των δημοτών για τις εκροές του σχεδιαζόμενου βιολογικού στη θάλασσα της Αρτέμιδος» αναφέρει - η σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση για τον σχεδιασμό του ΚΕΛ ακυρώθηκε από το ΣτΕ ως μη σύννομη και ανεπαρκής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου