Πόσες φορές δεν έχουμε δει τις Ελληνικές ταινίες με τον Γκόρτζο και τον Μαυρογιαλούρο; Πόσες φορές έχουμε ακούσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να λέει ότι "η Ελλάς είναι απέραντο φρενοκομείο" ή τον Χρήστο Σαρτζετάκη πρώην πρόεδρο Δημοκρατίας ότι "είμεθε Έθνος ανάδελφον";
Πόσες φορές οι πολιτικοί μας μιλούν για γεφύρια χωρίς ποτάμια και κατόπιν ενεργειών τους επισκευή του...εκάστοτε οδικού άξονα; Στην Μεσσηνία οι πρακτικές αυτές δυστυχώς διαιωνίζονται.
Τρεις Κυβερνητικοί βουλευτές και δύο από την αντιπολίτευση, 6 Δήμοι που παλεύουν για το μέλλον μιλούν για τον πολίτη...χωρίς όμως οι δημότες να πλησιάζουν τις χαιρετούρες και τα ευχολόγια.
Κάποιοι βέβαια όσες εκλογικές αναμετρήσεις αν γίνουν θα κοιτάξουν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση. Αλλά υπάρχει δυστυχώς χειρότερο...
ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑ;
Η Μεσσηνία έχει 5 βουλευτές, λιγότερους από παλιά. Οι 3 στο κυβερνητικό στρατόπεδο κάνουν διαρκή την παρουσία τους παρά το κλίμα που επικρατεί, οργώνοντας ενίοτε πόλεις και χωριά για να αποδείξουν έστω ότι αφουγκράζονται το πολίτη. Αλλά οι υπόλοιποι 2 είναι άφαντοι κυριολεκτικά. Χωρίς δράση για τα έργα της Μεσσηνίας, καθώς ο ένας είναι πρώην αλλά ουδόλως ασχολείται με τα Μεσσηνιακά θέματα, ο έτερος έφυγε από το...μαντρί και ανεξάρτητος έχει να φανεί από καιρό. Αυτό απεικονίζεται στα μάτια των πολιτών. Στα χωριά και σε πόλεις μάλιστα αποφεύγουν να χαιρετήσουν όποιον πολιτικό έρχεται..παρά μόνο οι γνωστοί και οι κολαούζοι...
ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΟΙΝΗ ΠΥΓΜΗ;
Θα περιμέναμε δράσεις με κοινή πορεία-εκτός ελάχιστων περιπτώσεων- από τους 6 Δήμους της Μεσσηνίας και κοινές απαιτήσεις από την Κυβέρνηση για τα καυτά προβλήματα του Νομού όπως, τα σκουπίδια που πνίγουν το Νομό και επιβάλλονται πρόστιμα, τον δρόμο Καλονερό-Τσακώνα που ακούμε 20 χρόνια τώρα μαζί με το Ριζόμυλος-Κορώνη, τα κλειστά υποθηκοφυλακεία και υπηρεσίες του Νομού, τα κόκκινα δάνεια, την ανεργία, την έλλειψη επενδύσεων στον Νομό, την ελαχιστοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και δεκάδες άλλα μεγάλα θέματα που απασχολούν τον Νομό..
Η Μεσσηνία δεν χρειάζεται πλέον ούτε Μαυρογιαλούρους, ούτε Γκόρτσους. Δεν χρειάζεται ευχολόγια με δηλώσεις που καταντούν καραμέλα, δεν χρειάζεται αναμάσημα μικροπολιτικής ευτέλειας. Χρειάζεται τώρα στρατηγικό σχέδιο, χρειάζεται πυγμή, για να ορθώσει το τουριστικό και παραγωγικό της ανάστημα. Γιατί αν το ΕΣΠΑ περάσει χωρίς τον παράδεισο των ευρωπαικών κονδυλίων, τότε χάσαμε το παιχνίδι. Επιτέλους ας θυμηθούμε ότι όταν ρωτήθηκε ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ τι είναι ελπίδα; «Το όνειρο ενός ξύπνιου», απάντησε μονολεκτικά. Ας μην χάσουμε κι αυτήν....την εσωτερική ανάσταση...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΖΙΚΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου