Κανέναν δεν τιμά η εικόνα του γηπέδου της Κυπαρισσίας και οι υπεύθυνοι της Δημοτικής Αρχής κάτι πρέπει να κάνουν άμεσα, γιατί με τέτοια κατάσταση είναι θέμα χρόνου να συμβεί κάποιο «ατυχές» περιστατικό, το οποίο να βάλει σε κίνδυνο τη ζωή κάποιου και ο Δήμος να κληθεί να πληρώσει πολλαπλάσια απ’ όσα θα έδινε για τη φροντίδα του χώρου σε αποζημιώσεις.Μάλιστα, πολύ πρόσφατα έγινε ένα τέτοιο συμβάν, όπως μας μεταφέρθηκε, με ένα νεαρό παιδί να καταλήγει στο νοσοκομείο με δύο σπασμένα πλευρά, καθώς την ώρα που έπαιζε ποδόσφαιρο έπεσε πάνω στην περίφραξη, η οποία στη μεριά της κερκίδας είναι πολύ κοντά στον αγωνιστικό χώρο.
Ο περιβάλλων χώρος κρύβει αμέτρητες παγίδες για αθλούμενους, παράγοντες, επισκέπτες και φιλάθλους και σίγουρα είναι ηρωική η προσπάθεια ειδικά όσων επιμένουν να ασχολούνται και να καλλιεργούν το στίβο. Μας μεταφέρθηκε η φοβερή προσπάθεια που κάνει ειδικά η γυμνάστρια και υπάλληλος του Δήμου, Αναστασία Χριστοπούλου, η οποία ίσως λόγω της δεύτερης ιδιότητάς της δεν έχει βγει ποτέ να «παραπονεθεί» δημόσια, παρά προσπαθεί εδώ και χρόνια με ημίμετρα να κάνει το χώρο στοιχειωδώς λειτουργικό για να κρατήσει τα παιδιά στον αθλητισμό.
Και μάλιστα, από αυτή την προσπάθεια με μηδαμινά μέσα έχουν αναδειχθεί πανελλήνιας εμβέλειας πρωταθλητές! Μέχρι και μια ευφάνταστη πατέντα επιστράτευσε, χρησιμοποιώντας (αποσυρμένους) ιμάντες από τα λιγνιτωρυχεία της Μεγαλόπολης για να δημιουργήσει έναν υποτυπώδη ελαστικό τάπητα για τρέξιμο! Τις προάλλες την είδαν να σαρώνει το σκάμμα των αλμάτων για να προστατεύσει τους νεαρούς αθλητές από χαλίκια και πέτρες (; ) που είχαν μεταφερθεί εκεί από τον περιβάλλοντα χώρο.
Το πρόβλημα, όμως, ξεπερνά κατά πολύ το τι μπορούν να κάνουν μεμονωμένοι άνθρωποι (και σίγουρα η κα Χριστοπούλου δε θα είναι η μοναδική). Το θέμα είναι η Δημοτική Αρχή να καταλάβει τη σοβαρότητα της κατάστασης και να αναλάβει άμεσα δράση. Ο εξωτερικός τοίχος πολύ σωστά μετακινήθηκε, για να προσφέρει ασφαλές πεζοδρόμιο για τους μαθητές του Γυμνασίου-Λυκείου, γιατί όμως περίπου ένα χρόνο τώρα μπάζα και λοφίσκοι από χώμα παραμένουν μέσα στο γήπεδο, με κίνδυνο να τραυματιστεί κάποιο παιδί ή, στην ακραία περίπτωση, να δώσει εφόδια… πετροπόλεμου;
Η κεντρική πόρτα παραμένει επί μήνες τοποθετημένη πρόχειρα στο σύρμα της περίφραξης, διάφορα σκουριασμένα σίδερα, παλιά τέρματα και άλλα, βρίσκονται διασκορπισμένα σχεδόν παντού, ο πάγκος των αναπληρωματικών είναι στερεωμένος με τσιμεντόλιθα (; ).
Καθημερινά βρίσκονται στο γήπεδο της Κυπαρισσίας δεκάδες παιδιά και νέοι που παίζουν ποδόσφαιρο ή κάνουν στίβο. Δικαιούνται ένα χώρο ασφαλή, άρτιο και περιποιημένο και ευθύνη του Δήμου και της Πολιτείας είναι να τον παρέχουν, πολύ περισσότερο σε μια περίοδο που ο αθλητισμός αποτελεί πολυτιμότερο από ποτέ καταφύγιο σωματικής και ψυχικής υγείας, κόντρα στον καθιστικό τρόπο ζωής, στην αποχαύνωση των βιντεοπαιχνιδιών και του ίντερνετ, και υγιή άμυνα-διέξοδο από τα όσα δραματικά συμβαίνουν γύρω μας…
Κάποια πράγματα, όπως είναι ο καθαρισμός του χώρου, μπορούν να γίνουν με ελάχιστο κόστος. Ο Δήμος Τριφυλίας ας κάνει την υπέρβαση χαρίζοντας στους δημότες του αναβαθμισμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, που μόνο οφέλη μπορούν να έχουν για την ευρύτερη τοπική κοινωνία. Χ.Ε. από το 'Θάρρος'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου