Με την τελευταία πράξη στη Λακωνία να έχει τοποθετήσει νέα υψηλά για το ελληνικό ελαιόλαδο στα 6,30 ευρώ το κιλό και τις ποσότητες να λιγοστεύουν, οδεύοντας προς τους καλοκαιρινούς µήνες, αρκετοί από τους παραγωγούς που διαθέτουν ακόµα ελαιόλαδα, φαίνονται απρόθυµοι να προχωρήσουν σε νέες πωλήσεις, εκτιµώντας πως οι αγοραστές σύντοµα θα υποχρεωθούν να πληρώσουν υψηλότερα επίπεδα τιµών, ακόµα και προς τα 7 ευρώ.
Όχι κάτω από 7 ευρώ η τιμή που απαιτούν οι ντόπιοι παραγωγοί για τα τελευταία extra παρθένα ελαιόλαδα
Η ευρύτερη περιοχή, συγκέντρωσε φέτος πάνω από 55.000 τόνους και αρκετοί παραγωγοί, έχοντας εξασφαλίσει ρευστότητα από τις προηγούµενες πράξεις, είναι διατεθειµένοι να εξαντλήσουν τα χρονικά περιθώρια που επιτρέπουν τα καταστατικά των συνεταιρισµών, έως ότου η ζήτηση διαµορφώσει ακόµα υψηλότερες τιµές, µε τον ορίζοντα για τις τελευταίες πράξεις να φτάνει µέχρι το πρώτο δεκαήµερο του Σεπτεµβρίου.
Στέρεψε η Ευρώπη από ελαιόλαδο, κοντά 6,5 οι τελευταίες ποσότητες
Γραµµένος στα ιταλικά, τα ισπανικά και τα πορτογαλικά, ο ίδιος τίτλος ειδήσεων, θέλει τη βιοµηχανία τυποποίησης ελαιολάδου στην Ευρώπη να αδυνατεί οριακά να εξασφαλίσει τις απαιτούµενες ποσότητες πρώτης ύλης για να εξυπηρετήσει τις παραγγελίες της τρέχουσας εµπορικής περιόδου. Όλο αυτό, σε µια προοπτική που δείχνει πως και η επόµενη χρονιά θα είναι καθαρά ελλειµµατική ως προς τις ποσότητες ελαιοκάρπου που θα συγκοµιστούν, αλλά και ως προς τις ποιότητες των ελαιολάδων που θα εισρεύσουν στις δεξαµενές.
Με την αγορά στην Ιταλία να πληρώνει µέχρι και 9 ή ακόµα και 10 ευρώ το κιλό για συµβατικά ελαιόλαδα, ενώ στην Ισπανία τα λιγοστά ελαιόλαδα φεύγουν από τις δεξαµενές µε τιµές άνω των 6 ευρώ, η ευρωπαϊκή βιοµηχανία τυποποίησης, προσπαθεί τώρα να σταθµίσει το µέγεθος του αντίκτυπου που θα έχουν στην κατανάλωση οι νέοι τιµοκατάλογοι. Ο λόγος έγκειται στο γεγονός ότι, σύµφωνα µε πληροφορίες, µέχρι πρόσφατα, παλιά αποθέµατα, αγορασµένα σε περσινές τιµές, έµπαιναν στα µπλεντ και έριχναν κάπως το κόστος, κάτι το οποίο, όπως επικαλούνται στελέχη της βιοµηχανίας τυποποίησης, πλέον δεν γίνεται λόγω εξάντλησης αποθεµάτων.
Από την άλλη, διαγράφεται µια νέα τάση, που θέλει τα ποιοτικά έξτρα παρθένα ελαιόλαδα, να διαµορφώνουν ένα νέο εύρος τιµών, µέσα στο οποίο θα µπορούν να υποστηρίζουν µε µεγαλύτερη άνεση και καλύτερους όρους βιωσιµότητας όσους παραγωγούς µείνουν στο παιχνίδι. Η ισορροπία αυτή, αφορά σε παραδοσιακούς, αιωνόβιους ελαιώνες, σε µια αγορά premium ελαιολάδων, που ακολούθησε στην άνοδο τις βασικές εµπορικές κατηγορίες (σηµειώνεται πως τα ραφιναρισµένα και τα κοινά παρθένα ελαιόλαδα διαπραγµατεύονται και αυτά σε υψηλά άνω των 5 και 5,50 ευρώ) και πλέον αναπτύσσεται ένα ρεύµα που θέλει τη διαµόρφωση µιας παράλληλης αγοράς µε µικρότερη µεταβλητότητα και διατήρηση πολλών εκ των κεκτηµένων της τελευταίας διετίας. Υπό µια έννοια, η κατάσταση αυτή, διευκολύνεται και από τη δυναµική της κατανάλωσης, αφού αναπτύσσεται ένα σταθερό κοινό που αναζητεί το premium ελαιόλαδο και είναι καλύτερα εξοικειωµένο στο να αποδίδει για αυτό τις σηµερινές τιµές.
Σκέτη µούργα στις δεξαµενές των Ισπανών
Η ελαιοκοµική περίοδος στην Ισπανία ξεκινά µε άδειες δεξαµενές. Περί τους 340.000 τόνους ελαιολάδου βρίσκονται σε ισπανικά ελαιοτριβεία και άλλοι 240.000 τόνοι είναι ήδη σε αποθήκες εταιρειών τυποποίησης, σύµφωνα µε στοιχεία του Απριλίου. Με µέσες µηνιαίες εξαγωγές ισπανικού ελαιολάδου να υπερβαίνουν τους 70.000 τόνους, καθίσταται σαφές ότι θα απαιτηθούν περίπου 500.000 τόνοι µέχρι τον Νοέµβριο, κατά την έναρξη της συγκοµιδής της νέας χρονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου